
Αν αναζητάτε εκρηκτικά νούμερα και ρεκόρ που σπάνε κοντέρ, απλώς ρωτήστε το Wimbledon. Εκεί όπου ο Ζιοβάνι Μπετσί Περικάρ, ο 21χρονος Γάλλος γίγαντας, έγραψε ένα ακόμα κεφάλαιο στην ιστορία του τουρνουά. Με σερβίς στα 246 χλμ/ώρα, ο νεαρός τενίστας «κατέρριψε» το προηγούμενο ρεκόρ του Αμερικανού Τέιλορ Ντεντ (238 χλμ/ώρα, 2010), σημειώνοντας το ισχυρότερο σέρβις στην ιστορία του Wimbledon.
Το απίθανο όμως είναι ότι… δεν πήρε καν τον πόντο.
Ο Φριτζ, top 10 αλλά χωρίς Grand Slam στο παλμαρέ του, όχι μόνο απέκρουσε με ευκολία την οβίδα του Περικάρ, αλλά ανέβηκε στο φιλέ και τελείωσε τη φάση με forehand και volée, εκθέτοντας τα αμυντικά κενά του Γάλλου.
Ο Περικάρ – 2,03 μέτρα, γεννημένος το 2003 – έχει ήδη αποκτήσει φήμη serve-bot, δηλαδή παίκτη που βασίζει σχεδόν αποκλειστικά το παιχνίδι του στο σερβίς. Ο ίδιος δηλώνει: «Χρειάζεται απλώς να αξιοποιήσω το ύψος μου, δεν μπορώ να κινούμαι όπως οι άλλοι». Στο περσινό Wimbledon είχε μπει ως lucky loser και είχε «πνίξει» τον Κόρντα με πάνω από 50 άσους στο ντεμπούτο του, κάτι που μόνο 6 άλλοι είχαν κάνει στο Open Era.
Ωστόσο, το 2025 του δεν έχει εξελιχθεί ιδανικά. Παρά τις θεωρητικές του ικανότητες στο σκληρό (σερβίς πάνω από 235 χλμ/ώρα, δεύτερα στα 215+), η μόνη αξιοσημείωτη πορεία ήταν μια ημιτελική στο Μπρίσμπεϊν, όπου ηττήθηκε από τον επίσης άσο του σερβίς, Όπελκα.
Το ρεκόρ στο Wimbledon, όμως, του δίνει ξανά θέση στο παγκόσμιο προσκήνιο: τα 246 χλμ/ώρα ξεπερνούν ακόμα και το καλύτερο σερβίς σε Grand Slam – τα 243 χλμ/ώρα του Όσκαρ Ότε στο US Open 2021.
Αν και το χτύπημα του Περικάρ δεν μπαίνει στην πρώτη 7άδα όλων των εποχών (όπως καταγράφεται συνολικά στο επαγγελματικό tour), σίγουρα πλησιάζει επικίνδυνα. Η κορυφή ανήκει στον Σαμ Γκροθ με 263,7 χλμ/ώρα(Challenger Busan, 2012), ακολουθούμενος από τον Αλμπανό Ολιβέτι (257,5 στο Challenger του Μπέργκαμο).
Από τους αναγνωρισμένους από την ATP, πρώτος είναι ο Τζον Ίσνερ με 253 χλμ/ώρα (Davis Cup 2016). Την ελίτ συμπληρώνουν ο Ίβο Κάρλοβιτς, ο Γιάνοβιτς (251), ο Ράονιτς (250) και ο Άντι Ρόντικ (249). Ο Περικάρ, λοιπόν, μπορεί να τους φτάσει – αλλά όπως παραδέχτηκε ο ίδιος και τόνισε κι ο Ίσνερ, πρέπει να χτίσει και τα υπόλοιπα χτυπήματά του.
Ο Γάλλος έχει πρότυπο τον Ίσνερ, που στο Wimbledon 2010 κατέγραψε 113 άσους σε ένα μόνο ματς, στον επικό μαραθώνιο με τον Μαού, που διήρκεσε 11 ώρες – ένα ρεκόρ που δύσκολα θα πέσει. Για τον Περικάρ, όμως, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς.
Η ταχύτητα εντυπωσιάζει, αλλά δεν φέρνει από μόνη της πόντους και νίκες…