Politica 89.8
Γράφει ο Γιώργος Δ.Παπαδάκης
Ολόκληρη Χώρα γίνηκε άνω-κάτω επειδή δύο εντεταλμένες υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού-αυτή είναι η δουλειά τους-κατήγγειλαν παιδάκια “ανήλικα” που βλέπαν την ταινία και κουβάλησαν και την Αστυνομία.
Εύλογη η καζούρα που ακολούθησε ,για την φαιδρότητα του Κράτους που εν έτει 2019 θυμήθηκε να εφαρμόσει Μεταξικό νόμο του 1937.
Κατανοητές πλήρως οι αντιδράσεις των πολιτών,ακατανόητες απολύτως , οι αντιδράσεις των πολιτικών.
Που ανήγαγαν σε θέμα μείζον μια φαιδρότητα λες και εξέλειπαν ουσιαστικοί λόγοι πολιτικής αντιπαράθεσης.
Κι όχι μόνο έκαμαν τριχιά την τρίχα ,αλλά άπαντες σχεδόν ανταγωνίστηκαν στις γκάφες.
Να πούμε ,ας πούμε ,για τον νυν ΣΥΡΙΖΑ Ραγκούση ,που έσπευσε να μιλήσει για κοτζαμάν σκοταδισμό ,ενώ η υπογραφή του ως …ΠΑΣΟΚ Υπουργός,βρίσκεται φαρδιά-πλατιά κάτω από τον “Νόμο Γερουλάνου” του 2010 ο οποίος ,στην πράξη ,έβγαζε από την ντουλάπα των δεινοσαύρων τον εν λόγω νόμο “Μεταξά”,περί καταλληλότητος ή μη των κινηματογραφικών δημιουργιών ως θέαμα δι΄ανηλίκους.
Δεν δικαιούται λοιπόν να ομιλεί περί του θέματος ο κ Ραγκούσης.
Ομοίως -και χειρότερα -δεν δικαιούται να ομιλεί και η νυν Υπουργός Πολιτισμού η κ Μενδώνη,η οποία ως ΠΑΣΟΚ Γενική Γραμματέας του ιδίου Υπουργείου ασφαλώς και …υπέγραψε την επαναφορά της διατάξεως ομού μετά του ανωτέρω κυρίου συναδέλφου.
Από που κι ως που λοιπόν διέταξε έρευνα για την ενέργεια των δύο εντεταλμένων υπαλλήλων του Υπουργείου της;
Επειδή εκάμαν την κυβέρνηση ρεντίκολο;
Νόμο του κράτους,εν ισχύ ευρισκόμενο,δεν εφάρμοσαν;
Νόμο που ούτε η νυν ΝΔ ,ούτε η …πρώην ,μα ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑΣ ούτε και το ΠΑΣΟΚ έσπευσαν ποτέ να καταργήσουν,αλλά τον άφησαν εκεί να κοσμεί την… κρατική συλλογή αχρήστων διατάξεων…Όλοι μα όλοι οι ανωτέρω δούλεψαν με την λογική “άστον εκεί μη χρειαστεί και πουν οι πολίτες πως δεν έχουμε νόμους για το δείνα ή το τάδε”.
Ας κάμουν λοιπόν την καζούρα τους οι πολίτες ,αλλά όχι οι πολιτικοί και ειδικά των ανωτέρω τριών “κομμάτων(κάποτε και νυν)εξουσίας”.
Ούτε λοιπόν “έρευνα” για τις δύο κυρίες που ζήτησαν την εφαρμογή του νόμου ,ούτε ανόητη “αντιπολίτευση” από εκείνους που απλά έτυχε να μην τους …κάτσει ο “Τζόκερ’ στη θητεία τους στο Μαξίμου.
Αλλά ,φίλοι,υπάρχει ένα μεγάλο ,”αλλά”.
Κι αυτό επιτρέψτε μου ,είναι λίαν σοβαρό. Όλοι κραυγάζουμε και κάνουμε καζούρα για την ρουφιανιά των υπαλλήλων του Πολιτισμού…Αλλά για την επίσημη ρουφιανοποίηση της κοινωνίας μέσω π.χ. του τριψήφιου αριθμού καταγγελίας καπνιζόντων συμπολιτών ,τι;
Δεν είναι τρις-χειρότερο όταν το Κράτος προτρέπει τον Πολίτη να καταγγείλει συμπολίτη παρακάμπτοντας απολύτως τα εντεταλμένα όργανα;
Τι πάει να πει “καταγγελία”;
Να καταγγείλει ο Γιώργης το Μήτσο ,με τον οποίο έχει “προηγούμενα” ,επειδή ο Μήτσος άναψε τσιγάρο καθώς έπαιζε Πρέφα εις τον καφενέ;
Λάθος του Μήτσου.Αλλά να τον τσακώσει η Αστυνομία ,όχι να γίνει ο Γιώργης …ρουφιάνος με τη βούλα!
Τι πάει να πει “τήρηση βιβλίου” στις επιχειρήσεις εστίασης;Να καταγράφει ο εστιάτωρ τους παραβάτας;
“Χθες και εν περί ΄’ωραν 13ην μεσημβρινήν , ετσάκωσα τον κ. Γεώργιον Παπαδάκην του τάδε και της τάδε να φουμάρει αρειμανίως ,παρά τας συστάσεις μου και τας προειδοποιητικάς πινακίδας ,εντός του καταστήματος μου ,οχλών τοιουτοτρόπως τον κυρ Παντελήν τον μανάβην -εδώ το γείτονα- καθ΄ην στιγμήν ούτως απολάμβανε το θεσπέσιον άρωμα της παρασκευασθείσης παρ΄εμού παραδοσιακής φασολάδος;”.Για να τον βρει προφανώς το αρμόδιο όργανο τον παραβάτη και να του ρίξει πρόστιμο εις διπλούν ;
Αν αυτό φίλοι αναγνώστες δεν είναι θεσμοθέτηση της Ρουφιανιάς,τι είναι;
Γιατί αντιδράσαμε όλοι για την φαιδρότητα του “Τζόκερ” αλλά δεν αντιδρούμε με τους τρόπους “εφαρμογής” του αντικαπνιστικού (και όχι μόνον);
Ποιοι μας κυβερνούν κάτι χρόνια τώρα ,οι …επίγονοι του Φρανθίθκο Φράνκο;
Του Ισπανού δικτάτορα που έγινε φίρμα με την εφαρμογή της διαβόητης “λιμπιέντζα”;
Όχι απλώς της “κάθαρσης” δηλαδή, αλλά του…”γυαλίσματος” της κοινωνίας;
Ισπανία του 36 γίναμε;Τι έγινε ξαφνικά με την κατά βάση φιλελεύθερη (όχι κατ ανάγκην με την πολιτική έννοια ) ελληνική κοινωνία;Εκείνη που μεσούσης της Κατοχής ο Γερμανός στρατιωτικός Διοικητής ,Πτέραρχος Φέλμυ ,χαρακτήριζε ακριβώς “φύσει απείθαρχη λόγω της έμφυτης ροπής στα φιλελεύθερα ήθη”;
Προάγουμε αίφνης τον Καθολικό εξαγνισμό και τον Προτεσταντικό Πουριτανισμό;
Πάψαμε να έχουμε “ταυτότητα’ έτσι;
Ναι,πάψαμε.
Από τότε που ξεκινήσαμε να ρουφιανεύουμε με την προτροπή του Κράτους ,πραγματικά ή πλασματικά περιστατικά βασανισμού ζώων με ρυθμούς καταιγιστικούς.
Αλλά αποφεύγουμε να “καρφώσουμε ” τον γείτονα μας που σαπίζει στο ξύλο τη γυναίκα του ή κακοποιεί σεξουαλικά τα παιδιά του.,Και το ξέρουμε ,αλλά δεν λέμε κουβέντα.Διότι έχουμε ασπαστεί ακριβώς και σαφώς το Προτεσταντικό Δόγμα:”My house ,my Kingdom”,το σπίτι μου -το βασίλειο μου…Ότι κάνει ο γείτονας μέσα στο σπίτι του δεν μας απασχολεί ,αρκεί να μην το κάνει μπροστά μας.
Αυτή ,φίλοι ,δεν είναι Ελληνική κοινωνία.Από την οποία ασφαλώς δεν εξέλειπε ποτέ η “ρουφιανιά”.Όμως ,αλίμονο,ποτέ δεν λειτουργούσε ως θεσμός.
Ποτέ η “ρουφιανιά” δεν είχε “νομιμοποιηθεί”στη συνείδηση των Ελλήνων και γι αυτό η λέξη “ρουφιάνος” παραμένει μέγιστη ύβρις.
Σε αντίθεση με τις “απαστράπτουσες” κοινωνίες ,όπου η λέξη έχει την έννοια του “συνεργάτη των Αρχών”.
Διαλέξτε.
