Το κοινό παιχνίδι είναι θεραπεία – για μικρούς και μεγάλους

Πόσο συχνά επιτρέπουμε στον εαυτό μας να χαλαρώσει και να παίξει πραγματικά με τα παιδιά μας; Όχι για να τα απασχολήσουμε, αλλά για να συνδεθούμε μαζί τους. Η φράση της Παιδοψυχολόγου, Μαρίας Μαθιουδάκη, «και οι μεγάλοι θα γίνουν και πάλι παιδιά», την οποία διατύπωσε μιλώντας στην εκπομπή μου, δεν είναι απλώς ένας ρομαντικός στοχασμός. Είναι μια υπενθύμιση για κάτι βαθιά ανθρώπινο και σημαντικό και επιπλέον είναι η αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου.
Το παιχνίδι ανάμεσα σε γονείς και παιδιά είναι ένας τρόπος ουσιαστικής επικοινωνίας. Με το παιχνίδι οι μεγάλοι δηλώνουν έμπρακτα τη στάση τους απέναντι στο παιδί τους: «Σε βλέπω, είμαι εδώ για σένα, ακριβώς όπως είσαι». Δεν υπάρχει ρόλος, δεν υπάρχει πίεση. Υπάρχει μόνο κοινός χρόνος και αυθεντική παρουσία.
Η αξία αυτής της εμπειρίας είναι τεκμηριωμένη. Μελέτες στην παιδοψυχολογία δείχνουν ότι τα παιδιά που περνούν ποιοτικό χρόνο παιχνιδιού με τους γονείς τους εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης, καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες και μεγαλύτερη συναισθηματική σταθερότητα. Το παιχνίδι λειτουργεί σαν «ασπίδα» απέναντι στην ανασφάλεια, το στρες και τη μοναξιά που συχνά βιώνουν τα παιδιά στον σημερινό κόσμο.
Το ενδιαφέρον είναι ότι το όφελος δεν σταματά στο παιδί. Οι ενήλικες που συμμετέχουν ενεργά στο παιχνίδι κερδίζουν επίσης. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, επανασυνδέονται με ένα ξεχασμένο, αλλά ζωντανό κομμάτι του εαυτού τους — το παιδί που κάποτε υπήρξαν. Το γέλιο, η φαντασία και η ανεμελιά δεν είναι προνόμια της παιδικής ηλικίας. Είναι ικανότητες που ανανεώνουν τον ενήλικα, τον ξεκουράζουν και τον κάνουν πιο δημιουργικό και πιο ανθρώπινο.
Για πολλούς γονείς, το παιχνίδι γίνεται και ένας τρόπος να ξαναδούν τη ζωή μέσα από τα μάτια των παιδιών τους. Να θυμηθούν την περιέργεια, τη χαρά του «εδώ και τώρα», την απλότητα. Αυτή η εμπειρία είναι συχνά πιο θεραπευτική από όσο νομίζουμε.
Η φυσική και ψυχική παρουσία στο παιχνίδι δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις ή τέλεια προετοιμασία. Αρκεί να είσαι εκεί. Όταν ένας μεγάλος σκύβει στο ύψος του παιδιού, κυριολεκτικά και συμβολικά, δημιουργείται μια σχέση. Και μέσα από αυτήν, γεννιέται εμπιστοσύνη, αγάπη και μια καθημερινότητα με ουσία.
Το κοινό παιχνίδι δεν είναι απλώς μια όμορφη εικόνα. Είναι εργαλείο επικοινωνίας, ενίσχυσης δεσμών και ψυχικής υγείας. Είναι μια πράξη που κάνει καλό και στα δύο μέρη — και αξίζει να τη ζούμε όσο πιο συχνά μπορούμε.