Politica 89.8
Μουρτζούκου και Πισπιρίγκου: Οι ανατριχιαστικές ομοιότητες δύο παιδοκτόνων.
«Δύο παιδοκτόνοι, μία φρίκη – Οι παράλληλες ζωές του θανάτου»
Όταν η “μάνα” σκοτώνει, πεθαίνει η ελπίδα «Πισπιρίγκου – Μουρτζούκου: Ίδιος τρόπος, ίδια σιωπή, ίδιο έγκλημα»
Δεν υπάρχει πιο ασφαλές μέρος για ένα παιδί από την αγκαλιά της μάνας του. Εκεί που χτυπά η καρδιά του κόσμου. Εκεί που ξεκινά η ζωή. Εκεί… όπου, στις πιο σκοτεινές υποθέσεις της σύγχρονης Ελλάδας, ξεψύχησαν βρέφη και νήπια, όχι από φυσικά αίτια — αλλά από τα χέρια που όφειλαν να τα προστατεύουν.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου και η Ειρήνη Μουρτζούκου. Δύο γυναίκες που φέρονται να μετέτρεψαν τον ιερό τίτλο της μητέρας σε όργανο θανάτου. Όχι από λάθος. Όχι μια φορά. Αλλά με δόλο, με επανάληψη, με κρύα καρδιά.
Δύο υποθέσεις που σοκάρουν. Και πίσω από την αποκάλυψή τους, μια υπηρεσία που δεν εκτέθηκε ποτέ στο φως – αλλά το έφερε: η Υποδιεύθυνση Ανθρωποκτονιών της ΕΛ.ΑΣ.
Αξιωματικοί-επιστήμονες, 30άρηδες, με προσήλωση στην αποστολή τους, εργάζονται αθόρυβα και μεθοδικά, υπό την ηγεσία του ικανότατου Διοικητή Γιάννη Δροσινή.
Στο τιμόνι της Υποδιεύθυνσης Ανθρωποκτονιών, ο Γιάννης Δροσινής ξεχωρίζει όχι μόνο για την αφοσίωσή του, αλλά και για την οξυδέρκεια και το πάθος με τα οποία καθοδηγεί μια ομάδα από εξαιρετικά ικανά, νεαρά στελέχη. Αυτοί οι 30άρηδες αξιωματικοί, επιστήμονες με βαθιά γνώση και ευαισθησία, λειτουργούν σαν μια αθόρυβη μηχανή ακριβείας, που σαρώνει κάθε λεπτομέρεια, κάθε λέξη, κάθε κρυφό σημάδι. Με στρατηγικές που εντυπωσιάζουν για την ευφυΐα και την ψυχραιμία τους, στήνουν ένα δίκτυο παρακολούθησης και ανάλυσης, που αφήνει πίσω της μόνο ατράνταχτα στοιχεία. Είναι η ομάδα που, χωρίς να ζητά φώτα και προβολή, δίνει μάχες στα σκοτεινά, ξεκλειδώνοντας μυστικά που άλλοι φοβούνται να αγγίξουν — και καταφέρνει, με υπομονή και πείσμα, να φέρει στο φως την αλήθεια, εκεί που κανείς δεν πίστευε ότι υπάρχει ελπίδα. Στην υπόθεση Μουρτζούκου, οι άνθρωποι του Ανθρωποκτονιών ξεκίνησαν από νωρίς να αποδελτιώνουν κάθε συνέντευξη, κάθε αντίφαση, κάθε λέξη της. Δεν περίμεναν καταγγελίες, ούτε εντάλματα. Δούλευαν σιωπηλά στο παρασκήνιο, ακόμη και όταν κάποιοι λοιδορούσαν την ΕΛ.ΑΣ. για “απραξία”. Κι όταν ήρθε η στιγμή, ο ίδιος ο Δροσινής, όπως και στην υπόθεση Πισπιρίγκου, μπήκε στον χώρο όπου βρισκόταν η κατηγορούμενη, την κοίταξε στα μάτια και της είπε: «Θα μιλήσεις;».
Και στις δύο περιπτώσεις, κρατούσε μια δεμένη δικογραφία και αδιάσειστα στοιχεία. Δεν πήγε για ομολογία. Πήγε να της ανακοινώσει ότι τελείωσε το ψέμα.
Δίπλα σε αυτή τη σιωπηλή τιτάνια προσπάθεια, δύο γιατροί έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην αναζήτηση της αλήθειας:
• Ο Ανδρέας Ηλιάδης, που εντόπισε και κατήγγειλε την κεταμίνη στην Πάτρα, δίνοντας ώθηση στην αποκάλυψη της υπόθεσης Πισπιρίγκου.
• Ο Βαγγέλης Δημητρόπουλος, που παρέλαβε τον Παναγιωτάκη νεκρό στην Αμαλιάδα και τόλμησε να δηλώσει πως κάτι δεν του “κολλάει” — και δεν έπεσε έξω.
Χάρη σ’ αυτούς, το σκοτάδι δεν κατάπιε την αλήθεια. Αν δεν υπήρχαν, ίσως να μετρούσαμε σήμερα κι άλλα παιδιά χαμένα, κι άλλες “μητέρες” που θρηνούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Στην Πάτρα και στην Αμαλιάδα, το έγκλημα είχε ίδιο πρόσωπο. Αλλά και η λύση είχε κοινά χέρια – δυνατά, αθόρυβα, αποφασισμένα.
Τα κοινά σημεία στις δολοφονίες που φέρεται να διέπραξαν Ειρήνη Μουρτζούκου και Ρούλα Πισπιρίγκου.
Δύο από τις πιο σκοτεινές υποθέσεις παιδοκτονίας που έχουν καταγραφεί στη σύγχρονη ελληνική ιστορία φέρουν τα ονόματα της Ρούλας Πισπιρίγκου από την Πάτρα και της Ειρήνης Μουρτζούκου από την Αμαλιάδα. Και στις δύο περιπτώσεις, το πανελλήνιο παρακολουθεί σοκαρισμένο την αποκάλυψη φρικτών εγκλημάτων, στα οποία οι φερόμενες ως δράστιδες δεν είναι άλλες από τις ίδιες τις μητέρες των παιδιών.
Παρόλο που οι υποθέσεις εξελίχθηκαν με διαφορά χρόνου, οι ομοιότητες μεταξύ τους είναι ανατριχιαστικές. Η κατ’ εξακολούθηση ατιμωρησία, οι παραλείψεις των Αρχών και των ιατροδικαστών, καθώς και τα ψυχολογικά προφίλ των κατηγορούμενων, δείχνουν ένα συστημικό κενό προστασίας των πιο αθώων θυμάτων: των παιδιών.
Αναλυτικά τα κοινά σημεία:
1. Ανήλικα και ανυπεράσπιστα θύματα
Και οι δύο γυναίκες κατηγορούνται ότι σκότωσαν τα ίδια τους τα παιδιά.
• Η Πισπιρίγκου κατηγορείται για τη δολοφονία τριών κοριτσιών, ηλικίας από 6 μηνών έως 9 ετών.
• Η Μουρτζούκου κατηγορείται για τρεις παιδοκτονίες: δύο δικά της βρέφη και το παιδί της κουμπάρας της, ενώ φέρεται να αποπειράθηκε και την ανθρωποκτονία μιας ενήλικης γυναίκας.
2. Αρχική παρουσίαση ως «φυσικοί» ή «ανεξήγητοι» θάνατοι
• Οι πρώτοι θάνατοι και στις δύο υποθέσεις καταγράφηκαν ως ιατρικά ανεξήγητοι, με ασαφείς αιτίες όπως “υποξία”, “ηπατική ανεπάρκεια” ή “καρδιοαναπνευστική ανακοπή”.
• Καμία υπηρεσία ή ιατροδικαστής δεν ήχησε καμπανάκι κινδύνου, ακόμη και μετά τον δεύτερο θάνατο σε κάθε υπόθεση.
3. Έγκλημα εντός του σπιτιού
Οι υποθέσεις εκτυλίσσονται μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, χωρίς παρουσία άλλου ενήλικα, γεγονός που καθιστά τις δράστιδες μοναδικές ύποπτες ήδη από τα πρώτα περιστατικά.
4. Καθυστέρηση αντίδρασης των Αρχών
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, η επέμβαση των Αρχών έγινε πολύ αργά.
• Για την Πισπιρίγκου χρειάστηκαν τρεις θάνατοι για να κινηθεί η ΕΛ.ΑΣ.
• Για την Μουρτζούκου, οι αποτυχημένες ή ελλιπείς ιατροδικαστικές εκθέσεις καθυστέρησαν την αποκάλυψη της αλήθειας.
5. Διαταραγμένο ψυχολογικό προφίλ
Οι δύο γυναίκες εμφανίζουν χειριστική συμπεριφορά, ψυχρότητα και ανάγκη δημοσιότητας.
• Η Πισπιρίγκου παραχωρούσε συνεχώς συνεντεύξεις ως “μητέρα-θύμα”.
• Η Μουρτζούκου, σύμφωνα με καταθέσεις, συμπεριφερόταν ατάραχη, ενώ έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πώς τη βλέπει ο κόσμος.
6. Χρήση ύποπτων μεθόδων θανάτωσης
• Η Πισπιρίγκου κατηγορείται ότι χορήγησε θανατηφόρα δόση κεταμίνης.
• Η Μουρτζούκου κατηγορείται για ασφυκτικό θάνατο μέσω πνιγμού ή υποξίας, και ενδεχομένως χημική καταστολή.
7. Απώλεια πένθους – Μη φυσιολογική αντίδραση
Και οι δύο μητέρες δεν έδειξαν καμία φυσιολογική θλίψη.
• Στην Πισπιρίγκου, η απάθεια και η ανάγκη για δημόσια εικόνα προκαλούσαν απορίες.
• Στην Μουρτζούκου, καταγράφηκαν ενέργειες απόλυτης συναισθηματικής αποσύνδεσης, ακόμα και άμεσα μετά τους θανάτους.
8. Πολλαπλές εγκληματικές ενέργειες
Οι υποθέσεις δεν περιορίστηκαν σε έναν θάνατο.
• Η Πισπιρίγκου διώκεται για τριπλή παιδοκτονία.
• Η Μουρτζούκου διώκεται για τρεις ανθρωποκτονίες και μία απόπειρα, ενώ ερευνάται και για πιθανές επιπλέον παραβατικές πράξεις.
9. Προβληματικό οικογενειακό ιστορικό
• Η Πισπιρίγκου είχε συγκρουσιακή σχέση με τον σύζυγό της.
• Η Μουρτζούκου μεγάλωσε χωρίς ουσιαστική στήριξη από την οικογένειά της, αποκομμένη από τη μητέρα της, και είχε παραβατικό παρελθόν, σύμφωνα με μαρτυρίες.
Ίδιο μοτίβο, ίδιο έγκλημα, άλλη πόλη – Ίδια σιωπή
Οι υποθέσεις των Ειρήνης Μουρτζούκου και Ρούλας Πισπιρίγκου δεν είναι μεμονωμένα εγκλήματα. Είναι ντοκουμέντα κρατικής αποτυχίας.
