Politica 89.8
Οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν επίθεση στο Ιράν, γεγονός που μοιάζει παράλογο, όπως δήλωσε και η ρωσική πλευρά. Αλλά είναι αλήθεια ότι η κίνηση της Ουάσινγκτον στερείται λογικής; Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι η Τεχεράνη εργαζόταν πυρετωδώς πάνω στην κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου. Το συγκεκριμένο αφήγημα θυμίζει αναπόφευκτα το -εν τέλει ανύπαρκτο- «πρόγραμμα χημικών και πυρηνικών όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ».
Όπως διαπιστώνεται τα τελευταία χρόνια, οι κινήσεις στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα συνδέονται άρρηκτα με συγκυρίες, με μιαν αλληλουχία γεγονότων που τρέχουν παράλληλα σε Δύση και Ανατολή.
Η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να έχει ολιγόμηνη διάρκεια. Οδηγήθηκε σε μακροχρόνιο πόλεμο μέσω διαπραγματεύσεων που τορπιλήθηκαν, το 2022, στην Κωνσταντινούπολη.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς και το γεγονός ότι η Ρωσία δυσκολεύεται σε αυτόν (λόγω της έμμεσης πλην τεράστιας δυτικής βοήθειας προς το καθεστώς Ζελένσκι), γέννησε ευκαιρίες για τις ΗΠΑ – ευκαιρίες στη Μέση Ανατολή.
Με τη Ρωσία να αδυνατεί να προασπίσει τα συμφέροντά της στην περιοχή, λόγω του ουκρανικού μετώπου, οι ΗΠΑ στοχοθέτησαν τη Συρία. Αντιλήφθηκαν ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος να απαλλαγούν από το «αγκάθι» του φίλα προσκείμενου στη Μόσχα Άσαντ.
Οι πληροφορίες της εποχής βοούσαν ότι αυτό επετεύχθη δι’ αντιπροσώπου, χρησιμοποιώντας το τουρκικό έδαφος για την εισβολή που ακολούθησε. Σύμφωνα με αναλυτές, επρόκειτο για έναν τζιχαντιστικό στρατό που εξοπλίστηκε από τις ΗΠΑ. Όσον αφορά στην επομένη της πτώσης του Άσαντ, η Ουάσινγκτον φέρεται να είχε υποσχεθεί στην Άγκυρα να διαδραματίσει σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους για την αλλαγή του συριακού καθεστώτος.
Αλλά πλέον όλα δείχνουν ότι το σχέδιο των ΗΠΑ χωράει μόνον έναν μεγάλο παίχτη στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ, που πολύ σύντομα δεν αποκλείεται να τελειώσει και το κεφάλαιο της Συρίας, συνάπτοντας μακροχρόνια συμφωνία με το καθεστώς Αλ Γκολάνι (κατά κόσμον Άχμεντ αλ Σάρα).
Ο νέος στόχος των ΗΠΑ, ήτοι ένα πανίσχυρο Ισραήλ που θα εξυπηρετεί τόσο τα δικά του όσο και τα αμερικανικά συμφέρονται στη Μέση Ανατολή, με τους γύρω κινδύνους να είναι πια μικροί, σχηματιζόταν σταδιακά την τελευταία τριετία.
Η Συρία «άλλαξε χέρια», η Χαμάς αποδεκατίστηκε στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ τεράστιο πλήγμα δέχτηκε και η Χεζμπολάχ, τόσο στον Λίβανο και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου το Ισραήλ σκότωσε δεκάδες υψηλόβαθμους αξιωματικούς και κατέστρεψε αρκετές υποδομές της ένοπλης οργάνωσης.
Ο Άξονας της Αντίστασης, οι πληρεξούσιοι της Τεχεράνης στη Μέση Ανατολή, είχαν ήδη υποστεί ταπεινωτικές ήττες και σοβαρότατες απώλειες πριν από την νέα επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν – που είναι σε πλήξη εξέλιξη και τη συνδράμει η Ουάσινγκτον. Η… απασχολημένη με τα του οίκου της Ρωσία, απλά παρακολουθεί τις εξελίξεις. Δεν έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τον σημαντικό αυτό σύμμαχό της στη Μέση Ανατολή.
Τα πράγματα, λοιπόν, κύλησαν και εξακολουθούν να εξελίσσονται δυναμικά.
Μετά από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς με B-2, o Τραμπ διατείνεται επαναλαμβανόμενα ότι η χώρα του δεν στοχεύει σε αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν.
Αυτήν τη στιγμή δεν είναι γνωστό αν η Ουάσινγκτον έχει θέσει έναν τέτοιο στόχο, αλλά είναι βέβαιο πως θα το ήθελε πολύ και ότι αν κλιμακώσει τις ενέργειές της εις βάρος της Τεχεράνης τότε θα μιλάμε για έναν άδηλο στόχο.
Επί της ουσίας, δηλαδή, θα αυξάνει την πίεση στον ιρανικό λαό ούτως ώστε να ανατραπεί εκ των έσω το νυν καθεστώς της Τεχεράνης. Με την Αίγυπτο και την Ιορδανία να μην αποτελούν απειλές και τα πυραυλικά συστήματα του Ιράκ να είναι σμπαραλιασμένα, η ευρύτερη περιοχή θα αποτελεί παράδεισο για τα αμερικανικά παίγνια αν το Ιράν γίνει φιλοδυτικό.
Στον αντίποδα, οι αγιατολάδες υποστηρίζουν ότι απολαμβάνουν της πλήρους στήριξης του ιρανικού λαού.
Σήμερα (23/6), ο εξόριστος γιος του τελευταίου σάχη του Ιράν προσφέρθηκε ως προσωρινός ηγέτης για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, καλώντας τη Δύση να υποστηρίξει με όλη της τη δύναμη την αλλαγή του καθεστώτος.
Ο Ρεζά Παχλάβι, τον οποίο οι υποστηρικτές του αποκαλούν «πρίγκιπα του Ιράν», κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει τον ιρανικό λαό να ανατρέψει τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και τη θρησκευτική δικτατορία του.
Αυτό απαιτεί, εν μέρει, στρατιωτική δράση για την αποσύνθεση του μηχανισμού τρομοκρατίας του καθεστώτος, αλλά και πρακτικά μέτρα για την υποστήριξη των αντιπολιτευόμενων ομάδων με καλύτερη πρόσβαση στο διαδίκτυο και στις επικοινωνίες, καθώς και στήριξη για μαζικές απεργίες, δήλωσε.
Προσέφερε αμνηστία σε όσους εργάζονται στο κρατικό μηχανισμό και αποστατούν και βοηθούν στην ανατροπή του, «υπό την προϋπόθεση ότι δεσμεύονται να ενωθούν με τον λαό».
Δημιουργείται μια νέα «ασφαλής πλατφόρμα» για τους αντιφρονούντες και τους εσωτερικούς αντιπάλους, προκειμένου να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την ανατροπή της δικτατορίας και να συμβάλουν στη δημιουργία μιας «ελεύθερης και δημοκρατικής» κοινωνίας, είπε.
Ο 64χρονος Παχλάβι έχει περάσει τα τελευταία 46 χρόνια εκτός Ιράν, μετά από την ανατροπή της μοναρχίας από την ισλαμική επανάσταση το 1979. Η διακυβέρνηση του Σάχη περιλάμβανε τη δική της τρομοκρατική αστυνομία κρατικής ασφάλειας, και ο Παχλάβι έχει πολλούς επικριτές μεταξύ των ακτιβιστών της αντιπολίτευσης που δεν θέλουν να δουν την επιστροφή της μοναρχίας.
