Ο Ιταλός ράφτης των Παπών έχει «σχεδόν έτοιμα» τα άμφια του νέου Ποντίφικα σε τρία διαφορετικά μεγέθη

Κοντά στο μικρό εργαστήριό του Raniero Mancinelli, στη Ρώμη, βρίσκεται το βιοτεχνικό κατάστημα παπουτσιών του Antonio Arellano, όπου ο Ιωάννης Παύλος Β΄ και ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ ήταν πελάτες.

Ο νέος Πάπας που θα εκλεγεί από το κονκλάβιο, το οποίο αρχίζει τις διαδικασίες στις 7 Μαΐου, θα παρουσιαστεί στον κόσμο από το μπαλκόνι της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου φορώντας ένα από τα τρία ενδύματα που ο Raniero Mancinelli έχει στο τραπέζι του μικρού εργαστηρίου του στη Via Borgo Pio, σε απόσταση αναπνοής από το Βατικανό.

Αυτός ο 86χρονος ράφτης, ο οποίος αρνείται να συνταξιοδοτηθεί, εργάζεται αυτή τη στιγμή με φρενήρεις ρυθμούς για να φτιάξει τον λευκό χιτώνα του επόμενου ποντίφικα. Τον ετοιμάζει, όπως επιτάσσει η παράδοση, σε τρία διαφορετικά μεγέθη για πρακτικούς λόγους: το ανάστημα του διαδόχου του Φραγκίσκου είναι άγνωστο.

Το μικρό ραφείο της Via Borgo Pio

«Ο νέος Πάπας θα φορέσει αυτό που του ταιριάζει καλύτερα» λέει ο Mancinelli, με τη μεζούρα κρεμασμένη στο λαιμό του, καθώς πηγαινοέρχεται ανάμεσα στο εργαστήριο ραπτικής, το οποίο συνδέεται με το κατάστημα που πουλάει κάθε είδους θρησκευτικά αξεσουάρ και ενδύματα.

Λίγες ημέρες πριν από το κονκλάβιο, το μικρό ραφείο του είναι γεμάτο. Καρδινάλιοι, ιερείς που χρειάζονται ένα νέο ρωμαϊκό κολάρο, τουρίστες που αναζητούν αναμνηστικά, προσκυνητές του Ιωβηλαίου και ένα ρεύμα δημοσιογράφων και φωτογράφων συγκεντρώνονται γύρω από τον πάγκο.

Ο Mancinelli υποδέχεται τους πάντες με ευγένεια και χαμόγελο. Μεταξύ του ενός πελάτη και του επόμενου, και μεταξύ της μιας συνέντευξης και της άλλης, επιστρέφει στο εργαστήριο και ράβει.

«Αν με αφήσετε να το τελειώσω, θα είναι έτοιμο στην ώρα του» αστειεύεται καθώς συνεχίζει ένα στρίφωμα από αυτό το άψογο, ελαφρύ μάλλινο ύφασμα, το ίδιο που χρησιμοποίησε για να ντύσει τον Πάπα Φραγκίσκο.

Το πρώτο για κάθε Πάπα φτιάχνεται «στα τυφλά» επειδή δεν είναι ακόμη γνωστά τα γούστα του

Πέντε ή έξι μέρες για κάθε ράσο

«Όλα γίνονται με το χέρι» επισημαίνει. Εξηγεί ότι, υπό κανονικές συνθήκες, η κατασκευή ενός παπικού ράσου του παίρνει κατά μέσο όρο πέντε ή έξι ημέρες. Το πρώτο για κάθε Πάπα φτιάχνεται «στα τυφλά» επειδή δεν είναι ακόμη γνωστά τα γούστα του.

Τα επόμενα προσπαθούν να προσαρμοστούν στις προτιμήσεις του κάθε ποντίφικα, όσο το δυνατόν περισσότερο, ιδίως όσον αφορά το είδος του υφάσματος, καθώς η αισθητική δύσκολα αλλάζει.

«Ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ μας ζητούσε πιο χοντρά υφάσματα, επειδή ήταν ευαίσθητος στο κρύο, και του άρεσαν τα πολύτιμα μάλλινα και μεταξωτά- ο Φραγκίσκος, από την άλλη πλευρά, προτιμούσε πιο ελαφριά, πιο απλά και λιγότερο ακριβά υφάσματα» αποκαλύπτει ο ράφτης.

Οι μικρές λεπτομέρειες γύρω από τα κουμπιά

Ρίχνει μια ματιά στην εφημερίδα της περασμένης εβδομάδας που βρίσκεται στο τραπέζι του και ανακοινώνει τον θάνατο του Φραγκίσκου.

«Το ράσο που φοράει σε αυτή τη φωτογραφία είναι δικό μου- το αναγνώρισα αμέσως λόγω των μικρών λεπτομερειών γύρω από τα κουμπιά» λέει ο Mancinelli, ο οποίος ίδρυσε αυτή την επιχείρηση το 1962 και άρχισε να ντύνει Πάπες κατά τη διάρκεια του ποντιφικού κράτους του Ιωάννη Παύλου ΙΙ.

O Mancinelli φοίτησε από παιδί στο σχολείο Salesian, όπου έμαθε την εκκλησιαστική παράδοση, η οποία δεν αφήνει πολλά περιθώρια για καινοτομίες, ακόμη και στην κοπή και την προσαρμογή των εκκλησιαστικών ενδυμάτων.

Ράβει για τον κλήρο εδώ και εβδομήντα χρόνια και δεν σκέφτεται να συνταξιοδοτηθεί. Στην αρχή έφτιαχνε τα άμφια των ιερέων, οι οποίοι αργότερα έγιναν επίσκοποι και αργότερα καρδινάλιοι, διαδίδοντας τις αρετές των ενδυμάτων του από στόμα σε στόμα, μέχρι που η φήμη του έφτασε στα αυτιά ενός Πάπα.

Μια πολύ εγκάρδια σχέση

Στον τοίχο του εργαστηρίου του Mancinelli κρέμεται μια φωτογραφία που τον δείχνει να σφίγγει το χέρι του Φραγκίσκου, ενώ χαμογελούν και οι δύο. Αυτός και ο Αργεντινός Ποντίφικας διατηρούσαν μια «πολύ εγκάρδια» σχέση.

«Πάντα μου χαμογελούσε- μου φαινόταν περισσότερο σαν αδελφός παρά σαν Πάπας» θυμάται. Και τονίζει πόσο δύσκολο ήταν να του πουλήσει κάτι πέρα από τα βασικά.

«Προσπάθησα να τον πείσω, μάταια, να φοράει τουλάχιστον λευκό ή ανοιχτόχρωμο παντελόνι κάτω από το ράσο του το καλοκαίρι. Θα μπορούσα να του τα φτιάξω με ελαφρύ ύφασμα, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση- φορούσε πάντα τα μαύρα του» σημειώνει.

Η φασαρία στο μικρό μαγαζί του Mancinelli είναι συνεχής τον τελευταίο καιρό. Δύο υπάλληλοι ράβουν τα κόκκινα κουμπιά σε ένα μαύρο ράσο για έναν καρδινάλιο στη μία πλευρά του πάγκου, ενώ ένας άλλος εξυπηρετεί έναν πελάτη και του εξηγεί πώς να πλύνει το επιτραχήλιο που μόλις αγόρασε.

Ένα αστείο συμβάν

Ένας άλλος υπάλληλος μιλάει στο τηλέφωνο: «Πρέπει να κλείσω, έχει δουλειά εδώ» ζητάει συγγνώμη.

Ένας Ινδός τουρίστας μπαίνει στο κατάστημα και ζητά να βγάλει μια φωτογραφία με τον ράφτη, τον οποίο είδε στο YouTube. Ένας ιεράρχης περνάει για να παραλάβει μια ζώνη που παρήγγειλε την περασμένη εβδομάδα και δοκιμάζει διάφορα κόκκινα παπικά σκουφιά μέχρι να βρει το μέγεθός του.

Ένας από τους πολλούς καρδιναλίους που περνούν από το κατάστημα του Mancinelli θα μπορούσε να είναι ο νέος Ποντίφικας. Αφηγείται, γελώντας και με αινιγματικό αέρα: «Ένας καρδινάλιος ήρθε σε μένα πριν από λίγες ημέρες για να μου ζητήσει ένα κόκκινο ράσο, που φορούν οι καρδινάλιοι, και του είπα: «Σεβασμιότατε, δεν θα το κάνω κόκκινο, γιατί αν μετά το κονκλάβιο πρέπει να αλλάξετε χρώμα και να φορέσετε λευκό, τι θα το κάνετε;». Γέλασε και είπε: «Όχι, όχι, όχι», αλλά δέχτηκε τη συμβουλή μου. Ποιος ξέρει;».

Το χρυσό μίλι της εκκλησιαστικής μόδας

Η Via Borgo Pio της Ρώμης και τα περίχωρά της αποτελούν ένα είδος χρυσού μιλίου για την εκκλησιαστική μόδα στην ιταλική πρωτεύουσα. Εκεί βρίσκεται επίσης το εργαστήριο του ανθρώπου που είναι γνωστός ως ο «υποδηματοποιός των Παπών».

Ο Antonio Arellano, με καταγωγή από το Trujillo (Περού), βρίσκεται στην Ιταλία για πάνω από τρεις δεκαετίες. Στο μικρό βιοτεχνικό του υποδηματοποιείο, έφτιαξε τα παπούτσια του Ιωάννη Παύλου Β’ και τα περίφημα κόκκινα παπούτσια του Βενέδικτου ΙΣΤ’.

Ο Γερμανός ποντίφικας ήταν τακτικός πελάτης, ακόμη και κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επίτιμος Πάπας, μετά την παραίτησή του το 2013, εξηγεί ο τεχνίτης, δείχνοντας με υπερηφάνεια μια φωτογραφία από το νεκρικό παρεκκλήσι του ποντίφικα, στην οποία διακρίνεται η υπογραφή του Arellano στη σόλα των παπουτσιών του εκλιπόντος.

Ο υποδηματοποιός δύο Παπών

Στους τοίχους του καταστήματός του Antonio Arellano υπάρχουν αποκόμματα εφημερίδων και πολλές φωτογραφίες με τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’.

Σε μια γωνία είναι στοιβαγμένα αρκετά αντίτυπα του βιβλίου που έγραψε ο ίδιος, το 2019, με τίτλο «Ο υποδηματοποιός του Πάπα», στο οποίο αφηγείται τη ζωή του, πώς έφτασε στην Ιταλία, πώς έχτισε πελατεία μεταξύ ιερέων, επισκόπων και μοναχών κατά μήκος των τειχών του Βατικανού και πώς έγινε υποδηματοποιός δύο Παπών.

Θυμάται κάθε λεπτομέρεια των επιφανών πελατών του. «Στον Ιωάννη Παύλο Β’ άρεσαν τα μπορντό παπούτσια, με μυτερά δάχτυλα όπως αυτά» θυμάται επιδεικνύοντας ένα ζευγάρι. Γνώριζε τον Βενέδικτο ΙΣΤ’ από την εποχή που ήταν καρδινάλιος- «είχα σημειώσει τα μέτρα του και ως Πάπας παρήγγειλα πολλά κόκκινα παπούτσια» λέει ο Antonio Arellano.

«Ήταν πολύ ευγενικός, πολύ ήρεμος. Ήρθε εδώ επειδή ήμουν ο μόνος υποδηματοποιός σε αυτή την περιοχή» εξηγεί πίσω από τον πάγκο, περιτριγυρισμένος από παπούτσια, ζώνες και άλλα δερμάτινα είδη, ενώ στο πίσω δωμάτιο ο ανιψιός του δουλεύει με τα υποδήματα και τις σόλες.

Ο γιος του, Daniel Arellano, είναι ιδιοκτήτης ενός άλλου καταστήματος υποδημάτων, το οποίο άνοιξε πριν από 17 χρόνια, επίσης σε μικρή απόσταση με τα πόδια από το Βατικανό, αλλά στην άλλη πλευρά της πλατείας του Αγίου Πέτρου. Έμαθε το επάγγελμα από τον πατέρα του και επανειλημμένα επισκεύασε τον δερμάτινο χαρτοφύλακα του Πάπα Φραγκίσκου και τα ορθοπεδικά του παπούτσια, τα οποία έφτιαξε ο έμπιστος υποδηματοποιός του στην Αργεντινή.

Η αυτάρκεια του Πάπα Φραγκίσκου

«Ήταν άνετα, υγιεινά, επειδή είχε κάποια δυσκολία στο περπάτημα, μαύρα, απλά, με απλά κορδόνια. Τα έφερνε για να αντικαταστήσει το λάστιχο στη σόλα ή για να τα γυαλίσει» σημειώνει. Και προσθέτει: «Φρόντιζε πολύ τα πράγματά του, τόσο τον χαρτοφύλακά του όσο και τα παπούτσια του.

»Του άρεσε να τα επισκευάζει όταν ήταν πολύ φθαρμένα, παρά να αγοράζει καινούργια. Έφερε τα παπούτσια του από την Αργεντινή ως καρδινάλιος και συνέχισε να τα φοράει καθ’ όλη τη διάρκεια του ποντιφικού του αξιώματος. Είχε δύο μοντέλα, αλλά έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους».

Ο Φραγκίσκος θάφτηκε σε ένα απλό φέρετρο μαζί με το ζευγάρι φθαρμένα παπούτσια του, που τον συνόδευαν για χρόνια και τα οποία επίσης είχε επισκευάσει ο Daniel Arellano. Στο εργαστήριό του, ο Daniel επισκευάζει επίσης με αγάπη όλα τα είδη δερμάτινων ειδών, όπως πολυτελείς τσάντες των Fendi και Louis Vuitton.

«Είναι ωραίο που οι άνθρωποι συνεχίζουν να επισκευάζουν πράγματα. Ελπίζω ο επόμενος Πάπας να στείλει ένα μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως έκανε ο Φραγκίσκος. Η κουλτούρα της απόρριψης και ο τόσος καταναλωτισμός δεν είναι κάτι που πρέπει να θαυμάζουμε» συμπληρώνει.

*Με στοιχεία από elpais.com | Αρχική Φωτό: Ο ράφτης εκκλησιαστικών ενδυμάτων Raniero Mancinelli εργάζεται πάνω σε ένα λευκό παπικό ράσο στο κατάστημα λειτουργικών ενδυμάτων κοντά στο Βατικανό, στη Ρώμη, Ιταλία, 29 Απριλίου 2025. REUTERS/Guglielmo Mangiapane

---

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το Politica στο Google News και στο Facebook