Τεχνητή νοημοσύνη: Ο πιο καλός… μαθητής στην τάξη – Το ChatGPT παίρνει την καρέκλα του μαθητή

Η τεχνητή νοημοσύνη έχει εισβάλει στις σχολικές και πανεπιστημιακές αίθουσες, ανατρέποντας παραδοσιακές μεθόδους διδασκαλίας και αξιολόγησης.
Εκθέσεις και εργασίες για το σπίτι χάνουν την αξία τους, καθώς όλο και περισσότεροι μαθητές και φοιτητές καταφεύγουν σε εργαλεία όπως το ChatGPT.
Εκπαιδευτικοί μιλούν για «έκρηξη αντιγραφής» και τονίζουν ότι τα όρια ανάμεσα στη σωστή χρήση και την αντιγραφή δεν είναι θολά.
Η ραγδαία ενσωμάτωσης της ΑΙ στην καθημερινότητα
«Η αντιγραφή είναι εκτός ορίων. Είναι ό,τι χειρότερο που έχω δει σε όλη την καριέρα μου», λέει ο Casey Cuny, που διδάσκει Αγγλικά εδώ και 23 χρόνια. Οι εκπαιδευτικοί πλέον δεν αναρωτιούνται αν οι μαθητές θα αναθέσουν τις εργασίες τους σε chatbots. «Οτιδήποτε δίνει για εργασία για το σπίτι, πρέπει να έχεις στο νου σου ότι περνάει από AI», λέει στο Associated Press.
Πολλοί μαθητές λένε ότι το πρώτο τους ένστικτο είναι να ζητήσουν από το ChatGPT να τους βοηθήσει με ιδέες.
Το ερώτημα τώρα είναι πώς μπορούν να προσαρμοστούν τα σχολεία, καθώς πολλά από τα παραδοσιακά εργαλεία διδασκαλίας και αξιολόγησης δεν είναι πια αποτελεσματικά. Καθώς η τεχνητή νοημοσύνη βελτιώνεται ραγδαία και ενσωματώνεται στην καθημερινή ζωή, αλλάζει τον τρόπο που οι μαθητές μαθαίνουν και μελετούν, τον τρόπο που οι δάσκαλοι διδάσκουν, και δημιουργεί νέα σύγχυση γύρω από το τι σημαίνει «ακαδημαϊκή ανεντιμότητα».
Οι μαθητές δεν ξέρουν πότε η χρήση της AI είναι «αντιγραφή»
Πολλοί λένε ότι στρέφονται στην τεχνητή νοημοσύνη με καλές προθέσεις, για έρευνα, διόρθωση ή βοήθεια σε δύσκολα κείμενα. Όμως η δελεαστική ευκολία είναι πρωτοφανής και συχνά δεν ξέρουν πού να βάλουν το όριο.
Η Lily Brown, δευτεροετής φοιτήτρια ψυχολογίας σε κολέγιο της Ανατολικής Ακτής, βασίζεται στο ChatGPT για να της φτιάχνει σκελετούς εκθέσεων, αφού δυσκολεύεται να οργανώσει τις ιδέες της. Στο πρώτο έτος, τη βοήθησε να καταλάβει φιλοσοφικά κείμενα που της φαίνονταν «σαν ξένη γλώσσα», μέχρι να διαβάσει τις περιλήψεις του AI.
Κάθε σχολείο αφήνει τις πολιτικές AI στους δασκάλους, με αποτέλεσμα οι κανόνες να διαφέρουν ακόμη και μέσα στην ίδια την τάξη
«Καμιά φορά νιώθω άσχημα που το χρησιμοποιώ για περιλήψεις. Αναρωτιέμαι: είναι αυτό αντιγραφή; Το να με βοηθά να φτιάξω ένα περίγραμμα είναι αντιγραφή; Αν γράψω μια έκθεση με δικά μου λόγια και ζητήσω να τη βελτιώσει, ή να την επεξεργαστεί, είναι αντιγραφή;».
Τα προγράμματα μαθημάτων της λένε απλά «Μην χρησιμοποιείτε AI για να γράφετε εκθέσεις», αλλά αφήνουν πολλά γκρίζα σημεία. Οι μαθητές συχνά αποφεύγουν να ρωτούν διευκρινίσεις, φοβούμενοι ότι θα θεωρηθούν ένοχοι.
Κάθε σχολείο αφήνει τις πολιτικές AI στους δασκάλους, με αποτέλεσμα οι κανόνες να διαφέρουν ακόμη και μέσα στην ίδια την τάξη. Κάποιοι εκπαιδευτικοί δέχονται το Grammarly.com για τον έλεγχο γραμματικής, άλλοι το απαγορεύουν, καθώς μπορεί να ξαναγράψει ολόκληρες προτάσεις.
Αλλά φέτος οι δάσκαλοι έχουν αυστηρή πολιτική «Καμία χρήση AI». «Είναι τόσο χρήσιμο εργαλείο. Το να μην επιτρέπεται δεν βγάζει νόημα», λέει.
Nέες κατευθυντήριες γραμμές και το AI literacy
Αρχικά, μετά την εμφάνιση του ChatGPT στα τέλη του 2022, πολλά σχολεία απαγόρευσαν εντελώς τη χρήση AI. Όμως οι απόψεις άλλαξαν ριζικά. Ο όρος «AI literacy» (γραμματισμός στην AI) έγινε σύνθημα της νέας σχολικής χρονιάς, με στόχο να ισορροπήσουν τα οφέλη και οι κίνδυνοι.
Το καλοκαίρι, πανεπιστήμια συγκρότησαν ειδικές επιτροπές για να χαράξουν σαφέστερες οδηγίες.
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Μπέρκλεϊ έστειλε email σε όλο το διδακτικό προσωπικό, ζητώντας να περιλαμβάνεται σαφής δήλωση στις σημειώσεις μαθημάτων για τις προσδοκίες γύρω από τη χρήση AI. Μάλιστα, παρείχε τρία έτοιμα παραδείγματα για ύφος διατύπωσης: μαθήματα που απαιτούν χρήση AI, που την απαγορεύουν πλήρως, ή που την επιτρέπουν υπό όρους.
«Χωρίς τέτοια δήλωση, οι μαθητές είναι πιο πιθανό να κάνουν ακατάλληλη χρήση», έλεγε το μήνυμα, τονίζοντας ότι η AI «δημιουργεί νέα σύγχυση για το τι αποτελεί θεμιτό τρόπο ολοκλήρωσης της εργασίας».
Mετά την εμφάνιση του ChatGPT στα τέλη του 2022, πολλά σχολεία απαγόρευσαν εντελώς τη χρήση AI.
Στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, οι παραβιάσεις ακαδημαϊκής δεοντολογίας έχουν εκτοξευθεί λόγω AI, αλλά πολλοί φοιτητές δεν συνειδητοποιούν καν ότι παραβαίνουν κανόνα, λέει η Rebekah Fitzsimmons, πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής για την AI στο Heinz College.
Αναζητώντας λύσεις
Για παράδειγμα, ένας φοιτητής που μάθαινε Αγγλικά έγραψε εργασία στη μητρική του γλώσσα και τη μετέφρασε με το DeepL. Δεν ήξερε όμως ότι το πρόγραμμα αλλάζει και τη διατύπωση, με αποτέλεσμα να εντοπιστεί από ανιχνευτή AI.
Η επιβολή κανόνων ακαδημαϊκής ακεραιότητας έχει γίνει πολύ πιο περίπλοκη, καθώς η χρήση AI είναι δύσκολο να εντοπιστεί και ακόμη δυσκολότερο να αποδειχθεί. Οι καθηγητές έχουν πια ευελιξία αν θεωρούν ότι ο φοιτητής παραβίασε κανόνα άθελά του, αλλά φοβούνται να κατηγορήσουν ανοιχτά για να μη φανεί άδικη η κατηγορία. Οι φοιτητές ανησυχούν ότι αν κατηγορηθούν άδικα, δεν έχουν τρόπο να αποδείξουν την αθωότητά τους.
Το καλοκαίρι, η Fitzsimmons συνέβαλε στη συγγραφή νέων λεπτομερών οδηγιών για φοιτητές και καθηγητές, με στόχο μεγαλύτερη σαφήνεια. Οι καθηγητές ενημερώθηκαν ότι μια γενική απαγόρευση της AI «δεν είναι εφαρμόσιμη πολιτική» αν δεν αλλάξουν και οι ίδιες οι μέθοδοι διδασκαλίας και αξιολόγησης. Πολλοί εγκαταλείπουν τα τεστ για το σπίτι. Κάποιοι επέστρεψαν σε γραπτές εξετάσεις με στυλό και χαρτί, άλλοι εφαρμόζουν «flipped classrooms», όπου οι εργασίες γίνονται στην τάξη.
Η Emily DeJeu, που διδάσκει επικοινωνία στο business school του Carnegie Mellon, κατάργησε τις γραπτές εργασίες για το σπίτι και τις αντικατέστησε με τεστ στην τάξη, σε «κλειδωμένο browser» που δεν επιτρέπει έξοδο από την οθόνη.
«Το να περιμένεις από έναν 18χρονο απίστευτη αυτοπειθαρχία είναι παράλογο», λέει. «Γι’ αυτό εναπόκειται στους δασκάλους να βάζουν τα όρια».