Politica 89.8
Η ανταρσία της Άννα Γουίντουρ: Από τη λάμψη στην κοινωνική δικαιοσύνη, κόντρα στον Τραμπ
Η Άννα Γουίντουρ, εχθές το βράδυ, στο κομψό Cipriani της Νέας Υόρκης συναντήθηκε με μια λαμπερή κοινότητα επιφανών προσώπων –από την τέχνη και το Χόλιγουντ, μέχρι τη μόδα, την πολιτική και τη φιλανθρωπία. Αφορμή για τη συγκέντρωση η κληρονομιά του εμβληματικού μαύρου φωτογράφου Γκόρντον Παρκς αλλά και η βράβευση της.
Ο Παρκς, που πέθανε το 2006, χρησιμοποίησε τη φωτογραφική του μηχανή ως όπλο κατά του ρατσισμού, στρέφοντας τον φακό του σε μειονότητες και τους μαύρους της γενιάς του. Αυτό το ετήσιο γκαλά, που υποστηρίζει το ίδρυμα Gordon Parks, θέλει να είναι μια γιορτή «των τεχνών και της κοινωνικής δικαιοσύνης».
Φέτος, το φως πέφτει όχι μόνο στον βετεράνο των πολιτικών δικαιωμάτων Άντριου Γιανγκ, στην πρωτοπόρο Μπέθαν Χάρντισον και στον καλλιτέχνη Ρασίντ Τζόνσον, αλλά και στην σιδηρά κυρία της λάμψης και της μόδας που πλέον είναι πολλά περισσότερα από αυτό, την Άννα Γουίντουρ.
Η διάκριση της αφήνει την επιμελώς αποφασιστική επαγγελματία κάπως αμήχανη.
«Είναι μια δύσκολη εποχή. Νιώθω ότι πρέπει να είμαστε γενναίοι» λέει η Άννα Γουίντουρ επιμένοντας πλέον στην νέα ατζέντα της, να οδηγήσει τη μόδα στο μέλλον
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Γιατί, μπορεί η Γουίντουρ να είναι ένα μακροχρόνιο στέλεχος της Vogue, η επικεφαλής περιεχομένου του οίκου Condé Nast, ο εγκέφαλος πίσω από το Met Gala και το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο της μόδας αλλά και η αναπάντεχη ακτιβίστρια για κοινωνική δικαιοσύνη σε εποχές που η ατζέντα του Ντόναλντ Τραμπ επιτίθεται βάναυσα στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Βέβαια η μόδα, στο επίπεδο όπου η Γουίντουρ λειτουργεί ως «θεματοφύλακας» της, έχει παλέψει περισσότερο από τις περισσότερες βιομηχανίες για διαφορετικότητα και συμπερίληψη όμως παρά τις στιγμές που εστιάζει στην φυλετική δικαιοσύνη, οι μεγάλες αλλαγές ήταν συχνά επιφανειακές. Η Άννα Γουίντουρ θέλει να το αλλάξει αυτό.
Η ανταρσία και η υπόσχεση
Πριν από πέντε χρόνια, κατά την ισχυρή εκκίνηση του κινήματος Black Lives Matter, συντάκτες, σχεδιαστές και στιλίστες της μόδας τόλμησαν να σταθούν απέναντι σε κέντρα εξουσίας με καταγγελίες για μισθολογικές ανισότητες και ασέβεια στον χώρο εργασίας.
Οι κριτικοί ανακάλεσαν το εξώφυλλο της Vogue του 2008 με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και τη Ζιζέλ Μπούντχεν, που θύμιζε αφίσα ταινίας King Kong.
Πολλοί, μη λευκοί, συντάκτες στην Condé Nast παραπονέθηκαν ότι τους ζητήθηκε να μην βάζουν σε προτεραιότητα το μαύρο πολιτιστικό περιεχόμενο ενώ σχεδιαστές από μειονότητες εξέφρασαν την απογοήτευσή τους που δεν είχαν πρόσβαση σε κορυφαίες δημιουργικές θέσεις.
Μεγάλο μέρος της ανταρσίας στόχευε στην ανατροπή της Γουίντουρ από την σχεδόν 40ετή βασιλεία της στην κορυφή της Vogue. Παρά την ασφυκτική πίεση, η Γουίντουρ στάθηκε ακλόνητη στη θέση της. Βέβαια γνώριζε ότι όλες αυτές οι φωνές είχαν δίκιο.
Η Γουίντουρ σήμερα απολογείται για τις αποτυχίες και τις τυφλές ζώνες της, αλλά δηλώνει πλέον αποφασισμένη να σταθεί στη σωστή πλευρά της δικής της ιστορίας.
«Ένιωσα ότι είχα απογοητεύσει τους ανθρώπους», είπε στην Washington Post. «Ειλικρινά πιστεύω ότι αν φταις, δεν μπορείς να κρυφτείς. Πρέπει να έρθεις σε επαφή με τον κόσμο, να ακούσεις, να μάθεις και να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι γι’ αυτό».
Η Γουίντουρ πήρε μια δέσμευση. Να γίνει φορέας αλλαγής στο γήπεδο της. Να διευρύνει τις δημιουργικές φωνές στη Vogue, να ανοίξει τον δρόμο προς τις πιο προνομιούχες θέσεις εργασίας στη μόδα, να ανοίξει τα μάτια της και να αφουγκραστεί. Επίσης έδωσε μια υπόσχεση.
«Αναγνωρίζω ότι υπάρχουν στιγμές και καιροί που άνθρωποι εντός της εταιρείας, ή εκτός της εταιρείας, δεν ένιωσαν τόσο ευπρόσδεκτοι όσο θα έπρεπε» είχε πει στην WP το 2020. «Και θα έλεγα απλώς σε όλους αυτούς ότι εργαζόμαστε όσο πιο σκληρά και γρήγορα μπορούμε για να αλλάξουμε αυτή την αντίληψη και να αλλάξουμε τις συνθήκες, να αλλάξουμε την πραγματικότητα».
«Θα αναλάβω την πλήρη ευθύνη αν την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε εσείς και εγώ, δεν υπάρχει η αίσθηση ότι η αλλαγή έχει έρθει ή επιτυγχάνεται, ή τουλάχιστον ότι προχωράει» πρόσθεσε. Σήμερα είναι η στιγμή μιας κρίσης και η Γουίντουρ νιώθει δικαιωμένη.
Από τα λόγια στις πράξεις
Έκτοτε, η Condé Nast καθιέρωσε Πρόγραμμα Καθοδήγησης (Mentorship) για τους υπαλλήλους και έχει εξασφαλίσει αμειβές για όλους όσοι κάνουν πρακτική στην εταιρεία.
Επιπλέον η Γουίντουρ έχει αφοσιωθεί στην πρωτοβουλία Photo Vogue που ξεκίνησε από την Ιταλία. Τον Ιανουάριο του 2021, το περιοδικό δημοσίευσε το πρώτο του εξώφυλλο που επιμελήθηκε μια μαύρη γυναίκα, η Γκαμπριέλα Καρέφα-Τζόνσον.
«Η Γουίντουρ σήμερα απολογείται για τις αποτυχίες και τις τυφλές ζώνες της, αλλά δηλώνει πλέον αποφασισμένη να σταθεί στη σωστή πλευρά της δικής της ιστορίας»
View this post on Instagram
Και, φυσικά, υπήρξε το πρόσφατο Met Gala, υπό την προεδρία της, που αποθέωσε το μαύρο στιλ. Ίσως αυτή είναι και η πιο δημόσια εκδήλωση αλλαγής στην ατζέντα της.
Η Γουίντρου φιλοξένησε τέσσερα διαφορετικά εξώφυλλα στην αμερικανική έκδοση της Vogue με τέσσερις διαφορετικούς μαύρους άνδρες: τον Κόλμαν Ντομίνγκο, τον A$AP Rocky, τον Φαρέλ Γουίλιαμς και τον Λιούις Χάμιλτον.
Το Met Gala φέτος ήταν και μια γιορτή της μαύρης αδελφοσύνης και της επιδραστικότητας της μαύρης κοινότητας στο χώρο της μόδας. Το gala ξεκίνησε με 20 μαύρους άνδρες με λευκή γραβάτα να τραγουδούν Motown αλλά η Γουίντουρ δεν θα σταματήσει εκεί.
Ο δισταγμός και η νίκη
Αλλά το να τιμηθεί με βραβείο από το Ίδρυμα Gordon Parks; «Ήμουν διστακτική, θα είμαι ειλικρινής», είπε η Γουίντουρ. «Εννοώ, αναρωτήθηκα αν αξίζω κάτι τέτοιο». Αυτή η ειλικρίνεια της αντικατοπτρίζει ένα προσωπικό και πολύ δημόσιο «μαθησιακό μονοπάτι» για την ίδια.
Η Γουίντουρ συμφώνησε να συζητήσει τη διαφορετικότητα, την ισότητα και τη συμπερίληψη, παρά τις πολλές πιέσεις να μην επενδύσει σε πρωτοβουλίες DEI.
Παρά τις προκλήσεις, όπως η αποτυχημένη πρόσληψη της Αλέξι ΜακΚάμοντ ως αρχισυντάκτριας της Teen Vogue το 2021 και οι διαφωνίες εντός της εταιρείας για τον πόλεμο στη Γάζα, η Condé Nast συνεχίζει να καταβάλλει δημόσια προσπάθεια για τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη, σε αντίθεση με άλλους επιχειρηματικούς κολοσσούς όπως η Meta και η Google.
Η Γουίντουρ επιμένει και το 2025, αυτό από μόνο του, είναι νίκη.
«Έχουμε σίγουρα προσπαθήσει να σημειώσουμε πρόοδο. Έχουμε προσπαθήσει να κάνουμε το περιβάλλον πιο φιλόξενο για όλους», δήλωσε η Γουίντουρ. «Κάνω συναντήσεις διαφορετικότητας και συμπερίληψης με τις ομάδες της Vogue κάθε λίγες εβδομάδες. Είναι ένα φόρουμ που είναι εντελώς ανεπίσημο όπου μπορούν να με ρωτήσουν οτιδήποτε -και το κάνουν».
«Δεν θέλω να πω ότι δεν έχουμε να κάνουμε περισσότερα. Πάντα υπάρχει περισσότερη δουλειά να κάνουμε επάνω σε όλα αυτά» ξεκαθάρισε.
Ενώ οι στατιστικές διαφορετικότητας της Condé Nast παρουσιάζουν διακυμάνσεις (π.χ. η ανώτερη ηγεσία το 2023 ήταν μόλις 6% μαύροι έναντι 5% το 2020), υπάρχουν ενδείξεις αλλαγής.
«Δεν μπορούσα, και ακόμα δεν μπορώ, να βρω κανένα άλλο μέσο να δημοσιεύσει εκτενή κάλυψη των συνεχιζόμενων σφαγών και της σεξουαλικής βίας εκεί έξω, αλλά η Vogue δέχτηκε αμέσως την πρότασή μου» είπε η συγγραφέας Αλέξις Οκέγουο.
Μια κληρονομιά εν εξελίξει
Τα τελευταία χρόνια, η Γουίντουρ έχει βασιστεί σε ένα πολυφυλετικό «συμβούλιο» γυναικών για να συντάξει μια πιο δίκαιη και συμπειρηπτική ατζέντα.
Έχει μάθει από τους συντάκτες των παγκόσμιων εκδόσεων της Vogue ότι η διάκριση μεταξύ διαφορετικότητας και συμπερίληψης είναι πολύπλοκη και έχει προσπαθήσει να διευρύνει τις πολιτιστικές της επιλογές.
Η εμπειρία του φετινού Met Gala, μαζί με την επιμέλεια του τεύχους Μαΐου, σήμαινε συνεργασία με περισσότερα μαύρα μοντέλα, στιλίστες και φωτογράφους – κάποιοι από τους οποίους δεν είχαν εργαστεί ποτέ για τη Vogue.
«Άκουσα πολύ τον Κόλμαν και τον Φαρέλ», είπε η Γουίντουρ. «Ο καθένας από τους συμπροέδρους μας μίλησε με ειλικρίνεια για το πώς η μόδα τους δίνει μια αίσθηση σαφήνειας, ταυτότητας και αυτοεκτίμησης στον τρόπο που παρουσιάζονται στον κόσμο. Και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που συχνά αγνοούμε, δεν το εκτιμάμαι ιδιαίτερα».
«Η αλλαγή θέλει επιμονή»
Βέβαια, αν και το φετινό Met Gala έδωσε βήμα σε μαύρους σχεδιαστές και δημιουργούς, πολλοί προσέγγισαν την πρωτοβουλία με σκεπτικισμό.
Το μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία της μόδας είναι πολυσχιδές, περίπλοκο και αξίζει σίγουρα πολλά περισσότερα από μια μοναδική βραδιά αποθέωσης.
«Ως μαύρος σχεδιαστής, η συμβολή της μαύρης κοινότητας στην ιστορία του στιλ είναι κάτι περισσότερο από ένα θεματικό gala», δήλωσε ο Τζέρι Λορένζο που ανησυχεί για την υπεραπλούστευση μιας πολύπλοκης ιστορίας.
«Προφανώς και μου άρεσε, προφανώς βρήκα ένα κομμάτι από μένα σε όλο αυτό. Αλλά κάθε φορά που πρέπει να [είσαι] μία από τις πολλές φωνές που μιλούν και εκπροσωπούν εμάς ως κοινότητα νιώθεις το βάρος του παρελθόντος και μια μεγάλη ευθύνη» πρόσθεσε.
Ο σχεδιαστής Αντρέ Γουόκερ μοιράστηκε τις ανησυχίες του. Ο Λορέντζο συγκέντρωσε μια λίστα καλεσμένων από καλλιτέχνες και ακτιβιστές, όπως οι Σέραλντ, Ράιαν Κούγκλερ, Γιάρα Σαχίντι και Άρθουρ Τζάφα, κάνοντας μια δήλωση για τον πλούτο και το εύρος του μαύρου στιλ.
«Το μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία της μόδας είναι πολυσχιδές, περίπλοκο και αξίζει σίγουρα πολλά περισσότερα από μια μοναδική βραδιά αποθέωσης»
Ωστόσο το timing του Met Gala που έλαβε χώρα τη στιγμή που στο Λευκό Οίκο ο Τραμπ και το επιτελείο του επιτίθενται σε μειονότητες ήταν μια ηχηρή επίπληξη σε όσους αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα ως ελάττωμα και μια ευκαιρία για τη Γουίντουρ να την υποστηρίξει όσο πιο δυναμικά μπορεί.
«Η αλλαγή συμβαίνει με την πάροδο του χρόνου. Αισθάνομαι ότι υπάρχουν μικρά βήματα προς την αλλαγή… Αυτή είναι μια αρχή. Είναι μια καλή αρχή» είπε η σχεδιάστρια Φι Νοέλ.
Βέβαια το ερώτημα συνεχίζει να υπάρχει. Τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η Γουίντουρ για να διασφαλίσει ότι αυτή η ατζέντα με ενσυναίσθηση και κοινωνική δικαιοσύνη θα υπάρχει εσαεί;
«Πρέπει να είναι μια συνεχής συζήτηση. Και η παρουσία τους, η παρουσία τόσων ταλαντούχων μαύρων σχεδιαστών χρειάζονται να είναι παντού, είναι προϋπόθεση για τη δίκαιη εκπροσώπηση», δήλωσε η Γουίντουρ. «Τη χρειαζόμαστε όχι μόνο επειδή είναι σωστό. Τη χρειαζόμαστε γιατί είναι απίστευτα ταλαντούχοι, ανεπιτήδευτα λαμπεροί. Ένιωσα ότι αυτό φάνηκε από την εκδήλωση φέτος».
«Κάντο για τον Γκόρντον Παρκς»
Ο Γκόρντον Παρκς ήταν ο πρώτος μαύρος φωτογράφος στη Vogue που υπέγραψε editorial μόδας για την έκδοση από τη δεκαετία του 1940, αλλά ποτέ δεν του δόθηκε η ευκαιρία να έχει κάποιο εξώφυλλο.
Έπρεπε να περάσουν δεκαετίες για να υπογράψει ο Τάιλερ Μίτσελ το πρώτο εξώφυλλο από μαύρο δημιουργό για τη Vogue, το 2018.
«Στη θέση του [σσ. Μίτσελ] θα έπρεπε να ήταν ο Γκόρντον», είπε ο Πίτερ Γου. Κούνχαρντ Τζούνιορ, εκτελεστικός διευθυντής του ιδρύματος Gordon Parks. Όταν κάλεσε την Γουίντουρ να δεχτεί το βραβείο, της είπε: «Κάντο αυτό για τον Γκόρντον. Αποδέξου αυτό το βραβείο για να γιορτάσεις την κληρονομιά του Γκόρντον Παρκς και όσα έκανε η Vogue γι’ αυτόν».
«Από το catwalk στην κοινωνική συνείδηση, η Γουίντουρ δεν θέλει πλέον να επιμελείται μόνο το θέαμα, θέλει να δίνει βήμα και να είναι φωνή»
«Η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι ότι όλοι θα είναι εκεί για να την τιμήσουν, και δεν θέλω να υπονομεύσει αυτή την αναγνώριση λέγοντας, ‘Δεν καταλαβαίνω τι έχω κάνει’» σχολίασε ο Κούνχαρντ. «Αυτό που κάνει με τη Vogue είναι αξιοθαύμαστο. Αυτό που κάνει είναι να την οδηγεί στο μέλλον».
Η Γουίντουρ ανέλαβε την κορυφαία θέση στη Vogue το 1988, περιγράφοντάς την ως τη δουλειά των ονείρων της.
Η σιδηρά κυρία της λάμψης αλλάζει τις προτεραιότητες της. Στη βράβευση της θα σκέφτεται την ανάγκη να ειπωθούν αλήθειες, τους τρόπους που θα μπορέσει να ρίξει φως εκεί που απέτυχε πριν και τις επιλογές απάντησης της σε όλους όσοι την αμφισβητούν. Όμως η Άννα Γουίντουρ μπορεί να τα κάνει όλα αυτά.
«Πιστεύω ότι η βράβευση κάνει κάποιον να αισθάνεται ότι το έργο του είναι ακόμα πιο σημαντικό, ότι η δημόσια υποστήριξη σε αξίες στις οποίες γνωρίζω ότι όλοι πιστεύουμε έχει σημασία», είπε η Γουίντουρ.
«Είναι μια δύσκολη εποχή. Νιώθω ότι πρέπει να είμαστε γενναίοι».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Διαβάστε το άρθρο εδώ
