Politica 89.8
«Καχύποπτος άνθρωπος, μυθοπλασία το Υπάρχω» – Καζαντζίδης, Νικολόπουλος και η τιτάνια ρήξη
Ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Χρήστος Νικολόπουλος θεωρούνται ευρέως ως στυλοβάτες του ατόφιου, γνήσια λαϊκού ελληνικού τραγουδιού. Τα τραγούδια που οι δύο άνδρες συνεργάτηκαν, ο καθένας από το μετερίζι του, για να γεμίσουν τα ερτζιανά και να ντύσουν ζωές και στιγμές μας το επιβεβαιώνουν. Ωστόσο, η ισχυρή δημιουργική σύντηξη των δύο «έσπασε» με κρότο μετά την πολύ δημόσια σύγκρουση τους.
Σήμερα ο Χρήστος Νικολόπουλος επιστρέφει στις μνήμες της συνεργασίας του με τον Στέλιο Καζαντζίδη ως καλεσμένος σε νέα τηλεοπτική συνέντευξη. Στα πλαίσια αυτής ο Νικολόγπουλος μίλησε χωρίς περιστροφές για τη σχέση του με τον θρύλο του τραγουδιού.
Ο Νικολόπουλος αναφέρθηκε στην επίμονη διαφωνία τους για την πατρότητα ορισμένων από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης όπου αποκάλυψε πως χρειάστηκε να περάσει χρόνος και να συγκρουστεί για να του αναγνωριστεί η αποκλειστική δημιουργική υπογραφή σε τραγούδια-ύμνους, σκιαγραφώντας παράλληλα τον δύσκολο και καχύποπτο χαρακτήρα του θρυλικού ερμηνευτή απορρίπτοντας αλλά και δικαιολογώντας κάθε απόπειρα αγιογραφίας του για τις ανάγκες μιας ποπ κουλτούρας.
Μιλώντας στην εκπομπή Αστερόσκονη του Action 24, o Νικολόπουλος εξήγησε πως η διαφωνία του με τον Στέλιο Καζαντζίδη αφορούσε συνολικά 35 τραγούδια, συμπεριλαμβανομένων των θρυλικών Υπάρχω, Πουκάμισο και Αγριολούλουδο και αποκάλυψε πως ο Καζαντζίδης είχε επιβάλλει στη δισκογραφική εταιρεία να εμφανίζεται και το δικό του όνομα ως συν-δημιουργού στα τραγούδια, παρά το γεγονός ότι ανήκαν αποκλειστικά στον Νικολόπουλο.
«Με τον Καζαντζίδη είχαμε διαφωνία σε 35 τραγούδια γιατί είχε το όνομά του ως δημιουργός, μαζί με το δικό μου. Το επέβαλε στην εταιρεία, από τότε που βάλαμε τα πρώτα τραγούδια», είπε χαρακτηριστικά ο συνθέτης.
Η σύγκρουση, ωστόσο, έλαβε τέλος όταν ο Καζαντζίδης, έπειτα από διαφωνίες, «κατέληξε να αποδεχτεί πλέον ότι τα τραγούδια είναι δικά μου και να μου τα δώσει πίσω», όπως τόνισε ο Νικολόπουλος.
«Ήταν καχύποπτος»
Ο Νικολόπουλος αναφέρθηκε και στην πρόσφατη ταινία, το Υπάρχω, βασισμένο στη ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη. Ο Νικολόπουλος υποστήριξε ότι το κινηματογραφικό έργο δεν αποτύπωσε πιστά ούτε τη ζωή, ούτε τον χαρακτήρα του τραγουδιστή, αλλά αποτελούσε περισσότερο μυθοπλασία.
«Ήταν περισσότερο μυθοπλασία. Πολύ καλογυρισμένη ταινία, τα άτομα πάρα πολύ καλά, αλλά περισσότερο ήταν μύθος παρά η πραγματική ζωή και ο χαρακτήρας του Καζαντζίδη», σχολίασε, αναγνωρίζοντας ωστόσο πως ίσως η εξωράιση της εικόνας ήταν αναγκαία, δεδομένης της τεράστιας αγάπης του κόσμου προς τον αείμνηστο ερμηνευτή.
Σκιαγραφώντας τον χαρακτήρα του, ο Χρήστος Νικολόπουλος μίλησε για έναν πολύ δύσκολο και καχύποπτο άνθρωπο, ο οποίος φοβόταν τα πάντα και δεν έδειχνε εμπιστοσύνη σε κανέναν.
Παρά την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του, ο συνθέτης αναγνώρισε την κομβική συμβολή του Καζαντζίδη στα εργασιακά δικαιώματα του κλάδου, καθώς ήταν ο πρώτος τραγουδιστής που εξασφάλισε ποσοστά από τις δισκογραφικές εταιρείες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για όλους τους συναδέλφους του.
«Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν πολύ δύσκολος άνθρωπος και καχύποπτος. Φοβόταν τα πάντα, δεν εμπιστευόταν κανέναν. Ο Καζαντζίδης ήταν ο πρώτος που πήρε ποσοστά από τις δισκογραφικές εταιρίες και κατόπιν τον ακολούθησαν και οι άλλοι. Όχι ότι έκανε συνδικαλισμό και τέτοια, δεν υπήρξε αυτό», ανέφερε.
«Λίγο πριν πεθάνει…»
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο σπουδαίος συνθέτης αναφέρθηκε στην τρικυμιώδη σχέση του με τον θρύλο του ελληνικού τραγουδιού.
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου και την εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω, το 2020 είχε μιλήσει για τη δικαστική τους διαμάχη και τη σχέση τους.
«Έχουν περάσει 27 χρόνια και συζητάμε ακόμα για τον Καζαντζίδη, αυτό σημαίνει πως ήταν ένας μύθος, ένας θρύλος! Εγώ τον πατέρα μου τον αγαπούσα υπερβολικά.
Ο Καζαντζίδης ήταν μια ιδιόμορφη περίπτωση. Είχε τις καλές του στιγμές, στην παρέα ήταν πάρα πολύ καλός, φοβερός με χιούμορ. Είχε και κάποια προβλήματα ψυχολογικά, κάποιες ανθρωποφοβίες, κάποιες έντονες υποψίες για πάρα πολλούς ανθρώπους και κάποιες φορές υποψίες εναντίον μου. Ότι ίσως είμαι άνθρωπος του Μάτσα… Αντιθέτως εγώ του είχα πει να μου κάνει πληρεξούσιο να κάνω εγώ μήνυση στον κ. Μάτσα για να απελευθερωθείς (από τη διαμάχη με τη δισκογραφική του εταιρία). Σε αυτό το σημείο τον αγαπούσα!
…..
Κάποια στιγμή κάποιοι δημοσιογράφοι τον τσιγκλήσανε και άρχισε να λέει λόγια για μένα. Αλλά αυτό που με πείραξε ήταν πως έλεγε άσχημα λόγια για τον πατέρα μου, στον οποίο εγώ είχα αδυναμία. Τον ειδοποίησα μία, δυο, τρεις… Κάποια στιγμή κι εγώ, άνθρωπος είμαι, είπα κι εγώ κάτι. Μετά πήρε φόρα αυτός, άρχισε να λέει χειρότερα.
Αυτό που έκανα εγώ και δεν το γνωρίζει ο κόσμος είναι πως ζήτησα από τη Δικαιοσύνη, κάνοντας ασφαλιστικά μέτρα, για να σταματήσει να με βρίζει! Εμένα και την οικογένεια μου. Αυτό ζητούσα στο δικαστήριο, να σταματήσει να με βρίζει. Η διαμάχη μας δεν είχε καμία σχέση με τα τραγούδια. Δικαιώθηκα αλλά δεν το χρησιμοποίησα. Έχω δύο συμβολαιογραφικές πράξεις του Καζαντζίδη στις οποίες μου ζητά συγγνώμη και δηλώνει πως η παρεξήγηση έγινε από εξωγενείς παράγοντες. Φαντάζομαι από τον περίγυρό του…Επειδή βλέπανε πως είχα πάρει τον δρόμο μου και αναδείχθηκα. Δουλέψαμε μαζί μιάμιση σεζόν και μας συνέδεσαν τόσο πολύ.
….
Δεν ξαναμιλήσαμε έκτοτε. Λίγο πριν πεθάνει ζήτησε να με δει και δεν πήγα. Πιστεύω πως έκανα λάθος. Άκουσα από ένα φιλόσοφο πως ό,τι κακό αφήνεις πίσω σου σε ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή σου. Πιστεύω ότι έκανα λάθος που δεν πήγα».
Όσα έγιναν στην επεισοδιακή δίκη
Με αφορμή όσα είπε ο Χρήστος Νικολόπουλος για τον Στέλιο Καζαντζίδη, αυτή είναι η ιστορία της μεγάλης ρήξης και της επεισοδιακής δίκης της 9ης Φεβρουαρίου 1998 όπως αποτυπώθηκε στα ΝΕΑ.
«Κρατάει χρόνια αυτή η κόντρα ανάμεσα στον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Χρήστο Νικολόπουλο.
Τα πρώτα σύννεφα που έφεραν τη μεγάλη κόντρα εμφανίστηκαν το 1979 για δύο λόγους: Ο πρώτος ήταν κάποιες συζητήσεις ή διαφορές που είχε ο Στέλιος Καζαντζίδης με κάποιους χρηματοδότες εταιρείας οινοπνευματωδών ποτών στον Βόλο που είχε αναλάβει την παραγωγή του ούζου “Υπάρχω”, ο τίτλος του οποίου προερχόταν από το γνωστό έργο των Καζαντζίδη – Νικολόπουλου και Πυθαγόρα.
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι ο Χρήστος Νικολόπουλος τον ίδιο καιρό είχε πει στον Στέλιο Καζαντζίδη -που στο μεταξύ είχε αποχωρήσει από τη δισκογραφία τρία χρόνια – ότι πρέπει να κάνει μια προσπάθεια και να τα ξαναβρεί με την εταιρεία Μίνως Μάτσας, για να αρχίσει να ξανατραγουδά. Ο Στέλιος Καζαντζίδης το θεώρησε προσβολή και από τότε χάλασαν οι σχέσεις τους.
Αυτή η κόντρα κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια. Το 1989 ο Στέλιος Καζαντζίδης με τον Χρήστο Νικολόπουλο ξαναμίλησαν και έδωσαν πάλι τα χέρια μέσα στο στούντιο του συνθέτη, όπου ο Στέλιος Καζαντζίδης ηχογραφούσε έναν διπλό δίσκο με παλιά λαϊκά τραγούδια γνωστών δημιουργών με τίτλο “Ο,τι δεν είπα”. Από τότε ξαναλειτούργησαν και πάλι οι οικογενειακές επαφές, Νέα Κηφισιά – Ανω Πεύκη, συζητήσεις επί συζητήσεων για ενδεχόμενες μεγάλες συναυλίες και επεκτάθηκαν αυτές οι σχέσεις και στον Αγιο Κωνσταντίνο με ψαρέματα και διακοπές.
Το καλοκαίρι του 1992 αρχίζουν οι διεργασίες για τη δημιουργία του νέου δίσκου Καζαντζίδη – Νικολόπουλου “Βραδιάζει”.
Η κυκλοφορία και η επιτυχία αυτής της δουλειάς έφερνε έναν άνεμο για νέα συνεργασία, η οποία δεν ήρθε ποτέ. Τρία χρόνια αργότερα ο Χρήστος Νικολόπουλος γύρισε έναν προσωπικό του δίσκο και ζήτησε από τον Στέλιο Καζαντζίδη να συμμετέχει με ένα τραγούδι. Αρχικά ο Στέλιος Καζαντζίδης είπε “ναι”, αλλά όταν επρόκειτο να μπει στο στούντιο και πληροφορήθηκε ότι η εταιρεία θα ήταν η Μίνως, αρνήθηκε στον Χρήστο Νικολόπουλο, ο οποίος αντέδρασε λέγοντας ότι “Σε μένα δεν λες ένα τραγούδι, Στέλιο;” και ο Στέλιος απάντησε “στην εταιρεία αυτή ποτέ”…
…Οι κατά διαστήματα εξάρσεις του Στέλιου Καζαντζίδη με φράσεις προσβλητικές για την προσωπικότητα του Χρήστου Νικολόπουλου και οι έντονες αποδοκιμασίες για το πρόσωπο του συνθέτη από τους θαυμαστές του λαϊκού τραγουδιστή, που είχαν κατακλύσει τη δικαστική αίθουσα, έδωσαν το στίγμα της χθεσινής πολύωρης αντιδικίας ανάμεσα στους δύο καλλιτέχνες.
Και αυτή ήταν η αιτία που η ακροαματική διαδικασία ξέφυγε από τα δικονομικά όρια και δύο φορές ο πρόεδρος του δικαστηρίου κ. Πινακούλιας αναγκάστηκε να διακόψει τη δίκη για να ηρεμήσουν τα πνεύματα…
Ο Στέλιος Καζαντζίδης που συνοδευόταν από τη γυναίκα του Βάσω και ο Χρήστος Νικολόπουλος είχαν “καταλάβει” εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις στην ίδια δικαστική αίθουσα. Δεν ήθελαν ο ένας να βλέπει τον άλλον. Οταν έφτασε η σειρά της δικής τους υπόθεσης και δήλωσαν “παρών” άρχισαν αμέσως οι εκρήξεις του Στέλιου Καζαντζίδη.
Αφορμή γι’ αυτό στάθηκε η αναφορά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Χρ. Νικολόπουλου, κ. Βασίλη Καπερνάρου, για μεθοδευμένη κίνηση από την πλευρά τοπικού τηλεοπτικού σταθμού, που εδώ και μέρες καλούσε τους θαυμαστές του Στέλιου Καζαντζίδη να βρεθούν στα δικαστήρια.
Ηταν η στιγμή που ο Στέλιος Καζαντζίδης σε έκρυθμη κατάσταση τινάχτηκε από τη θέση του και παρά τις προσπάθειες των δικών του ανθρώπων να τον συγκρατήσουν, άρχισε να φωνάζει: “Να μας το αποδείξουν αυτό που λένε. Μια ζωή έτσι δουλεύετε. Θέλετε να με καταστρέψετε. Να εξαφανίσετε τον Καζαντζίδη και το λαϊκό τραγούδι. Τριάντ απέντε χρόνια τα βάζετε μαζί μου και εγώ ανεβαίνω τον δικό μου Γολγοθά”.
Στο σημείο αυτό ο πρόεδρος διέκοψε για λίγο με την ελπίδα πως όταν θα επέστρεφε όλα θα κυλούσαν ήρεμα. Ετσι και έγινε, αλλά για λίγο μόνο».
