New York Times: Η συνταγή ενός επιτυχημένου τραγουδιού για την Eurovision

Δημοσιεύτηκε στις 15/05/2025 14:09

New York Times: Η συνταγή ενός επιτυχημένου τραγουδιού για την Eurovision

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσετε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, το πολιτιστικό γεγονός με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στον κόσμο;

Θα πρέπει να συμμετάσχετε με ένα ντίσκο κομμάτι για μια ξεχασμένη από καιρό στρατιωτική σύγκρουση (όπως έκαναν κάποτε οι Abba); Ένα γαλλόφωνο τραγούδι γυμναστικής (όπως το νικητήριο τραγούδι της Celine Dion το 1988); Ίσως κάποιο καμαρωτό ροκ για το βάδισμα στο ρυθμό των δικών σας τυμπάνων (όπως ο Maneskin);

Μια έκθεση των New York Times παραβάλει τα τα μυστικά ενός τέλειου τραγουδιού της Eurovision.

Τραγουδήστε για την προσωπική απελευθέρωση

Μια καλή αρχή είναι να έχετε ένα κομμάτι που αφορά την πίστη στον εαυτό σας, το δικό σας πεπρωμένο ή το να μη σας νοιάζει τι πιστεύει η κοινωνία, υποστηρίζουν οι NYT.

Ως παραδείγματα φέρει Conchita Wurst, μια γενειοφόρο drag queen που εκπροσώπησε την Αυστρία το 2014, τον Dima Bilan κέρδισε για τη Ρωσία με το «Believe», στο οποίο τραγουδάει ότι κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τα όνειρά του, τον ο Mans Zelmerlow, ο νικητής της Σουηδίας το 2015 και τη Netta του Ισραήλ η οποία τραγουδώντας: «Δεν είμαι το παιχνίδι σου / ηλίθιο αγόρι», εξασφάλισε τη νίκη της το 2018.

Τραγουδήστε στα αγγλικά

Οι κανόνες της Eurovision απαιτούσαν κάποτε οι διαγωνιζόμενοι να τραγουδούν σε μια επίσημη γλώσσα της χώρας τους. Στη συνέχεια, το 1999, οι κανόνες άλλαξαν- έκτοτε, οι περισσότεροι νικητές τραγουδούν στα αγγλικά. Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι 18 από τους 24 τελευταίους νικητές τραγούδησαν εξ ολοκλήρου στη γλώσσα του Σαίξπηρ, ενώ άλλοι δύο χρησιμοποίησαν τα αγγλικά παράλληλα με την εθνική τους γλώσσα.

Πάρτε τη Ruslana, η οποία κέρδισε για την Ουκρανία το 2004 με το «Wild Dances». Τραγούδησε στα αγγλικά για τους δύο πρώτους στίχους του υψηλής ενέργειας κομματιού της («I want you to want me as I dance / Round and round and round and round»). Στη συνέχεια, μόλις το χορευτικό-θετικό της μήνυμα ήταν ξεκάθαρο -βοηθούμενο από κάποιες ξέφρενες κινήσεις- πέρασε στα ουκρανικά.

Προφανώς είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι πραγματικά η επιλογή της γλώσσας. Το «Fairytale», ένα stomper με βιολί που θριάμβευσε το 2009, θα μπορούσε να είχε κερδίσει ακόμα και αν ο Alexander Rybak είχε τραγουδήσει την πιασάρικη μελωδία στη γλώσσα της χώρας του, της Νορβηγίας. Αλλά είναι αμφίβολο αν θα τραγουδούσαν μαζί του τόσοι πολλοί άνθρωποι στην πατρίδα τους.

Αναφορά στη λαϊκή μουσική – όχι όμως λαϊκά τραγούδια

Είναι κλισέ της Eurovision να συνδυάζεται η παραδοσιακή μουσική μιας χώρας με ένα συναρπαστικό ποπ ρεφρέν: Κάπου πρέπει να υπάρχει ένας ακορντεονίστας στη σκηνή, όπως στο «Trenuletul», τη συμμετοχή της Μολδαβίας το 2007.

Πράγματι, αυτό μπορεί να αποδώσει καρπούς: Επτά νικητές από το 2000 έχουν χρησιμοποιήσει λαϊκά όργανα ή παραδοσιακές μελωδίες. Ο Sertab Erener, για παράδειγμα, κέρδισε τον διαγωνισμό του 2003 για την Τουρκία με το «Everyway That I Can», ένα τραγούδι που περιλάμβανε ρυθμούς της Μέσης Ανατολής και χορεύτριες της κοιλιάς στη σκηνή.

Δύο χρόνια αργότερα, η Έλενα Παπαρίζου, που μας εκπροσωπούσε, κέρδισε με το «My Number One», ένα ποπ νούμερο σε στιλ Britney Spears που περιλάμβανε σόλο παιγμένο στην κρητική λύρα.

Πιο πρόσφατα, η Kalush Orchestra της Ουκρανίας κέρδισε το 2022 με το «Stefania», ένα κομμάτι που περιλάμβανε μια πιασάρικη μελωδία παιγμένη στο telenka, ένα ουκρανικό φλάουτο.

Μια προειδοποίηση: Μην το παρακάνετε και μην υποβάλετε ένα πραγματικό λαϊκό τραγούδι. Η Eurovision είναι ένας ποπ διαγωνισμός, και ενώ είναι ωραίο να υπάρχει κάποιο λαϊκό άρωμα, κανένα αμιγώς λαϊκό σχήμα δεν έχει κερδίσει αυτόν τον αιώνα.

Ξεχάστε τις δραματικές αλλαγές πλήκτρων

Μια αλλαγή πλήκτρων κοντά στο τέλος ήταν κάποτε απαραίτητη για έναν νικητή της Eurovision. Ακούστε μόνο το «Fly on the Wings of Love» των αδελφών Olsen, το οποίο κέρδισε η Δανία το 2000. Περίπου στα δύο τρίτα της διαδρομής, τα αδέλφια έκαναν μια δραματική παύση, άπλωσαν το χέρι τους προς τον ουρανό και μετά έβγαλαν το ρεφρέν έναν τόνο ψηλότερα.

Στις μέρες μας, όμως, η αλλαγή πλήκτρων είναι καλύτερο να αποφεύγεται.

Από τότε που η Marija Serifovic κέρδισε για τη Σερβία το 2007 με το «Molitva», μια ερωτική μπαλάντα που περιείχε όχι μία, αλλά δύο αλλαγές τόνων, αυτές οι δραματικές αλλαγές τόνων δεν έχουν εμφανιστεί σε καμία νικήτρια συμμετοχή. Η εξαφάνισή τους είναι τόσο έντονη που, το 2023, οι διοργανωτές της Eurovision δημοσίευσαν μια ανάρτηση στο blog τους, στην οποία θρηνούσαν για τον θάνατο του «αγαπημένου ποπ τεχνάσματος».

Βάλτε τα δυνατά σας στη σκηνοθεσία

Ένα σπουδαίο τραγούδι δεν θα κερδίσει τη Eurovision από μόνο του. Χρειάζεται επίσης μια ερμηνεία ή ένα ντύσιμο που θα κάνει τους θεατές να εκπλαγούν.

Τρανταχτό παράδειγμα για τους NYT αποτελεί ο Nemo, ο οποίος κέρδισε για την Ελβετία πέρυσι ερμηνεύοντας το «The Code» ισορροπώντας επικίνδυνα πάνω σε έναν τεράστιο περιστρεφόμενο δίσκο, αλλά και ο Dima Bilan, νικητή της Ρωσίας το 2008, με το αξέχαστο μίνι παγοδρόμιο και την χορεύτρια πάγου να στριφογυρίζει γύρω του.

Η Eurovision έχει κανόνες που αποτρέπουν τους καλλιτέχνες να κάνουν κάτι πολύ τρελό (δεν μπορούν να υπάρχουν ζωντανά ζώα στη σκηνή, για παράδειγμα) και μια αξέχαστη εμφάνιση δεν χρειάζεται να είναι υψηλής τεχνολογίας. Το 2012, η Loreen, που εκπροσωπούσε τη Σουηδία, χρησιμοποίησε απλώς μερικές μηχανές ανέμου με δραματικό αποτέλεσμα στη νικητήρια χορευτική επιτυχία της «Euphoria».

Βάλτε φωτιά σε πράγματα – όχι όμως στο πιάνο

Ό,τι κι αν συμβεί επί σκηνής, ένα πράγμα θα βοηθήσει πάντα: η φωτιά. Οκτώ πρόσφατοι νικητές έχουν κάνει άφθονη χρήση των φλογών ή των πυροτεχνημάτων.

Πάρτε το «Only Teardrops» της Emmelie de Forest, το οποίο θριάμβευσε για τη Δανία το 2013. Δεδομένου του τίτλου, η de Forest θα έπρεπε ίσως να τελειώσει την ερμηνεία της με νερό που έπεφτε καταρρακτωδώς από το ταβάνι. Αντ’ αυτού, έπεσε βροχή από φωτιά.

Οι φλόγες δεν χρειάζεται καν να είναι πραγματικές. Η Ruslana, η οποία κέρδισε για την Ουκρανία το 2004, εμφανίστηκε μπροστά σε οθόνες που έδειχναν μια ψηφιακή κόλαση.

Ένα πράγμα που δεν πρέπει ποτέ να κάνετε, πάντως, είναι να κάψετε ένα πιάνο. Το 2015, στα μισά της εκτέλεσης του «I am Yours» από το αυστριακό indie συγκρότημα The Makemakes, ο τραγουδιστής Dominic Muhrer άπλωσε τα δάχτυλά του σαν μάγος και οι χορδές του οργάνου του τυλίχτηκαν στις φλόγες.

Οι Makemakes ήρθαν τελευταίοι με μηδέν βαθμούς.

Μην στέλνετε ένα πρωτότυπο νούμερο

Συγκροτήματα και τραγουδιστές με αστεία κεντρική ιδέα εμφανίζονται συχνά στη Eurovision, αλλά από το 2000 μέχρι σήμερα έχει κερδίσει μόνο ένα νέο νούμερο: Οι Lordi, ένα heavy metal συγκρότημα από τη Φινλανδία, που κέρδισε το 2006 με το «Hard Rock Hallelujah».

*Πηγή: New York Times 

© Πηγή: In.gr

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το Politica στο Google News και στο Facebook