Νίκος Γαλανός: Ο βουδισμός, ο τζόγος, ο τσακωμός με την Αλίκη και όλα όσα είπε με δικά του λόγια

Σίγουρος για τον εαυτό του, ο ηθοποιός που ανακάλυψε η Τζένη Καρέζη και καθιέρωσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν είχε να κρύψει τίποτα.
Αυτά είναι κάποια από όσα έχει πει ο ίδιος για την ιστορία της ζωής του στις συναντήσεις του με δημοσιογράφους σε τηλεοπτικά πλατό και έντυπα.
«Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι πως είχα βάλει από την αρχή στον εαυτό μου κάποια απαγορευτικά: δεν θα έπαιζα σε φτηνιάρικες ταινίες και δεν θα έκανα διαφημίσεις. Υπάρχουν ηθοποιοί που έκαναν καριέρα από ένα διαφημιστικό προϊόν και έβγαλαν τεράστια ποσά. Ούτε τους ζήλεψα ούτε ήθελα αυτό για μένα!»
«Το 1968 με είχε ζητήσει μια μεγάλη καπνοβιομηχανία της εποχής εκείνης, για να διαφημίσω τα τσιγάρα τους. Μου λέει ο Φίνος ‘Μην το κάνεις!’. Τότε θεωρούνταν ντροπή ο ηθοποιός να κάνει διαφήμιση. Τώρα, βλέπεις να κάνουν όλοι. Προσωπικά, ακόμη και τώρα λέω όχι! Κάποιες φορές μού φαίνεται γελοίο το προϊόν που θέλουν να διαφημίσω. Τον εαυτό μου δεν τον ξεπούλησα, με τα θετικά και τα αρνητικά αυτής της επιλογής.
Θα αναρωτηθεί κάποιος ‘ρε φίλε, αν βρισκόσουν σε μια ανάγκη και δεν είχες να πληρώσεις το νοίκι και να ταΐσεις τα παιδιά σου, δεν θα το ’κανες;’. Στη ζωή μου, δεν δημιούργησα σοβαρές υποχρεώσεις κι έτσι μπορούσα να διαχειρίζομαι τον εαυτό μου όπως ήθελα εγώ. Και δεν μετανιώνω γι’ αυτό. Καθόλου! Ό,τι έκανα ήταν από κέφι, ακόμη κι αν έτρωγα τα μούτρα μου. Όχι γιατί ‘έπρεπε’ ή για να εξυπηρετήσω κάποιο άλλο “σχέδιο”. Δεν υπήρξα και ως χαρακτήρας έτσι. Δεν ‘ξεσκόνισα’ και δεν είπα κολακευτικά λόγια για να κερδίσω κάτι. Αν δεν σε γουστάρω, όποιος κι αν είσαι, μου είσαι αδιάφορος!».
View this post on Instagram
«Υπάρχουν συνάδελφοι που με τα χρόνια έμαθαν να είναι πιο σκληροπυρηνικοί με τις αμοιβές τους. Εγώ ανήκω στους άλλους, τους ρομαντικούς. Βαδίζω με μια λογική που λέει ‘τα έργα είναι πολυέξοδα, οι εποχές δύσκολες, δεν θα απαιτήσω εγώ πενταπλάσια ποσά επειδή τρελάθηκα ή έχω καβαλήσει το καλάμι’. Γι’ αυτό και έχουν τύχει δυο-τρεις περιπτώσεις, αυτά τα πενήντα χρόνια που είμαι ηθοποιός, που δεν πήγε καλά η δουλειά και δεν πήρα δραχμή, γιατί σεβάστηκα ότι οι επιχειρηματίες είχαν βάλει τις οικονομίες τους».
«Αν είσαι εμπορικός ηθοποιός, που η τηλεόραση έχει πολλούς τέτοιους, βγάζεις χρήματα. Εμένα δεν με ενδιέφερε να είμαι άλλος ένας εμπορικός ηθοποιός. Δεν θα πάω εύκολα να παίξω σε ένα έργο που δεν με εκπροσωπεί ή σε μια μέτρια παραγωγή. Σέβομαι καταρχάς τον εαυτό μου και ύστερα τον θεατή. Θυμάμαι, τέλη του ’67, τελείωσα τη σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη και βγήκα αμέσως στο θέατρο. Ουσιαστικά, η Τζένη Καρέζη με έβγαλε».
«Έξι μήνες μετά, έκανα την πρώτη μου ταινία στη Φίνος Φιλμ και ο συγχωρεμένος ο Φίνος, επειδή του άρεσα, ζήτησε να υπογράψω συμβόλαιο έξι χρόνων, με τρεις ταινίες τον χρόνο και συγκεκριμένα ποσά. Το υπόγραψα και ποτέ δεν με απασχόλησε τι έπαιρνε ο απέναντι ή η παρτενέρ μου. Μπορεί η Βουγιουκλάκη να έπαιρνε, για παράδειγμα, με τα σημερινά δεδομένα 1 εκατ. ευρώ και εγώ 10.000. Δεν με ένοιαζε, όμως. Στόχος μου δεν ήταν να κονομήσω, αλλά να παίζω με τους ηθοποιούς που θέλω, να ανεβάζω ωραία έργα, να με χειροκροτά ο κόσμος, να προσφέρω κάτι στο θέατρο».
View this post on Instagram
«Με τα πρώτα μου χρήματα αγόρασα ένα Mini Cooper, χρώματος κροκό. Είχα λόξα με τα αυτοκίνητα. Παλαιότερα, έτρεχα ερασιτεχνικά και σε ράλι. Ήταν χρήματα που είχα πάρει από το θέατρο και τις ταινίες. Γύρω στο 1975 ο κινηματογράφος με την παλιά κλασική του μορφή έσβησε. Μαζί έκλεισε και η μεγαλύτερη εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών, η Φίνος Φιλμ. Ήμουν ο τελευταίος ζεν πρεμιέ που έβγαλε. Είχε αρχίσει ήδη να παίρνει τα σκήπτρα η τηλεόραση. Οι άνθρωποι κάθονταν στον καναπέ τους να δουν τηλεόραση και δεν πήγαιναν να πληρώσουν εισιτήριο για ταινίες. Ύστερα από λίγα χρόνια, βγήκαν και κάποιες ταινίες δεύτερης και τρίτης διαλογής, οι λεγόμενες βιντεοκασέτες. Εκεί έπαιξαν πολλοί ηθοποιοί. Οι καλύτερες από αυτές γυρίζονταν σε ένα δεκαήμερο».
«Ακρότητες δεν έκανα στη ζωή μου. Είχα, αν θες, περισσότερο αυθορμητισμό στα νιάτα μου. Τώρα λέω ‘να είμαι ξεκούραστος για να βγάλω την παράσταση’. Τότε έλεγα ‘σκοτίστηκα αν είμαι ξενυχτισμένος, θα τη βγάλω την παράσταση’. Πιστεύω ότι μπορείς να ζήσεις καλά σε οποιαδήποτε ηλικία και μπορείς να ζήσεις καλά χωρίς τα πολλά χρήματα και τα μεγάλα σπίτια. Δεν είμαι από αυτούς που έχουν πρόβλημα με τις ηλικίες ή νοσταλγούν το παρελθόν. Αν πάνω στην κουβέντα αρχίζουν τα ‘θυμάσαι τότε που…’ σηκώνομαι και φεύγω!».
«Ήμουν σπάταλος. Δεν ήμουν ούτε υπέρ της αποταμίευσης ούτε του να τοποθετήσω τα χρήματα. Τα ξόδευα όλα. Ήθελα να περνάω καλά. Δεν έχω μετανιώσει. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να πάρω σπίτι. Τα πρώτα χρήματα που πήρα αγόρασα αυτοκίνητο. Μου άρεσαν τα αυτοκίνητα».
View this post on Instagram
Ο Νίκος Γαλανός και ο τζόγος
«Ήταν μια πενταετία που ξεκινήσαμε να παίζουμε φιλαράκια και στο τέλος έγινε ένα σπίτι όπου είχε πέντε τραπέζια και χαρτοπαίζαμε κάθε Σάββατο βράδυ. Δυο φορές, όταν ήμουν με την Αλίκη στο θέατρο, έτυχε να πάω απευθείας. Είχα τελειώσει δύο παραστάσεις το Σάββατο, από το βράδυ χαρτί και έφευγα στις 5 και πήγαινα στο θέατρο κατευθείαν για να βγάλω άλλες δύο παραστάσεις. Πολύ επικίνδυνο!»
«Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι είμαι ηλίθιος που έπαιζα χαρτί διότι χρωστούσα λεφτά που είχα χάσει κι έπρεπε να πουλήσω το αυτοκίνητό μου για να ξεχρεώσω. Κι επίσης μια φορά, στην απογευματινή παράσταση, με πήρε ο ύπνος ενώ ήμουν όρθιος και παραλίγο να πέσω. Και είπα…σοβαρέψου, δεν μπορείς να συνεχίσεις έτσι. Και το έκοψα».
Ο Νίκος Γαλανός και το πνεύμα του
«Προσπάθησα να εμβαθύνω και σε θρησκευτική ιδεολογία….Γύρω στο ’70, είχε έρθει εδώ ο Δαλάι Λάμα, ιδιωτικά. Ήμασταν μια ομάδα γύρω στα 15-18 άτομα και είχαμε φέρει τον Δαλάι Λάμα. Με έχει βαφτίσει ο Δαλάι Λάμα. Η περίοδος τότε των αναζητήσεων μέσα από τον Βουδισμό, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήμουν Χριστιανός Ορθόδοξος ή ότι δεν είμαι. Ήμουν και είμαι. Ο Βουδισμός είχε κάποια άλλα στοιχεία, δεν είναι τόσο ακραία θρησκευτικά, είναι λίγο πιο ανθρωποκεντρική η ιδεολογία και όχι τόσο αυτό που έχουμε εμείς στην Ορθοδοξία. Μετά προχώρησα και σε άλλες αναζητήσεις».
«Εκτός από το θέατρο και τον κινηματογράφο, μου άρεσαν αναζητήσεις πιο πνευματικές. Πιστεύω ότι δεν είμαστε μόνο σάρκα. Είμαστε και κάτι άλλο. Πέρασα από πάρα πολλά. Ίσως αυτό με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τα του εαυτού μου και να κρατάω ισορροπίες. 55 χρόνια που είμαι στον χώρο με κρατάνε υγιή στην καρδιά και στο μυαλό. Όταν είναι να γίνει κάτι θα γίνει όχι απαραίτητα όταν το θέλεις εσύ».
«Στη ζωή μου δεν τα έδινα όλα. Ήταν μια συντήρηση εσωτερική, απότοκη ίσως των παιδικών χρόνων, που δεν με άφηνε να το εκδηλώσω. Για αυτή, έχω μετανιώσει. Όταν ζεις με ανθρώπους είναι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει στη φύση μας να μπορείς να πεις ‘ναι, σ’ αγαπώ’. Και γιατί εσύ γεμίζεις και το εκδηλώνεις αλλά και γιατί ο άλλος περνάει μέσα του και να γεμίζει εκείνη τη στιγμή. Είναι ό,τι καλύτερο έχουμε οι άνθρωποι».
«Δεν με ενδιαφέρει να γίνω σταρ! Ο κόσμος βέβαια σου δίνει την μορφή που θέλει. Κι αν ακόμα μπορείς, δεν καταφέρνεις πάντα να αποδείξεις ότι είσαι απλώς ηθοποιός».
View this post on Instagram
Ο Νίκος Γαλανός και ο τσακωμός με την Αλίκη
«Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη κάναμε 4-5 ταινίες και αρκετά θεατρικά, είχαμε μια πολύ όμορφη σχέση. Μετά από κάποια χρόνια που η Αλίκη αποφάσισε να αλλάξει παρτενέρ και να μην παίζει με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ήταν αναμενόμενο ότι όποιος πήγαινε μοιραία θα ακολουθούσε ένα, έτσι, γκελ στον πολύ κόσμο. Της Αλίκης της άρεσε να φλερτάρει με όλο τον κόσμο.
Ήταν ένας άνθρωπος που τη γέμιζε αυτό, της πήγαινε. Όπως της άρεσε το χειροκρότημα, ήθελε να είναι επιθυμητή.
Και το θεωρώ πολύ φυσιολογικό για κάθε γυναίκα και για κάθε άντρα. Δεν υπήρξαμε ποτέ ζευγάρι, μείναμε φίλοι. Δεθήκαμε πολύ με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, υπήρξε αληθινή φιλία μεταξύ μας.
Εγώ σεβάστηκα την Αλίκη ακόμα και μετά τον θάνατό της. Δεν θα έλεγα ποτέ τίποτα για κανέναν άνθρωπο».
View this post on Instagram
«Όταν έπαιζα στην Ιστορία του Ιρκούτσκ με τον Καζάκο και την Καρέζη, στην Τζένη μιλούσα στον πληθυντικό. Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη υπήρξε αυτή η χημεία στην πρώτη μας συνεργασία, στο Ένα αστείο κορίτσι, αλλά συγχρόνως υπήρχε και μια κόντρα περίεργη. Από την πρώτη στιγμή μιλάγαμε… Αλίκη, Νίκο, στον ενικό, αφού η Αλίκη σου έδινε μια άμεση οικειότητα.
Οπότε μια μέρα, σε ένα γύρισμα, μου λέει ‘να σε ρωτήσω κάτι, στην Τζένη μιλάς στον ενικό ή στον πληθυντικό;’ Όπα, λέω, κάτι δεν πάει καλά εδώ. Της λέω ‘Να σας πω, κυρία Βουγιουκλάκη…’ και μου απαντάει «όχι, εμένα δεν με πειράζει, δικαίωμά σου. Εμείς συνεργαζόμαστε εδώ, εκεί στο θέατρο είσαι με την Τζένη’. «Της είπα ότι τις περισσότερες φορές της μιλάω στον πληθυντικό, αλλά αν θέλετε σας μιλάω και εσάς στον πληθυντικό, δεν έχω κανένα πρόβλημα’. Και τσακωθήκαμε σε σημείο να έχουμε σκηνές ερωτικές μετά κι εγώ να είμαι στο… κυρία Βουγιουκλάκη. Μέχρι που μετά από 3-4 γυρίσματα, ξέσπασε, με έβρισε και ηρεμήσαμε».
Ο Νίκος Γαλανός και οι σχέσεις
«Τον πρώτο μου γάμο τον έκανα όταν ήμουν 18 χρόνων, ανήκω σε μια γενιά που ο γάμος ήταν θεσμός. Εμείς το θέλαμε, ήμασταν 1,5 χρόνο μαζί και μετά από πέντε μήνες γάμου χωρίσαμε».
«Ο γάμος δεν μου πάει καθόλου. Δεν μου έχει λείψει να έχω ένα παιδί. Δεν έπιασα ποτέ τον εαυτό μου να σκέφτεται «να είχα οικογένεια και να μεγαλώνω παιδιά». Πάντα μου άρεσε να ήμουν ελεύθερος κι έτσι να λειτουργώ, όπως μου έρχεται, χωρίς υποχρεώσεις».
«Δεν ξέρω αν ήθελα παιδιά. Η καθημερινότητα μου πάντα ήταν απλή, δεν την παίρνω τόσο στα σοβαρά. Την δουλειά μου, όμως, την αντιμετωπίζω σοβαρά, όπως και για ένα φιλικό μου πρόσωπο ΄ή για μια σχέση μου. Αλλά την καθημερινότητα και τα ‘πρέπει’ της καθημερινότητας, τα κλισέ της κοινωνίας δεν τα θέλω».
«Υπάρχει κόσμος που ταυτίζεται με τους ήρωες των σειρών. Στην περίπτωση τη δική μου επειδή τα ‘έβαζα’ με αγαπημένους ήρωες της σειράς, μετά έβριζαν εμένα».
«Η προσωπική ζωή του ηθοποιού και του κάθε καλλιτέχνη δεν πρέπει να αφορά τον θεατή».
«Πιστεύω πως κάποια πράγματα γίνονται ή θα γίνουν είτε το θέλεις είτε όχι».
«Υπάρχει κάτι από πριν, υπάρχει και κάτι στο μέλλον, πέρα από αυτό που βλέπουμε τώρα».
«Έχω απομυθοποιήσει πολλά πράγματα και δεν απασχολούν το μυαλό μου…υπάρχουν όμως και πράγματα πολύ δυνατά, όπως ο θάνατος. Ο θάνατος είναι μία κατάσταση πολύ δυνατή που μας σοκάρει…»
View this post on Instagram
Ο Νίκος Γαλανός και η ουσία
«Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη στα πάντα. Είναι η αρχή και το φινάλε…Χωρίς έρωτα δεν μπορεί κανείς να ζήσει. Όταν κάποιος είναι ερωτευμένος είναι διαφορετικός, φωτεινός, όμορφος, ζει, μιλάει με τους ανθρώπους. Ένας άνθρωπος χωρίς έρωτα είναι κατσούφης, περίεργος, δύσκολος. Με τον έρωτα λάμπεις».
«Ακούω πολλές φορές ότι είμαι ο τελευταίος εν ζωή ζεν πρεμιέ. Η ομορφιά δεν έχει σχέση με την εξωτερική εμφάνιση αλλά με αυτό που εκπέμπει ένας άνθρωπος, δηλαδή αυτό που πηγάζει από την ψυχή του. Απλώς, αρκετές φορές η εσωτερική ομορφιά αντικατοπτρίζεται και στο πρόσωπο και το βλέμμα. Γι’ αυτό συχνά λέμε, και μεταφορικά: ‘Αυτός είναι ωραίος άνθρωπος’. Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα ήταν το 2001, όταν, εξαιτίας μιας τυχαίας εξέτασης, άκουσα τον γιατρό να μου λέει ότι το βιολογικό μου τέλος ήταν υπόθεση λίγων μηνών. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά, αλλά ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε άμεση επαφή με τον θάνατο. Ο μεγαλύτερός μου φόβος παραμένει η ακινησία, η καθήλωση και η ανημποριά, μην εγκλωβιστώ μέσα σε ένα σπίτι, έχοντας ταυτόχρονα πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει. Αυτή η κατάσταση με τρομάζει περισσότερο από τον θάνατο και τη φθορά του χρόνου, τα οποία είναι αναπόφευκτα».