Politica 89.8
Πάνος Λουκάκος για τη δεκαετία 2009–2019: Μια Ελλάδα σε αποσύνθεση-“Υπάρχουν ευθύνες που δεν πρέπει να ξεχαστούν”
«Το κακό έχει ξεκινήσει χρόνια πίσω», τονίζει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πάνος Λουκάκος, σε μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση για την πολιτική κρίση της δεκαετίας 2009–2019, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Αλλαγές και Ανατροπές – Μια πολιτική ανατομία της κρίσης». Πρόκειται για μια τοποθέτηση που δεν διστάζει να θίξει ευθέως ευθύνες, πρόσωπα και θεσμούς, αναδεικνύοντας πτυχές της κρίσης που, όπως λέει, «δεν πρέπει να ξεχαστούν».
Ο Πάνος Λουκάκος μιλάει στην εκπομπή «Όμορφη Μέρα» με τον Νίκο Αγγελάκη και επισημαίνει τη χρονική αφετηρία της καταστροφής: «Εκεί που τα πράγματα έγιναν χειρότερα ήταν στην περίοδο κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, όπου ξέφυγε τελείως η οικονομία και η βόμβα έσκασε στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου». Κατά τη γνώμη του, υπήρξε «σχεδόν πρόθεση» από τον τότε Πρωθυπουργό να χάσει τις εκλογές, ενώ ο Παπανδρέου «βιάστηκε να παραλάβει» χωρίς να έχει πλήρη αντίληψη της κατάστασης.
Στα λόγια του αποτυπώνεται ο κατακερματισμός του πολιτικού τοπίου εκείνης της δεκαετίας: «Εξαφανίστηκαν οι πολιτικοί αρχηγοί που υπήρχαν: ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Τσίπρας. Εξαφανίστηκαν κόμματα ολόκληρα ή μειώθηκε η δύναμή τους». Όπως υποστηρίζει, αυτή η καταστροφική διαδρομή δεν ήταν αναπόφευκτη: «Η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία βγήκαν στα τρία χρόνια. Εμείς σε δέκα».
Η πόλωση, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν βασίστηκε σε ιδεολογικές διαφορές, αλλά σε ωμή πολιτική στρατηγική. «Όταν παρέλαβε ο Παπανδρέου και ζήτησε βοήθεια, ο Σαμαράς ξεκίνησε τον αντιμνημονιακό αγώνα. Το ίδιο έκανε αργότερα και ο Τσίπρας». Αυτή η αντιπολιτευτική τακτική, υπογραμμίζει, δεν βοήθησε ποτέ τη χώρα: «Ο Τσίπρας, θέλω να πω, ποτέ δεν βοήθησε την κυβέρνηση να ξεπεράσει την κρίση. Έβαζε συνέχεια τρικλοποδιές για να κερδίσει τις εκλογές». Και το τίμημα, τεράστιο: «Η ελληνική κοινωνία υπέστη μια τεράστια βλάβη. Χωριστήκαμε σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, σε πατριώτες και προδότες, χωρίς να βλέπουμε την ασθένεια που ήταν η οικονομική κατάρρευση και χρεοκοπία».
Στο ερώτημα ποιοι θεσμοί λειτούργησαν αποτελεσματικά, η απάντηση του είναι καθαρή: «Απέτυχε συνολικά το πολιτικό σύστημα. Απέτυχε το μεγαλύτερο μέρος του τύπου, που ακολούθησε το ρεύμα της κοινής γνώμης». Αντίθετα, σημειώνει πως «κάπως λειτούργησε η Δικαιοσύνη και κυρίως το ίδιο το Σύνταγμα του 1974, που με τις προβλέψεις του απέτρεψε τα χειρότερα».
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στον ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης: «Νομίζω ότι έκαναν πολύ χειρότερη την κατάσταση. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, προσπάθησαν να αντλήσουν ωφέλεια από την κρίση: ακροαματικότητες, αναγνωσιμότητα». Μιλάει ευθέως για συμφέροντα πίσω από μερίδα του Τύπου: «Υπήρξαν δημοσιογράφοι και μέσα που υποστήριξαν την επιστροφή στη δραχμή, έχοντας πίσω τους μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ήθελαν τη δραχμή, για να σβηστούν χρέη σε ευρώ ή να αγοράσουν φθηνά περιουσίες».
Το βιβλίο του Λουκάκου, που βασίζεται τόσο σε προσωπικές σημειώσεις όσο και σε εκτενή αρχειακή τεκμηρίωση, αποτελεί όπως λέει «μια προσπάθεια καταγραφής της πολιτικής παρακμής, για να ξέρουμε πού μπορούμε να φτάσουμε αν δεν ξέρουμε τι μας γίνεται». Είναι μια κατάθεση μνήμης, μια προειδοποίηση και, ταυτόχρονα, μια αφορμή για ουσιαστικό αναστοχασμό: «Έγιναν φοβερά πράγματα σε αυτή τη δεκαετία. Δεν πρέπει να ξεχαστούν».
Ακούστε, παρακάτω, την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
