Politica 89.8
Μετά το τέλος των Ελλήνων εργατών γης, ετοιμαστείτε, αν δεν αλλάξουν δραστικά τα πράγματα, προσωπικά δεν το βλέπω, να ζήσουμε πια το τέλος των ίδιων των αγροτών στην Ελλάδα, αναφέρει ο Θανάσης Καλύβας, ο οποίος σημειώνει:
Κρατήστε αυτό που σας λέω. Τους αγώνες για την προστασία της αγροτικής τάξης και κατ’ επέκταση του πρωτογενή τομέα στη χώρα, στο μέλλον θα τους «αναλάβουν εξ ‘ανάγκης» πια, οι κάτοικοι των αστικών κέντρων.
Την επόμενη μέρα χωρίς τους εργάτες γης την ζούμε, όπως ζούμε και τις συνέπειες της έλλειψης να είναι δυσβάσταχτες για αγρότες και καταναλωτές.
Φανταστείτε πως θα είναι η χώρα χωρίς γεωργική παραγωγή και η περιφέρειά της χωρίς κατοίκους.
Οι αστοί κάτοικοι, αυτής της έρημης περιφερειακά πια χώρας, θα αντιμετωπίσουν ως μεγαλύτερο πρόβλημα το κόστος της τροφής και πέραν τούτου όλα τα άλλα θα είναι άνευ αξίας.
Παράλληλα, αν αναλογιστούμε την ξεκάθαρη έλλειψη οράματος για τον αγροτικό τομέα από τα πολιτικά κόμματα της χώρας, τότε τα πράγματα είναι και θα γίνουν πολύ άσχημα.
Αν συνυπολογίσουμε την εξάπλωση της διαφθοράς στην κοινωνική και πολιτική διαστρωμάτωση (ΟΠΕΚΕΠΕ), τότε η κατάσταση για τον πρωτογενή τομέα εξελίσσεται σε τραγική.
Ευημερία σημαίνει πλούτος και χωρίς τον πλούτο εξέλιξη δεν υπάρχει σε κανένα τομέα, γι’ αυτό ξεκάθαρα πέρα των άλλων, πρωταρχικό είναι το «θέμα» χρημάτων που προορίζονται για τον αγροτικό τομέα.
Συνοψίζοντας, οι αγρότες μας αναρωτιούνται «γιατί δεν φτάνει στην τσέπη τους η ακριβή τιμή της αγοράς κάθε προϊόντος» όπως ,επίσης ,και των καταναλωτών «γιατί δεν απολαμβάνουν τις εξευτελιστικές, σε πολλές περιπτώσεις τιμές των παραγωγών». Φανταστείτε τι θα γίνει αν ανοίξει κάποτε η πόρτα του «χάους».
Τότε, θα φανούν οι «διαδρομές του πλούτου» μαζί με τους «αποδέκτες» του χρήματος. Μην ξεχνάμε πως το χρήμα αυτό προορίζεται για τους αγρότες και την αγροτική οικονομία.
Μέσα σ’ αυτό το χάος δεν υπολείπεται η αδιαφάνεια στο εμπόριο, η περίφημη «έρευνα» των εκατομμυρίων ευρώ, ούτε και οι «συμβουλές» που η ΚΑΠ επιβάλλει.
Όσο για τα αποτελέσματα της ΚΑΠ, κάπου εκεί στο 2027, αυτά θα συμπεριληφθούν σε κάποια μελέτη που θα περιγράφει πως «όλα έγιναν σωστά» και για το ισοζύγιο «κόστος όφελος»,λέξη. Το χρήμα θα έχει κάνει φτερά και ο αγρότης θα κοιτάζει κατά το Θεό.
Για την ιστορία, από το 1992 έζησα αρκετές πολιτικές της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) της ΕΕ. Κάποτε αναρωτιόμουν πως γίνεται τα καλύτερα μυαλά της Ευρώπης να κάνουν τέτοιες πανευρωπαϊκές «πατάτες». Τώρα πια δεν αναρωτιέμαι, τώρα ξέρω πως υπάρχει δόλος πίσω απ’ όλες αυτές τις «αστοχίες». Γι’ αυτό χαμογελάω ακούγοντας τους υμνητές των ευρωπαίων δικαστικών λειτουργών να λένε πως αυτοί θα φέρουν την κάθαρση. Πρακτικά μου θυμίζουν όσους πίστευαν πως τα μνημόνια θα άλλαζαν τη χώρα.
Όταν συμβεί, γιατί θα συμβεί η χαρτογράφηση αυτή της διαδρομής του χρήματος, η μπόχα του σημερινού σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ θα μοιάζει με γαλλική κολόνια.
Συνοψίζοντας, ας πάψουν οι αγρότες με κραυγές να αναζητούν οργισμένοι το δίκιο τους όπως, επίσης, και οι καταναλωτές μπροστά από κάμερες και μικρόφωνα να ξορκίζουν την ακρίβεια.
Πρότασή μου είναι να αρχίσουν να διαβάζουν τους νόμους και τις ντιρεκτίβες της ΕΕ. Να μελετάνε τις υπουργικές αποφάσεις και να ερμηνεύουν τις δομές. Να αναζητήσουν τις ελεγκτικές υπηρεσίες, να ξεσκονίσουν τα κονδύλια που ταξιδεύουν προς την έρευνα και τις υπηρεσίες γενικότερα, με αποδέκτες τους αγρότες. Να γίνουν πιο «έξυπνοι», γιατί ο ελέφαντας περνάει κάτω από τα πόδια τους.
Αφού αντιληφθούν πως είναι «στημένο το παιχνίδι», τότε ας αρχίσουν τους πραγματικούς αγώνες. Είναι βέβαιο ότι δεν έχουν καταλάβει πως οι μάχες χάνονται πίσω από τις κλειστές πόρτες και ανάμεσα στους διαδρόμους των επιτελείων και των υπηρεσιών της εκάστοτε εξουσίας.
Εκεί πρέπει να φτάσουν και όχι σε καμιά πλατεία με το τρακτέρ ή το αγροτικό. Αν επιμείνουν στην πλατεία, δεν έχουν παρά να περιμένουν μέχρι να σκύψουν το κεφάλι και να αποχωρήσουν.
Όταν κατανοήσουν, τότε το αγροτικό πρόβλημα θα έχει λυθεί και οι εξουσίες δεν θα τολμήσουν να ευλογήσουν ξανά το μεγάλο φαγοπότι.
Συνοψίζοντας με βάση τα παραπάνω, ένα είναι το σίγουρο. Χρειαζόμαστε ένα κοινό όραμα, ένα νέο αφήγημα για την έξοδο από τη συρρίκνωση και την κρίση.
Μια νέα κοινωνική παρέμβαση κινηματικού χαρακτήρα που θα υποχρεώσει ή καλύτερα θα επιβάλει την έξοδο από την κρίση. Ένα κίνημα που θα οριοθετήσει τις διαδρομές των πολιτικών πρωτοβουλιών και θα «κόψει» την όρεξη των κάθε λογής που σήμερα κατασπαράζουν τον κλάδο.
Με διαφάνεια, κοινωνική συμμετοχή, γνώση και έλεγχο θα οριοθετήσουμε την νέα εποχή και θα βοηθήσουμε την πατρίδα μας να βρει το σωστό δρόμο.
Με τη δύναμη της γνώσης, την οργάνωση και την συμμετοχή θα ανοίξουμε τα νέα μονοπάτια και ο παραγόμενος πλούτος θα μοιράζεται δίκαια.
Ένα μικρό σχόλιο για όσους πιστεύουν πως αυτά που αναφέρω είναι ουτοπικά ή «ρομαντικά» έχω να πω πως έτσι είναι πολιτική έτσι και η πίστη για το αποτέλεσμα. Ουτοπία υπήρξε κάποτε και η ελευθερία αυτής της χώρας και όμως έγινε.
Επίσης μην παραβλέπουμε πως στις μεγάλες κοινωνικές κρίσεις τα άκρα της πολιτικής τρίβουν τα χέρια τους. Και τώρα ο κίνδυνος είναι όχι απλά ορατός αλλά προ των πυλών.
