
Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τη φονική πλημμύρα που “χτύπησε” την Αγία Πελαγία του Δήμου Μαλεβιζίου αφήνωντας πίσω της δύο νεκρούς και πρωτοφανείς καταστροφές που οι μόνιμοι κάτοικοι, οι καταστηματάρχες και φυσικά οι συγγενείς των θυμάτων δεν θα σβήσουν ποτέ από την μνήμη τους.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που η περιοχή είχε ζήσει πλημμυρικά φαινόμενα όμως αυτή τη φορά, αυτή η φυσική καταστροφή έμελλε να την σημαδέψει για πάντα.
Όχι γιατί περιουσίες ολόκληρες θάφτηκαν κάτω από τα λασπόνερα ή παρασύρθηκαν και κατέληξαν στην θάλασσα… αυτές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην πλειοψηφία τους, αποκαταστάθηκαν με τις όποιες αποζημιώσεις ή με χρήματα των ιδιοκτητών τους…αλλά γιατί οι δυο ανθρώπινες ψυχές, η 49χρονη Ευγενία και ο 50χρονος Κώστας ,που χάθηκαν τόσο ξαφνικά και βίαια, παρασυρόμενες από τον ορμητικό χείμαρρο μέσα στο αντιπλημμυρικό έργο που δημιουργήθηκε ακριβώς για να αποφευχθούν τα χειρότερα, δεν θα γυρίσουν πίσω ποτέ.
Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν 11η ώρα το πρωί του αξέχαστου εκείνου Σαββάτου του 2022, όταν ο ουρανός μαύρισε ξαφνικά και η άνευ προηγουμένου βροχή άρχισε να πέφτει ασταμάτητα και μανιασμένα. Αρχικά τα πρώτα λασπόνερα άρχισαν να κατακλύζουν τον κεντρικό δρόμο του οικισμού και η στάθμη τους να ξεπερνά το πεζοδρόμιο.
Πολλοί ήταν εκείνοι που αρχικά δεν ανησύχησαν, έχοντας εφησυχαστεί από το αντιπλημμυρικό έργο που έγινε μετά τις δύο προηγούμενες πλημμύρες.
Άλλοι πάλι,στην πλειοψηφία τους όσοι είχαν ξαναζήσει πλημμύρα στην Αγία Πελαγία, βλέποντας τη στάθμη των υδάτων ολοένα να ανεβαίνει, ξεκίνησαν να απομακρύνουν τα οχήματά τους και να αναζητούν ένα ασφαλές σημείο για τα αυτοκίνητά τους αλλα και για τους ίδιους και τα μέλη των οικογενειών τους.
Ακόμοι και σήμερα οι δεύτεροι κάνουν το σταυρό τους και ευχαριστούν το θεό που τα κατάφεραν και πάνω στον πανικό τους να σώσουν ότι σωζόταν, δεν παρασύρθηκαν από τον ορμητικούς χειμάρρους, είτε πεζοί, είτε μέσα στα αυτοκίνητά τους, που από ένα σημείο και μετά κυλούσαν προς τη θάλασσα σαν τα καρυδότσουφλα.
Χρειάστηκαν λίγα λεπτά δυνατής βροχής ώστε οι πέτρες, τα μπάζα, τα καλάμια και ό,τι άλλο υπήρχε στα ακαθάριστα ρέματα, σε συνδυασμό με τόνους υδάτων να μετατραπούν όλα μαζί σε ένα ασταμάτητο χείμαρρο τριών και πλέον μέτρων που δεν άφηνε τίποτα όρθιο στο πέρασμά του και που το βουητό του δεν θα ξεχαστεί ποτέ από όσους το έζησαν.
Για πάνω από μισή ώρα κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να το σταματήσει. Αποσβολομένοι απο τα ψηλά μπαλκόνια, οι πιο τυχεροί,παρακολουθούσαν το ποτάμι να αναζητά δίοδο προς τη θάλασσα της οποίας πια το νερό δεν ήταν θαλασσί …αλλά καφέ έχοντας μαζέψει στο βυθό της ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
Αυτοκίνητα, κάδοι σκουπιδιών, φάρμακα, πήλινα, ρούχα, ψυγεία, καρέκλες, καλάμια, φερτά υλικά και ό,τι άλλο παρασύρθηκε αρχικά στροβιλίστηκε, επέπλευσε και στη συνέχεια βυθίστηκε στα νερά της παραλίας.
Οταν πια περίπου μία ώρα μετά η στάθμη του χειμάρρου ξεκίνησε να πέφτει…και οι πρώτοι θαρραλέοι που βίωσαν το φαινόμενο, προσπάθησαν να σχηματίσουν μια πρώτη εικόνα της πρωτοφανούς καταστροφής, την ώρα που τα σωστικά συνεργεία ήταν καθ οδόν, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα.
Μέσα στο πολυδιαφημισμένο αντιπλημμυρικό έργο στο σημείο που ακουμπά την παραλία της Αγίας Πελαγίας, εντοπίστηκε νεκρός μέσα στο κόκκινο όχημά του, στη θέση του συνοδηγού, ο Κώστας Βεργάκης. Καλά καλά δεν είχε προλάβει να ανασύρει το άψυχο σώμα του η ΕΜΑΚ και η δεύτερη τραγική πληροφορία, που έκανε λόγο για μία γυναίκα που παρασυρόμενη από τον ορμητικό χείμαρρο κατέληξε στη θάλασσα έστρεψε τις έρευνες διάσωσης και στο στο βυθό.
Με την τουριστική σεζόν να μην είχε κλείσει ακόμη, κανείς δεν μπορούσε για αρκετές ώρες να είναι σίγουρος για το γεγονός ότι κάτω από τους τόνους της λάσπης ή μέσα στη θάλασσα, δεν υπήρχαν και άλλοι νεκροί.
Δύο ημέρες μετά,στη θάλασσα,παρασυρμένη από τα κύματα εντοπίστηκε και η δεύτερη νεκρή που όπως έγινε γνωστό επέβαινε στο ίδιο όχημα με τον πρώτο νεκρό που εντοπίστηκε στο αντιπλημμυρικό κανάλι.
Δεν θα υπεισέλθω στις ευθύνες γιατί η υπόθεση έχει ήδη πάρει τη στην δικαστική οδό. Δεν μπορώ όμως να πιστέψω και να μην σχολιάσω τα όσα δεν έχουν γίνει τη μετά πλημμύρα εποχή.
Οι βελτιωτικές παρεμβάσεις που ανακοινώθηκαν τρία χρόνια μετά, ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί. Συμφωνώ πως η τοπική αυτοδιοίκηση εδώ και χρόνια όπως τονίζεται και ξανατονίζεται δεν έχει τα απαραίτητα κονδύλια.
Ομως κύριοι αυτή τη φορά, σε αυτήν την περίπτωση υπήρξαν δύο νεκροί. Έρχεται ξανά χειμώνας και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε εφέτος ότι το αντιπλημμυρικό έργο θα λειτουργήσει και ότι όταν τα ακαθάριστα ρέματα ξαναγεμίσουν από μπάζα και καλάμια, τα οποία δεν καθαρίζονται σε συστηματική βάση, σε μία πληγείσα περιοχή, δεν θα να υπάρξουν ξανά τεράστιες καταστροφές και θύματα.
Τα παράπονα και τα ερωτήματα μόνιμων κατοίκων και καταστηματαρχών πολλά και κυρίως πολύ περισσότερα από τις απαντήσεις που έχουν δοθεί αλλά και τις λύσεις από όλους τους αρμόδιους φορείς στο σοβαρό αυτό πρόβλημα.
Τόσο το κεντρικό κράτος, όσο ο Δήμος και η πολιτική προστασία οφείλουν απαραίτητα να είναι σε ετοιμότητα και εγρήγορση πολύ πριν τα μετεωρολογικά δελτία πρόγνωσης ακραίων καιρικών φαινομένων γιατί «δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ». Μην επιτρέψετε να χαθούν και άλλες ζωές και περιουσίες για να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να οχυρωθεί η περιοχή από τα πλημμυρικά φαινόμενα.