Politica 89.8
Από τη δημιουργική λογιστική στην δημιουργική επιδημιολογία
Του Χρήστου Κώνστα*
Είναι γνωστό οτι οι Ελληνικές Αρχές υιοθέτησαν κατά γράμμα την αρχική οδηγία του Αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών σύμφωνα την οποία πρότεινε να μειωθεί η διάρκειας της απομόνωσης για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα στις πέντε ημέρες από τις 10 ημέρες που ήταν για εμβολιασμένους και στις 14 που ήταν αρχικών για τους ανεμβολίαστους.
Το ενδιαφέρον είναι οτι η υιοθέτηση της Αμερικανικής πραγματικότητας έγινε σε αστραπιαίο χρόνο. Στις 28 Δεκεμβρίου εξέδωσε την οδηγία ο Aμερικανικός CDC,στις 30 Δεκεμβρίου υιοθετήθηκε πλήρως από τον Ελληνικό ΕΟΔΥ, αποτελώντας ουσιαστικά την πρώτη χώρα της Ευρώπης που προχωρούσε σε δραστική μείωση του χρόνου της καραντίνας.
Τότε αρκετοί επιστήμονες κατέθεσαν τις ζωηρές επιφυλάξεις τους για την απόφαση αυτή και κυρίως για το γεγονός οτι η καραντίνα λήγει στις 5 ημέρες χωρίς εκ νέου έλεγχο (Rapid ή PCR test).Επιφυλάξεις που επιβεβαιώνονταν και από τα επιστημονικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το ιικό φορτίο για τον νοσούντα παραμένει και μετά την 5η ημέρα.
Αυτές οι αντιδράσεις στις Η.Π.Α ανάγκασαν τον CDC να επανέλθει στο θέμα με διευκρινιστική οδηγία αποδεχόμενος οτι οι αντιδράσεις εδράζονταν σε μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα οτι παραμένει κανείς θετικός και μετά την 5η ημέρα χωρίς να γνωρίζουμε εάν το ιικο φορτίο που φέρει είναι ικανό και πόσο να μεταδώσει τον ιο από τη στιγμή που κινείται πλέον ελεύθερος με την λήξη της 5νθημερης απομόνωσης. Έτσι στις 5 Ιανουαρίου, δηλαδή μια εβδομάδα μετά την αρχική οδηγία, την οποία τότε υιοθέτησε αμέσως η Ελλάδα, ο CDC πρόσθεσε μια διευκρίνιση στον ιστότοπο του, στην οποία αναφέρεται ότι η εξέταση 113 ερευνών από 17 χώρες έδειξε ότι όποιος έχει προσβληθεί από covid-19 μεταδίδει τον ιό κυρίως στα αρχικά στάδια της μόλυνσης. Σύμφωνα με τα CDC, ένας ασθενής είναι πιο μολυσματικός και κινδυνεύει να μεταδώσει τη νόσο «μεταξύ 2-3 ημερών πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων και 8 ημέρες μετά την εμφάνισή τους, ως εκ τούτου προτείνεται τεστ αντιγόνου πριν την επιστροφή από την καραντίνα.
Έχουν παρέλθει 15 ημέρες απο την νέα οδηγία των Αμερικανικών αρχών αλλά ο Ελληνικός ΕΟΔΥ αποφεύγει να δείξει τα ακαριαία αντανακλαστικά που επέδειξε με την υιοθέτηση της αρχικής οδηγίας, δίνοντας την εικόνα οτι αξιοποιεί a la carte βάσει των επιδιώξεων στο εσωτερικό της χώρας.
Αυτή είναι μια ακόμη σοβαρή ένδειξη οτι βρισκόμαστε μπροστά στην εξέλιξη της μεθοδευμένης επέκτασης της φυσικής ανοσίας στον πληθυσμό. Δηλαδή η επιστροφή των νοσούντων χωρίς αρνητικό τεστ(η συντριπτική πλειοψηφία τους εξακολουθούν να είναι θετικοί μετά την 5η ημέρα) να βοηθήσει στην ελεγχόμενη-ίσως λόγω χαμηλότερου ιικου φορτίου- διασπορά του ιου ώστε σε συνδυασμό με την τεχνητή ανοσία(εμβολιασμός) να επιτευχθεί στο υψηλότερο δυνατό ποσοστό η “ασφαλής” νόσηση του πληθυσμού. Είναι προφανές οτι δεν είναι απαραίτητα κακό ή λανθασμένο αλλά είναι εξίσου προφανές οτι κάνεις δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει οτι αυτή η επιλογή δεν θα έχει και παράπλευρες απώλειες ,διευρύνοντας είτε τη πίεση στο ΕΣΥ απο ευπαθείς και κυρίως ανεμβολίαστους, είτε πολύ περισσότερο διευρύνοντας τον μακρύ κατάλογο των ανθρώπινων απωλειών.
Ο πρώτος ακαδημαϊκός που εκτίμησε δημοσίως οτι βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια επέκτασης της φυσικής ανοσίας με “εργαλείο” τη μείωση του χρόνου της απομόνωσης για όσους νοσούν ήταν ο Καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δημοσθένης Σαρηγιάννης που παρακολουθεί με μαθηματικά μοντέλα την εξέλιξη της πανδημίας, ο οποίος μιλώντας στο ραδιόφωνο του Politica 89.8 χαρακτήρισε ως απόφαση ¨εξαιρετικού ρίσκου¨ την επιστροφή των νοσούντων μετά την 5η ημέρα χωρίς αρνητικό τεστ.
Στον τομέα των χρηματοοικονομικών η δημιουργική λογιστική είναι η ευελιξία στη χρησιμοποίηση των λογιστικών μεθόδων, η οποία ρυθμίζει την επιμέτρηση, την αποτίμηση και την παρουσίαση των λογιστικών στοιχείων, ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα αυτών που ετοιμάζουν τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις.
Στον τομέα της υγείας η δημιουργική επιδημιολογία είναι η ευελιξία στη χρησιμοποίηση επιδημιολογικών μεθόδων , η οποία ρυθμίζει την επιμέτρηση, την αποτίμηση και την παρουσίαση των επιδημιολογικών στοιχείων ,ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα αυτών που ετοιμάζουν την αποτύπωση της αποτελεσματικότητας απο την διαχείριση της επιδημιολογικής κρίσης.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι οτι στη μεν πρώτη, σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι, στο καλύτερο σενάριο θα αντικατασταθεί ο λογιστής ή ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος και στο χειρότερο θα οδηγηθεί σε οικονομικό αδιέξοδο η επιχείρηση. Στη δε δεύτερη, σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι , υπάρχει μόνο το χειρότερο σενάριο και αυτό αφορά στις ανθρώπινες απώλειες.
