Politica 89.8
Του Χρήστου Κώνστα*
Oμολογώ οτι τον γνωστό, για πολλούς όπως αποδεικνύεται, νεαρό χορογράφο οτι δεν τον γνώριζα πριν ξεσπάσει ο σάλος από το βίντεο που ανάρτησε στο Instagram με την κοπέλα που συνάντησε σε κατάστημα εστίασης, κάνοντας προσβλητικά σχόλια για το βάρος της και τις ενδυματολογικές της επιλογές.
O κ. Ξιαρχόπουλος -κατά κόσμων-, με έναν χυδαίο τρόπο προσπάθησε να στηλιτεύσει κάτι που σε εκείνον δεν άρεσε, σύμφωνα με τα δικά του υποκειμενικά κριτήρια. Όμως αυτό δεν συμβαίνει και στο περιβάλλον μας; Δεν είναι κάτι από το “εμείς”. Πόσες φορές δεν έχουμε ασκήσει κριτική-κουτσομπολιό με διαστάσεις bullying-, για κάτι που κατά την δική μας άποψη δεν είναι αρεστό. Είτε πρόκειται για εμφάνιση, είτε πρόκειται για συμπεριφορές, είτε για απόψεις.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια αυτή η οπτική μας για τα πράγματα περιοριζόταν στον περίγυρό μας. Άντε και λίγο μακρύτερα στη περίπτωση που κάποιος μετέφερε στον “θιγόμενο” τα όσα εμείς πιστεύαμε για εκείνον. Με τα social media πλέον δεν χρειάζονται να μεσολαβούν τρίτοι. Αρκεί μια ανάρτηση μας. Ένα σχόλιο. Ακόμη και ένα emoji(εκείνες οι φιγούρες που λένε τόσα πολλά χωρίς να λένε τίποτα).
Στη περίπτωση του χορογράφου συνέβη ακριβώς αυτό. Το “εργαλείο” που μέχρι πρότινος του εξασφάλιζε μια ευρύτατη δημοσιότητα στους κύκλους στους οποίους είχε αναφορές, το ίδιο εργαλείο του εξασφάλισε και… το bullying που o ίδιος είχε ασκήσει στη νεαρή κοπέλα.
Το αποτέλεσμα που προέκυψε είναι το ίδιο με τη βία. Κάθε βία που ασκείται αργά η γρήγορα ,εισπράττει βία. Απλά με τα social media η βία είναι διαδικτυακή και μάλιστα αστραπιαία πριν καν προλάβεις να σκεφτείς για δεύτερη φορά το λάθος σου.
Άλλωστε όπως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής έχει παραδεχτεί σε ανύποπτο χρόνο, έχει γίνει αποδέκτης βίας και εκφοβισμού από την παιδική του ηλικία. Δεν έκανε τίποτα περισσότερο από αυτό που έμαθε να του κάνουν. Και όλοι “εμείς” δεν κάναμε τίποτα περισσότερο εναντίον , από αυτό που μας έχουν κάνει κάποια στιγμή της ζωής μας ή το βιώνουμε ακόμη. Θα συνεχίσουμε αυτό τον φαύλο κύκλο;
