Politica 89.8
Ζούμε με κουπόνια αλλά δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι
Του Χρήστου Κώνστα
Κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης ο ημερήσιος έντυπος τύπος στη προσπάθεια του να διατηρήσει το τιράζ των εφημερίδων σε βιώσιμα επίπεδα ¨επένδυσε¨ δυναμικά στην εμπορική πολιτική των κουπονιών. Κουπόνια με τα οποία εξασφάλιζαν στους αναγνώστες-πελάτες διάφορα χρηστικά δώρα μέχρι και χρήματα δια της εξαργυρώσεως σε καταστήματα τροφίμων. Το κόστος των κουπονιών συμψηφίζονταν κυρίως με το κόστος διαφήμισης των εταιριών που τα προσέφεραν , επομένως με δυνητικά έσοδα των εφημερίδων που ευελπιστούσαν μεσοπρόθεσμα να δουν τα οικονομικά τους στοιχεία να βελτιώνονται μέσω της αύξησης της κυκλοφορίας τους.
Ωστόσο παρά τις προσπάθειες, το πλάνο στις περισσότερες των προβληματικών περιπτώσεων δεν βγήκε, το μόνο που κέρδισαν ήταν λίγο περισσότερο χρόνο. Αργά αλλά σταθερά πολλά καθημερινά έντυπα δεν άντεξαν οικονομικά.
Πριν λίγες ημέρες άκουσα μια συνέντευξη του προέδρου των παραγωγών ροδάκινου Ημαθίας. Σε αυτήν τη συνέντευξη ο ίδιος ισχυρίστηκε οτι στην Ημαθία υπάρχουν περί τους 8.000 Έλληνες, οι οποίοι λαμβάνουν επίδομα αλληλεγγύης και δεν δέχονται να εργαστούν, για να μην το χάσουν. Υπάρχει minimum όριο εισοδήματος (σύμφωνα με τον κύριο πρόεδρο, στα €2.600/έτος) και προτιμούν να μην πληρώνονται τα €35-45 που δίνουν οι παραγωγοί ροδάκινων και τα εργοστάσια κονσερβοποιίας, παρά να χάσουν το επίδομα που τους εξασφαλίζει το κουπόνι της …αλληλεγγύης.
Κι΄αν αυτό είναι μια πραγματικότητα που εν πολλοίς είναι γνωστή ανεξαρτήτως εποχής και οικονομικών συνθηκών ,γνωστή και ως κουλτούρα των επιδομάτων, η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση εσχάτως έρχεται να καταδείξει οτι είναι εδραιωμένη βαθιά στη συνείδηση πολιτών και πολιτικών.
Η ζωή μας έχει γεμίσει κρατικά κουπόνια με διάφορες ευφάνταστες ονομασίες.Fuel Pass για τα καύσιμα.Power Pass για το ρεύμα. Ανακύκλωση-Αλλαγή ηλεκτρικών συσκευών με επιδότηση. Επιταγή ακρίβειας .Πρόκειται μόνο για μερικά από τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί και υλοποιούνται ως απάντηση στο κύμα της εκτόξευσης του κόστους διαβίωσης.
Όπως διαπιστώνετε, κανένα από τα παραπάνω δεν περιλαμβάνει τον όρο κουπόνι. Ίσως για να αποφευχθούν συνειρμοί με συνθήκες Σοβιετίας. Αλλά η πραγματικότητα δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Η επιδοματική πολιτική θα συνεχίσει να γιγαντώνεται , όσο θα αδυνατεί ή δεν θα επιδιώκει το κυρίαρχο σύστημα να απαντήσει ουσιαστικά στο πρόβλημα. Λύσεις που δεν θα περιορίζονται στην εύκολη και για αρκετούς πρόσκαιρα ευχάριστη πρακτική των επιδομάτων με κουπόνια, τα οποία και το πρόβλημα δεν λύνουν και τα κρατικά ταμεία αδειάζουν. Και αυτό το τελευταίο αργά ή γρήγορα θα το “ανακαλύψουμε” (ξανά) με επώδυνο τρόπο.
