Politica 89.8
Η νέα κανονικότητα που θέλει να επιβάλει το Ισραήλ με το χτύπημα στο Κατάρ και η αλλαγή δόγματος
Ως όχι καλή εξέλιξη χαρακτήρισε ο Ντόναλντ Τραμπ την επίθεση του Ισραήλ στο Κατάρ. Η κίνηση αυτή του Ισραήλ εναντίον του Κατάρ, πέραν της δυσαρέσκειας των ΗΠΑ, έφερε την πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας απέναντι στις αποφάσεις της κυβέρνησης Νετανιάχου.
Με σειρά αντιδράσεων από το σύνολο των χωρών της ΕΕ, την Τουρκία και σειρά άλλων χωρών.
Σύμφωνα δε με αναλυτές η ανησυχία κάθε περιφερειακού ηγέτη θα πρέπει να είναι ότι αυτό ενδέχεται να είναι η αρχή μιας νέας κανονικότητας όπου το Ισραήλ θα δηλώνει ότι βρίσκεται υπό συνεχή απειλή τρομοκρατικών επιθέσεων και η περιοχή θα βρίσκεται σε διαρκή αναμονή για την αντίδρασή του. Με το Ισραήλ να διεκδικεί εν ολίγοις να χτυπά όποια χώρα θεωρεί ότι το απειλεί, όποτε το κρίνει απαραίτητο. Κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να είναι αποδεκτό.
Ο Νετανιάχου αγνοεί τον Τραμπ
Διπλωμάτες που μίλησαν στο in χαρακτήριζαν το πλήγμα του Ισραήλ στο Κατάρ και ως ένα πλήγμα στο κύρος του Τραμπ, με δεδομένο ότι η Ντόχα είναι στενός σύμμαχος της Ουάσιγκτον.
Η κίνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου να αγνοήσει τη συγκεκριμένη παράμετρο έδειξε ότι επιλέγει να αγνοήσει τον αμερικανό πρόεδρο. Το γεγονός δε ότι στόχευσε ηγετικά στελέχη της Χαμάς, τα οποία ωστόσο ήταν εκεί για να διαπραγματευτούν αμερικανική πρόταση για τη Γάζα, περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Ποιος φοβάται τον Τραμπ
Με τους αναλυτές να σημειώνουν ότι πλέον ο Τραμπ μάλλον έχει απολέσει την δυνατότητα του να εισακούγεται ως αμερικανός πρόεδρος, αφού πέραν του Ισραήλ, φαίνεται να αγνοούν και να μην φοβούνται τις εξαγγελίες του περί επιπλέον δασμούς ούτε η Ινδία, αλλά ούτε και η Κίνα.
Την ίδια στιγμή ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζει να χτυπά την Ουκρανία, ενώ ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταρρίπτονται στην Πολωνία. Η Πολωνία μάλιστα επικαλείται το άρθρο 4 του ΝΑΤΟ και ενημέρωσε ήδη την Ουάσιγκτον.
Με το γεωπολιτικό σκηνικό να χαρακτηρίζεται από μία «αταξία» και σειρά παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου.
Το δίκαιο του ισχυρού
Όπως τονίζουν διπλωμάτες, ο Τραμπ είναι ο ηγέτης που πρώτος που ανέδειξε το δίκαιο του ισχυρού και θέλησε να το εφαρμόσει στις σχέσεις των ΗΠΑ με άλλες χώρες. Χωρίς ωστόσο να υπολογίζει τις επιπτώσεις και κυρίως πως αυτό δεν είναι το δίκαιο των ΗΠΑ, αφού το παράδειγμα του δείχνουν να θέλουν να ακολουθήσουν και άλλοι ηγέτες που είναι ισχυροί και αυτό ενισχύει όλο και περισσότερο την αβεβαιότητα και την επικίνδυνη ρευστότητα του γεωπολιτικού περιβάλλοντος.
Στο ερώτημα τι επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει η επίθεση Νετανιάχου στην Ντόχα οι διπλωμάτες αναγνωρίζουν ότι το Κατάρ δεν μπορεί να απαντήσει ευθέως. Ωστόσο μπορεί να απαντήσει εμμέσως υποθάλπτοντας και στηρίζοντας τρομοκρατικές οργανώσεις ενάντια στο Ισραήλ, κάτι που έχει κάνει και στο παρελθόν. Να απαντήσει δηλαδή μέσω μη κρατικών φορέων. Κάτι που θεωρείται εξίσου επικίνδυνο, γιατί συντηρεί τον κύκλο επιθετικότητας που έχει ανοίξει η κυβέρνηση Νετανιάχου.
Την ίδια στιγμή επισημαίνουν ότι το Ισραήλ διευρύνει το μέτωπο με τον αραβικό κόσμο και τις χώρες του Κόλπου χωρίς να μπορεί να το ελέγξει, αφού πλέον οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί απειλή από τις αραβικές χώρες, αλλά και από την Τουρκία.
Ακόμα και αν το Κατάρ δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις με το σύνολο των αραβικών χωρών.
Αλλαγή δόγματος από το Ισραήλ
Όπως υπογραμμίζουν αναλυτές, στο in, το Ισραήλ πάντα θεωρούσε ότι μπορεί να χτυπά όπου θέλει, ωστόσο αυτό γινόταν μέσω των μυστικών του υπηρεσιών. Το χτύπημα στην Ντόχα ήταν η πρώτη φορά που το Τελ Αβίβ έδειξε να προχωρά σε ένα χτύπημα εκτός της άμεσης γειτονιάς του, στέλνοντας ένα μήνυμα ότι μπορεί να πραγματοποιήσει επιθέσεις όπου επιλέξει.
Με τους διπλωμάτες να μιλούν για μία αλλαγή δόγματος από την πλευρά του Ισραήλ που επιδίωξε επίσης δημοσιότητα θέλοντας αυτή η επίθεση στην Ντόχα να είναι μία δήλωση, προς τη διεθνή κοινότητα.
Την ίδια στιγμή σημειώνουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πολύ ξεκάθαρη και σαφής στις θέσεις της. Όπως υπογραμμίζουν αν η Αθήνα δεν στηρίξει με πιο ξεκάθαρο τρόπο διεθνή νομιμότητα και ταυτιστεί με Ισραήλ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να αποδυναμωθεί στη ρητορική της για το διεθνές δίκαιο.
Την ίδια στιγμή τονίζουν πως σε μία συνθήκη που η Τουρκία διεισδύει με αυτούς τους ρυθμούς στον αραβικό κόσμο η Ελλάδα δεν πρέπει και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποξενώσει τις αραβικές χώρες.
Για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις όσο μπαίνουμε όλο και βαθιά στη λογική της επικράτησης του δίκαιου του ισχυρού και της απουσίας κανόνων που εφαρμόζονται με στόχο τη διατήρηση της διεθνούς τάξης, ενώ οι ΗΠΑ χάνουν το ρόλο τους, τόσο αυξάνεται η βεβαιότητα πως ότι επιχειρεί να κάνει ο Νετανιάχου σήμερα, θα το κάνει και ο Ερντογάν αύριο, απέναντι σε αυτούς που θεωρεί «απειλή» ή «εχθρούς» της Τουρκίας.
