Politica 89.8
Στο νέο του σκίτσο, ο Αρκάς επανέρχεται με μια «καλημέρα» που κάθε άλλο παρά απλή είναι. Ο γνώριμος, σκωπτικός γέροντας υπενθυμίζει πως «το παρόν που καταριέστε ήταν το μέλλον που επιλέξατε και θα γίνει το παρελθόν που δυστυχώς θα ξεχάσετε». Μια φράση που συνοψίζει την ανθρώπινη τάση να γκρινιάζουμε για καταστάσεις τις οποίες – συχνά χωρίς να το παραδεχόμαστε – έχουμε οδηγήσει εμείς οι ίδιοι μέχρι εκεί.
Ο σκιτσογράφος επιστρέφει με εκείνο το γνώριμο ύφος του: το κοφτερό χιούμορ που δεν καλοπιάνει κανέναν, την ήρεμη αλλά διαμπερή ειρωνεία και τη φαινομενική απλότητα που αφήνει πάντα χώρο για δεύτερη — και τρίτη — ανάγνωση. Το σκίτσο λειτουργεί σαν μικρή καθημερινή υπενθύμιση ότι ο χρόνος αλλάζει ρόλους πολύ γρήγορα – το μέλλον γίνεται παρόν, το παρόν παρελθόν, και εμείς μένουμε να προσπαθούμε να εξηγήσουμε πώς φτάσαμε ως εδώ.
Το μήνυμα αγγίζει μια αλήθεια που δύσκολα ομολογούμε: συχνά καταριόμαστε τη στιγμή που ζούμε, ενώ κάποτε την είχαμε επιθυμήσει. Και ακόμη πιο συχνά, όταν αυτή η στιγμή περάσει, την ξεχνάμε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αυτό που κάνει ο Αρκάς δεν είναι ούτε διδακτικό ούτε βαρύ. Είναι μια ελαφριά… τσιμπιά μέσα στη ρουτίνα – μια παρότρυνση να δούμε πώς χειριζόμαστε τις επιλογές μας και να θυμηθούμε ότι ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν.
Μια «καλημέρα» που, τελικά, λέει πολύ περισσότερα απ’ όσα φαίνονται στο πρώτο καρέ.
