Γιώργος Φούντας: Ο σκληρός του ελληνικού σινεμά που έμεινε ασυμβίβαστος μέχρι το τέλος του

Ο Γιώργος Φούντας γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1924 στο Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας στη Φωκίδα, σε μια οικογένεια με 5 αδέρφια. Μικρός ακόμα ήρθε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στη Ριζούπολη, ενώ πριν ακόμη τελειώσει το δημοτικό άρχισε να δουλεύει στο γαλατάδικο του πατέρα του στου Ψυρρή. Πριν αρχίσει να σπουδάσει στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών είχε εμφανιστεί στον κινηματογράφο το 1944 στην ταινία «Χειροκροτήματα» του Γ. Τζαβέλα.

Μαθητής του Αιμίλιου Βεάκη και του Δημήτρη Ροντήρη ξεχωρίζει γρήγορα για το ταλέντο του ενώ παράλληλα ασχολείται με το ποδόσφαιρο παίζοντας ως αναπληρωματικός παίκτης στην ΑΕΚ. Αγαπά τον αθλητισμό διαπρέπει στην σφαίρα, τον δίσκο και την πυγμαχία έστω και ερασιτεχνικά.

Για πρώτη φορά στο θέατρο εμφανίστηκε το 1949 με το «Ρεαλιστικό θέατρο» στο «Περοκέ», στο «Νυφιάτικο Τραγούδι» του Νότη Περγιάλη.

Μια μεγάλη καριέρα που θα μπορούσε να βγει και εκτός συνόρων

Το 1960 συμμετείχε στο Ποτέ την Κυριακή του Ζυλ Ντασέν, πλάι και πάλι στη Μερκούρη. Η ξενόγλωσση ταινία «Ποτέ την Κυριακή» του άνοιξε το δρόμο για διεθνή καριέρα και τον έκανε γνωστό και στο εξωτερικό.  Ακολουθεί η «Μαγική Πόλη» του Ν. Κούνδουρου, τα «Κόκκινα Φανάρια» του Β. Γεωργιάδη. 

Αλλες ταινίες: «Μολυσμένα ύδατα» (1987), «Το κορίτσι της Μάνης» (1986), «17 Σφαίρες για έναν Αγγελο» (1981), «Εξοδος Κινδύνου» (1980), «Ο μεγάλος Ενοχος» (1970), «Η Λεωφόρος της Προδοσίας» (1969), «Ο Αντάρτης του Βάλτου»(1969), «Ο Πρόσφυγας» (1969), «Πολύ αργά για Δάκρυα» (1968), «Επαναστάτης» (1965), «Αλέξης Ζορμπάς» (1964), «Το Κορίτσι της Κυριακής» (1964), «Αμέρικα Αμέρικα» (1963), «Ζήλεια» (1963) «Κάθαρμα» (1963), «Η μεγάλη Θυσία» (1962), «Η Ζαβολιάρα» (1959), «Ασσοι του Γηπέδου» (1956), «Το Κορίτσι με τα Μαύρα» (1956) κ.ά.

Στην τηλεόραση έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1975 στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» του Ν. Καζαντζάκη, ενώ ακολουθούν οι«Γόβα στιλέτο» (1993), «Κούρσα του θανάτου» (1982), «Εξοδος κινδύνου» (1978), «Γαλήνη» (1976), «Στον αργαλειό του φεγγαριού» (1985).

Οι διακρίσεις και ρόλος του Τζέιμς Μποντ που αρνήθηκε για τα αγγλικά

Βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τις χρονιές 1966 και 1967 για την ερμηνεία του στις ταινίες «Με την Λάμψη στα Μάτια» και «Πυρετός στην Άσφαλτο».

Το 1967 ήρθε από το Λονδίνο η πρόταση από την παραγωγή του «Τζέιμς Μποντ» που έψαχνε τον διάδοχο του Σον Κόνερι, αλλά ο Φούντας αρνήθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Το μαθαίνει ο Φίνος και τον πείθει τελικά να μπει στο αεροπλάνο, που φοβόταν ο Φούντας για να περάσει τα δοκιμαστικά, φτάνοντας μάλιστα στη διαδικασία της τελικής επιλογής, με τον Τζορτζ Λάζενμπι αντίπαλο. Ο Φούντας κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει την υποψηφιότητά του δηλώνοντας πως δεν προλαβαίνει να μάθει αγγλικά για να ενσαρκώσει τον Τζέιμς Μποντ.

Η γυναίκα της ζωής του και η οικογένεια

Ο Γιώργος Φούντας παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν μοδίστρα, η Ελένη Επισκόπου με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.

Όμως όλα άλλαξαν όταν γνώρισε τη Χρυσούλα Ζώκα, μία από τις σπουδαιότερες χορεύτριες του ελληνικού θεάτρου, η οποία είχε γράψει ιστορία με τον Μανώλη Καστρινό. Μαζί έζησαν πάνω από μισό αιώνα· το 1969 ο γιος τους Παναγιώτης ολοκλήρωσε την ευτυχία τους.

Το τέλος και το αλτσχάιμερ

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Φούντας έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών στις 28 Νοεμβρίου 2010, γεμάτος από την πολυποίκιλη ζωή του.

in.gr