Politica 89.8
Όταν στις 16 Φεβρουαρίου η Νομαρχιακή επιτροπή του ΠΑΣΟΚ στο Ηράκλειο σε πανηγυρικό κλίμα έκοβε τη πρωτοχρονιάτικη πίτα κηρύσσοντας ταυτόχρονα και επισήμως τον προεκλογικό αγώνα, ελάχιστοι τότε έδωσαν σημασία στην ηχηρή απουσία ενός εκ των ιστορικότερων-αν όχι το ιστορικότερο-, εν ενέργεια στελεχών του κόμματος στην Κρήτη.
Κι’ όσοι το αντιλήφθησαν μέσα στο γενικότερο εορταστικό κλίμα και τόλμησαν να αναρωτηθούν στη συνέχεια «Μα, που είναι ο Γιάννης;» γρήγορα έπαιρναν την απάντηση απ’όσους θέλουν να διατηρήσουν για τους δικούς τους λόγους «ζωντανή» τη γέφυρα Κουράκη-ΠΑΣΟΚ, ότι απουσίαζε εκτός Κρήτης λόγω υποχρεώσεων στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Περιφερειών.
Ωστόσο το βράδυ της περασμένης Πέμπτης τα πράγματα ξεκαθάρισαν ακόμη και για όσους πίστευαν ακόμη και τη τελευταία στιγμή ότι η μοίρα του πρώην προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Βουλευτή, Υφυπουργού και Δημάρχου Ηρακλείου είναι άρρηκτα συνδεμένη με το ΠΑΣΟΚ μέσα από το οποίο ανδρώθηκε πολιτικά.
«Με το ΠΑΣΟΚ μπορεί, με τον Ανδρουλάκη όμως;» σπεύδουν να αναρωτηθούν περισσότερο ρητορικά όσοι γνωρίζουν για τις ανύπαρκτες σχέσεις των δυο ανδρών.
Άσπονδοι σύντροφοι του Γιάννη Κουράκη σε συζητήσεις επιμένουν αφήνοντας σαφείς αιχμές, ότι το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ θα είχε άλλη συμπεριφορά εάν το κόμμα του ηταν σε τροχιά εξουσίας.
Ακόμη κι αν υπερβάλλουν με σκοπιμότητα εις βάρος του, από τη μία τα κατά καιρούς φλερτ με τη ΝΔ και από την άλλη η πρόσφατη εμπλοκή του ονόματος του για είσοδο στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αν όχι τους δικαιώνουν σίγουρα δεν μπορούν μα χρεωθούν ότι μιλούν χωρίς ενδείξεις.
Σε κάθε περίπτωση η απουσία του από την κεντρική ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Ηράκλειο ήταν μια ξεκάθαρη επιβεβαίωση ότι αυτή άρρηκτη σχέση έχει διαρραγεί γιατί ακόμη κι αν υποτεθεί ότι υπήρχαν και αυτή τη φορά ανειλημμένες υποχρεώσεις, όλοι γνωρίζουν ότι η κεντρική ομιλία του κάθε προέδρου κόμματος δεν «σηκώνει» απουσίες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη, δηλαδή το πάλαι ποτέ προπύργιο του κόμματος και τη γενέτειρα του προέδρου.
Κι αν η απουσία Κουράκη έχει και προσωπικά χαρακτηριστικά κάποιες άλλες απουσίες που καταγράφηκαν στην αίθουσα του κινηματοθεάτρου Αστόρια, θα πρέπει να προβληματίσουν πολιτικά.
Γιατί είναι πέρα για πέρα προβληματικό το ΠΑΣΟΚ να έχει πρόεδρο το άλλοτε «σπλάχνο» της νεολαίας του κόμματος και να απουσιάζει ο παλμός και πολύ περισσότερο η συμμετοχή της νεολαίας.
Παρατηρώντας κάποιος με προσοχή τη σύνθεση του ακροατηρίου εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η σχέση του κόμματος -έστω τοπικά – με τη νεολαία περιορίζεται στους σημερινούς 45αρηδες που είναι η γενιά του Νίκου Ανδρουλάκη και η οποία πριν 20 χρόνια έβλεπε τα αντίστοιχα ηλικιακά στελέχη να βρίσκονται περίπου στον «προθάλαμο της κομματικής γερουσίας».
Είναι πέρα για πέρα προβληματικό για τον νεαρότερο ηλικιακά πρόεδρο κοινοβουλευτικού κόμματος να μην έχει καταφέρει να συνεγειρει και στη συνέχεια να ενεργοποιήσει νεα μέλη και φιλους του κόμματος.
Είναι πέρα για πέρα προβληματικό να μην έχει αναπτύξει έναν πολιτικό λόγο που θα συνάδει με την ανανέωση που ευαγγελίστηκε αναλαμβάνοντας την ηγεσία του κόμματος.
Είναι πέρα για πέρα προβληματικό το προχθεσινό ακροατήριο να είναι η ίδια περίπου φωτογραφία των τελευταίων 30 ετών στο Ηράκλειο με μερικές «απώλειες» από τις προσχωρήσεις σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
