Politica 89.8
Συγκίνησε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στον επικήδειό του – Ένας συντηρητικός με καρδιά επαναστάτη
Εμφανώς συγκινημένος και με δάκρυα στα μάτια ο τραγουδιστής Αλκίνοος Ιωαννίδης αναφέρθηκε στον παιδικό του ήρωα, τον δάσκαλο του, στον Διονύση Σαββόπουλο, κατά τον επικήδειο λόγο του στην Μητρόπολη Αθηνών.
Περιέγραψε μάλιστα πως η πρώτη συναυλία που παρακολούθησε ήταν του Διονύση Σαββόπουλου χαρακτηριστικά «σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια. Τα χαιρόσουν», είπε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ενθυμούμενος ότι η πρώτη συναυλία που πήγε, ως παιδί στη Λευκωσία, ήταν του Διονύση Σαββόπουλου, όταν κανείς δεν υπήρχε.
«Σε αποχαιρετώ και εκ μέρους των παιδιών και μαθητών σου, των τραγουδοποιών της χώρας. Υπάρχουμε γιατί προϋπήρξες. Μας πήρες παιδάκια μέσα από το πικάπ του σπιτιού μας και μας άνοιξες την πόρτα σε ένα περιβόλι του τρελού, γεμάτο τραγούδια. Τρισυπόστατος, ένωσες τον συνθέτη, τον ποιητή και τον ερμηνευτή, ανεβάζοντας την ένωση αυτή σε θεόρατο ύψος. Μας έμαθες την αλφαβήτα της ιερής μας τέχνης. Παραμέρισες θαρραλέα εμπόδια και οδοφράγματα, δείχνοντας μας δρόμο στο άπειρο. Μας είπες “γράψτε τα τραγούδια σας και τραγουδήστε τα.
Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθερώσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Βασίλη Τσιτσάνη φωταγώγησες τις πλατείες, τα θέατρα, τα σπίτια και τις καρδιές μας».
Επικαλούμενος τον αδερφό του, που του είπε ότι «ο Σαββόπουλος καταργεί το πένθος», ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αναρωτήθηκε: «Γιατί έκλαψα τόσο; Για ποιον; Για σένα ή για μένα;». Παράλληλα, αναφέρθηκε στις αντιφάσεις του, λέγοντας ότι ήταν ένας ασκητής με ακριβά γούστα, ένας αμήχανος σοφός. «Δεν ξέραμε πότε ήσουν ρόλος και πότε ο εαυτός σου».
«Μόνο ένας απείθαρχος θα μπορούσε να φτάσει εκεί που έφτασες. Θέλαμε να σε εξηγήσουμε, ήσουν ανεξήγητος. Στην τελευταία σου συναυλία ήσουν πιο ευάλωτος και πιο σίγουρος από ποτέ», είπε.
«Φεύγεις γιορτινός και αιώνιος αφήνοντάς μας τα ανεκτίμητα δώρα του περάσματός σου από τη γη», κατέληξε.
Σε μία πολύ συγκινητική στιγμή ανέφερε πως «Ακριβέ μου δάσκαλε, τον τελευταίο καιρό έγινες τρυφερός, ζήτησες τις συγγνώμες σου και είπες τα “σ’αγαπώ” σου. Να’ ναι καλά ο Γιώτης και η Ελένη, πριν από λίγες ημέρες είχα την ευκαιρία να σου το πω κι εγώ μετά από χρόνια, πως σε αγαπώ, σου το επαναλαμβάνω ολόψυχα και εδώ στο ξόδι σου».
Όταν τελείωσε ο Αλκίνοος Ιωανίδης ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα.
