Συγκλονίζει η Βασιλική Οικονομάκη για τα Τέμπη: «8 ημέρες δεν έχω κοιμηθεί και αυτοί κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια…»

Συγκλονιστικά είναι τα λόγια της 19χρονης Βασιλικής Οικονομάκη, φοιτήτριας Φυσικοθεραπείας η οποία μίλησε στην εκπομπή «Το πρωινό» του ΑΝΤ1 για τον εφιάλτη του δυστυχήματος στα Τέμπη καθώς επέβαινε στην αμαξοστοιχία.
Όπως ανέφερε προκαλώντας ανατριχίλα «οχτώ ημέρες δεν έχω κοιμηθεί και όλοι αυτοί κοιμούνται. Πετάνε τριαντάφυλλα στα τρένα που ακόμα υπάρχουν πεθαμένα παιδιά εκεί μέσα, λες και είμαστε στα μπουζούκια… Και κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια… Οχτώ ημέρες είμαι ζωντανή-νεκρή», είπε η φοιτήτρια και συνέχισε το ξέσπασμά της: «Όλοι φταίμε, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Κι εμείς φταίμε κι εμείς που δεν κάναμε τίποτα τόσα χρόνια. Και δεν βγαίνει κανείς να πει τίποτα. Όλα αυτά τα παιδιά πέθαναν για τίποτα. Τι είμαστε να κάνουμε θυσίες; Πού είμαστε, στον Μεσαίωνα, και θυσιάζουμε τους ανθρώπους για να φτιάξουμε τις ράγες; Οι άνθρωποι αυτοί πώς θα γυρίσουν πίσω, οι οικογένειες αυτές πώς θα ξαναχαμογελάσουν που δεν θα ξαναδούν τα παιδιά τους;».
«Ζητάω συγγνώμη από όλα αυτά τα παιδιά που χάθηκαν, εγώ ντρέπομαι»
Όπως σημείωσε: «Ήμασταν στο εστιατόριο τη στιγμή της σύγκρουσης. Κάποια στιγμή έγινε μια έκρηξη, ένα “μπαμ”. Εγώ ήμουνα πλάτη εκείνη την ώρα. Τη στιγμή της έκρηξης νιώθαμε ότι ερχόντουσαν όλα πάνω μας, έπεσε ένα βαγόνι πάνω στο δικό μας, οπότε οι λαμαρίνες και όλα τα σίδερα πέσανε πάνω στα καθίσματα, στα πρόσωπά μας και στο σώμα μας. Καταφέραμε να βγούμε έξω, βγήκαμε από μια τρύπα στο έδαφος. Ήμασταν πολύ τυχεροί. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσουμε όλο αυτό που βιώσαμε. Τι να πούμε για όλα τα παιδιά που βρίσκονταν μέσα… Το εστιατόριο ήταν γεμάτο με παιδιά και χάθηκαν. Ντρέπομαι που επέζησα και ζητάω συγγνώμη από όλα αυτά τα παιδιά που χάθηκαν, εγώ ντρέπομαι».
«Δεν υπήρχαν ασθενοφόρα»
Η φοιτήτρια που σώθηκε μαζί με τον σύντροφό της ανέφερε ακόμη ότι «όταν βγήκαμε έξω, δεν υπήρχαν ασθενοφόρα. Περπατούσα και μου λέγανε οι αστυνομικοί ότι δεν έχουν έρθει τα ασθενοφόρα. Βγαίνανε άνθρωποι τραυματισμένοι και δεν υπήρχε ασθενοφόρο τα μπουν μέσα. Είχε έρθει το πούλμαν για να παραλάβει τους ανθρώπους να γυρίσουν στα σπίτια τους και δεν είχε έρθει ασθενοφόρο. Έπαιρνα τον πατέρα μου που βρισκόταν στη Θήβα και του έλεγα “πάρε το 100 γιατί εμάς δεν μας το σηκώνουν».