Politica 89.8
Χούπης στους νέους των Ενόπλων Δυνάμεων: Η στολή που φέρετε αποτελεί όρκο τιμής και επιλογή ζωής
Ιδιαίτερη αναφορά στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και την προσφορά τους στην πατρίδα έκανε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός, Δημήτρης Χούπης, κατά την ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής, την Κυριακή, κατά την εκδήλωση για την γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων.
«Ο εορτασμός της 21ης Νοεμβρίου δεν αποτελεί απλή επετειακή αναφορά του εθνικού μας βίου· εγγράφεται ως στιγμή κορυφαίας συμπύκνωσης Πίστης και Ιστορίας, όπου Πολιτεία κι Εκκλησία συναρθρώνονται γύρω από την ίδια Ιδέα: την προσφορά, την αυτοθυσία, το Ιερό Χρέος προς την Πατρίδα. Σήμερα, τιμούμε όλους όσοι, με το αίμα, τις θυσίες και τις στερήσεις τους, ύφαναν το λάβαρο της Ελευθερίας, τη σημαία της ελεύθερης Ελλάδος, που κυματίζει αδιάλειπτα πάνω από έναν λαό αποφασισμένο να παραμένει κύριος της μοίρας του. Σεμνυνόμενοι, εκφράζουμε βαθιά εθνική ευγνωμοσύνη προς τις γυναίκες και τους άνδρες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίοι, υπό την ιερά προστασία και την ακατάλυτο Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, Υπερμάχου Στρατηγού του Έθνους, διακονούν διαχρονικά την Πατρίδα με ακλόνητο φρόνημα και αδιάπτωτο ζήλο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Χούπης.
Χούπης: Ο στρατιωτικός βίος είναι πεδίο διαρκούς άσκησης ήθους
Αναφερόμενος στο στρατιωτικό βίο ο Χούπης τόνισε ότι «είναι πεδίο διαρκούς άσκησης ήθους και μαθητείας στην Ανδρεία. Ο κόπος βαρύς, η πειθαρχία αυστηρή, οι δυσκολίες αβάσταχτες· εντούτοις, αποδεικνύεται ότι η δυσκολία δεν είναι ανάχωμα, αλλά σκαλοπάτι προς την υπέρβαση και την Αριστεία».
Και επεσήμανε πως «μέσα από τη συνεπή άσκηση, την υπομονή στη δοκιμασία και τον ενστερνισμό της ενσυνείδητης πειθαρχίας ως στάσης ζωής, καλλιεργείται η στωικότητα – όχι ως συναισθηματική απονέκρωση, αλλά ως ήρεμη, εσωτερική δύναμη, που επιτρέπει στον στρατιωτικό να υπομένει την πίεση, να στέκεται όρθιος στις αντιξοότητες, να πορεύεται χωρίς θριαμβολογίες στις επιτυχίες και χωρίς μοιρολογισμούς στις δυσκολίες – αρετές που σφυρηλατούνται μεν στο στρατιωτικό περιβάλλον, αλλά ουδόλως περιορίζονται εντός αυτού. Τουναντίον, συνοδεύουν τον άνθρωπο σε κάθε πτυχή του βίου του: στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην επαγγελματική και προσωπική του διαδρομή. Από τη στωικότητα αυτή εκπορεύεται αφενός για έναν έκαστο η μόνη γνήσια αυτοπεποίθηση, αφετέρου για το Έθνος η άρρητη βεβαιότητα ότι, όταν η Πατρίδα το απαιτήσει, καθένας θα βρεθεί ακριβώς εκεί όπου οφείλει, όπως οφείλει».
Η νέα γενιά των Ενόπλων Δυνάμεων
Για μία ακόμα φορά ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ απευθύνθηκε στους νέους και τις νέες των Ενόπλων Δυνάμεων, λέγοντας πως «η στολή που φέρετε αποτελεί όρκο τιμής κι επισφράγισμα μιας επιλογής ζωής, που σας εντάσσει επάξια στην αδιάσπαστη αλυσίδα των υπερασπιστών του Έθνους. Φέροντάς την υπερήφανα, αναδεικνύεστε σε ορατούς φορείς ανδρείας, πειθαρχίας κι αυταπάρνησης, συμβάλλοντας λόγω και έργω στην ηθική και πνευματική διάπλαση της επόμενης γενιάς και διδάσκοντας ότι το μεγαλείο του ανθρώπου δεν μετριέται σε όσα αποκτά, αλλά σε όσα είναι πρόθυμος να θυσιάσει».
Όπως είπε «η νέα γενιά των Ενόπλων Δυνάμεων, η γενιά που σμιλεύεται στην Αριστεία, θα πρέπει να μπορεί να υπηρετεί με σύγχρονη νοοτροπία, μέσα κι υποδομές. Είναι ευθύνη της Πολιτείας και της στρατιωτικής ηγεσίας να της παραδώσουν ένα Στράτευμα αντάξιο του φρονήματός της· έναν θεσμό που δεν αρκείται στη διαχείριση της κληρονομημένης ισχύος, αλλά μετεξελίσσεται και προπορεύεται των εξελίξεων».
Ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων δεν συνιστά ρήξη με το παρελθόν
Τόνισε δε ότι «η μεταρρυθμιστική στρατηγική στόχευση της «Ατζέντας 2030» του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας συνιστά ένα συνεκτικό όραμα ολιστικού μετασχηματισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο περιλαμβάνει αναδιάταξη δομών, ενίσχυση της διακλαδικότητας, επένδυση σε σύγχρονα μέσα και τεχνολογίες, αναβάθμιση της εκπαίδευσης, βελτίωση των συνθηκών υπηρεσίας, ενίσχυση του θεσμού της Εφεδρείας, καθώς και των δεσμών των Ενόπλων Δυνάμεων με την κοινωνία, ερειδόμενο πάντοτε σε τρεις απαράγραπτες αξίες της ιστορικής μας διαδρομής: το καθήκον, τη φιλοπατρία και τη συλλογική ευθύνη».
Όπως υπογράμμισε ο Χούπης «ο συντελούμενος εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων δεν συνιστά ρήξη με το παρελθόν, αλλά φυσική εξέλιξη κι οργανική προβολή του στο μέλλον· δεν απεμπολεί την Παράδοση, αλλά αντιθέτως την αναδεικνύει σε επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Η Τεχνολογία σαφώς πολλαπλασιάζει την υλική ισχύ μας, αλλά δεν μπορεί να εμφυσήσει το θάρρος, την αφοσίωση, την πίστη στην Αποστολή. Ο γνήσιος εκσυγχρονισμός εκκινεί από μία θεώρηση ανανέωσης: από τον σεβασμό προς όσα μας κληροδοτήθηκαν και την τόλμη να τα προεκτείνουμε στο αύριο, αναβαθμίζοντας τα μέσα χωρίς, εντούτοις, να προδίδουμε ποτέ τον υψηλόφρονα σκοπό μας: μία Πατρίδα ασφαλή και επαρκώς θωρακισμένη έναντι των αναδυόμενων προκλήσεων».
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ αναφέρθηκε στους στίχους του Γιάννη Ρίτσου, ««αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα». Τοιουτοτρόπως, ένα Έθνος όπως το δικό μας δεν «βολεύεται» με εκπτώσεις στην Ελευθερία και την Κυριαρχία του. Γι’ αυτό και η «Αποτροπή δια της Ισχύος» δεν συνιστά στείρο νοήματος σύνθημα, αλλά όρο εθνικής επιβίωσης για μία Πατρίδα ελεύθερη, ακέραια, περήφανη».
Καταλήγοντας ο Χούπης υπογράμμισε πως αν έρθει η μέρα που η Πατρίδα θα δοκιμαστέι πάλι θα σταθούμε «όχι επειδή είμαστε υπεράνθρωποι, αλλά επειδή είμαστε Έλληνες. Όχι επειδή δεν φοβόμαστε, αλλά επειδή περισσότερο από τον ίδιο τον θάνατο αποστρεφόμαστε την ατίμωση της υποταγής, το όνειδος του ρίψασπι, την αισχύνη της προδοσίας των ηρώων μας. Όπως στάθηκαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας, όπως θα σταθούν τα παιδιά κι οι αγέννητοι νεκροί μας».
