Politica 89.8
Έφη Πασπαλάκη:H Ανάσταση του Κυρίου μέσα από την ιστορία ενός συνανθρώπου μας
Η Έφη Πασπαλάκη είναι μία κυρία που όλοι κάποια στιγμή την έχουμε γνωρίσει μέσα από την έντονη δραστηριότητα της στον χώρο του Εθελοντισμού και ιδιαιτέρως των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες. Η προσφορά της είναι πραγματικά ανυπολόγιστης αξίας και σε καμία περίπτωση δεν χάνει ευκαιρία να σταθεί στήριγμα σε αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας.
Σε αυτό συμβάλουν καταλυτικά και οι σπουδές τις στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ταυτόχρονα όμως διακρίνεται και για ένα ακόμη ιδιαίτερο χάρισμα του χαρακτήρα της που τη διακρίνει από τον μέσο άνθρωπο. Το χάρισμα αυτό δεν είναι άλλο από την ταπεινοφροσύνη, την ενσυναίσθηση και τη διακριτικότητα που τη διακατέχει σε κάθε εθελοντική της δράση, καθώς μοναδικός στόχος της είναι η ανιδιοτελής προσφορά στο συνάνθρωπο.
Πως δημιουργήθηκε όμως αυτός ο αδαμάντινος χαρακτήρας; Σίγουρα η προδιάθεση προς την ανιδιοτέλεια προϋπήρχε ως χαρακτηριστικό στην καθημερινότητα της κ. Πασπαλάκη.
Όμως ένα τροχαίο ατύχημα που συνέβη πριν ακριβώς 9 χρόνια και συγκεκριμένα στις 17 Απριλίου 2011, αποτέλεσε σταθμό για ένα νέο τρόπο ζωής και προσφοράς.
Πιο συγκεκριμένα κατά την επιστροφή της από το Ρέθυμνο προς το Ηράκλειο, το αυτοκίνητο που επέβαινε παρεκτράπη της πορείας του καταλήγοντας στο προστατευτικό κιγκλίδωμα με οδυνηρές συνέπειες για την ίδια.
Η κ. Πασπαλάκη κατέληξε να νοσηλεύεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Βενιζελείου Νοσοκομείου με τους ιατρούς να μεταφέρουν δυσοίωνα μηνύματα για την έκβαση της πορείας της υγείας της. Μεγάλη Παρασκευή με τις καμπάνες να ηχούν πένθιμα και οι συγγενείς και φίλοι να είναι έτοιμοι για το αναπάντεχο.
Όμως το θαύμα της Ανάστασης έγινε πάλι βίωμα για όλους μας μέσα από αυτό το δραματικό ατύχημα. Η κ. Πασπαλάκη επέστρεψε στη ζωή, ακόμα πιο δυνατή και δοτική προς το συνάνθρωπο με μοναδική πυξίδα τον εθελοντισμό και την προσφορά προς τα άτομα με κινητικές αναπηρίες.
Έπειτα από 9 έτη και με αναπηρία που αγγίζει το 84% η κ. Πασπαλάκη αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους εμάς που δυσανασχετούμε σήμερα με τις κυβερνητικές οδηγίες για παραμονή κατ’ οίκον με σκοπό τη διαφύλαξη της υγείας μας.
Ο εγκλεισμός για άτομα με κινητικές αναπηρίες δεν αποτελεί επιλογή αλλά μονόδρομο ζωής χωρίς καμία ελπίδα αναβάθμισης της ποιότητας ζωής τους. Μπορεί οι περισσότεροι υγιείς συνάνθρωποι μας να μη μπορούν να υπακούσουν στις κρατικές οδηγίες, οφείλουν όμως να αφουγκραστούν τα ηθικά μηνύματα των καιρών.
Αυτό το Πάσχα, ας γίνει η ευκαιρία όλων μας να αναλογιστούμε την άλλη όψη της πραγματικότητας και η Ανάσταση του Κυρίου να αποτελέσει αφορμή για την ψυχική Αναγέννηση όλων μας.
Ήρθε η ώρα πραγματικά, μέσα από τον προσωπικό μας εγκλεισμό, να δώσουμε τη μελλοντική ευκαιρία σε όλους τους ανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες να έχουν πρόσβαση ξανά στον έξω κόσμο και την πραγματική Ζωή.
