Politica 89.8
Oι απαντήσεις του ΣΕΕΜΟ Ηρακλείου για τα δημοσιεύματα και τα σχόλια που αφορούν στα ταξί το Ηρακλείου
Απάντηση δίνει το Σωματείο Εκμίσθωσης Ε.Ι.Χ. Με Οδηγό στο Σύλλογο Ιδιοκτητών Ταξί Ηρακλείου.
Όπως τονίζεται:
Δεκέμβριος. Και όπως κάθε Δεκέμβριο, με την είσοδο του χειμώνα, ξεκινά η χαλάρωση για όσους ασχολούνται με τον τουρισμό, ενώ παράλληλα αρχίζουν και οι προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα.
Στο Ηράκλειο όμως, τι βιώσαμε; Σίγουρα όχι ηρεμία και γαλήνη.
Να σας τα πούμε?
Είδαμε κινητοποιήσεις συνδικαλιστών από τον σύλλογο ιδιοκτητών ταξί Ηρακλείου, είδαμε βουλευτές να καταθέτουν αναφορές και ερωτήματα που στρέφονται κατά άλλων κλάδων, καθώς και μια σειρά δημοσιευμάτων και σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πρόκειται για κινήσεις εντυπωσιασμού, στοχευμένες ενέργειες και χειραγώγηση όσων δεν γνωρίζουν το αντικείμενο.
Όλα αυτά όμως γιατί;
Είναι πράγματι η παρεχόμενη υπηρεσία μας τόσο λανθασμένη;
Λειτουργούμε, όπως ισχυρίζονται, μόνο παράνομα και είμαστε «πειρατές»;
Ή μήπως πρόκειται για εμμονή και φόβο απέναντι στη βιοπάλη, χωρίς όμως να αποτυπώνεται σωστά και ορθά όλη η εικόνα και οι λόγοι γύρω από αυτό;
Όταν κάποιος παρακολουθεί απ’ έξω, βλέπει μόνο τη φασαρία. Και, όπως λέει η παροιμία, «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά». Αυτό προσπάθησε να πετύχει το συνδικαλιστικό όργανο του συλλόγου ιδιοκτητών ταξί Ηρακλείου με τις παραπλανητικές του τεχνικές. Προσπάθησε να αναδείξει ένα μη γενόμενο θέμα με σκοπό να κλέψει τις εντυπώσεις και να αποπροσανατολίσει το σύνολο.
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά.
Από το 2012, όταν η τότε κυβέρνηση όφειλε να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα υπό την ασφυκτική πίεση της Τρόικας, δημιουργήθηκε – πρόχειρα και χωρίς πλήρη μελέτη – το επάγγελμά μας: η εκμίσθωση οχημάτων ιδιωτικής χρήσης (και όχι δημόσιας).
Για να αποφευχθεί η σύγχυση με την αστική μεταφορά που εκτελεί το Δ.Χ. Ταξί, τέθηκε αρχικά περιορισμός μίσθωσης 12 ωρών ανά μεταφορά, ο οποίος σταδιακά μειώθηκε σε όλα τα νησιά – εκτός της Κρήτης, όπου παραμένει στις 3 ώρες.
Με απλά λόγια:
Σε όλα τα νησιά, η υπηρεσία μας μπορεί να εκτελέσει έως και 48 μισθώσεις το 24ωρο από ένα όχημα.
Στην Κρήτη, με τις ίδιες τουριστικές ανάγκες, επιτρέπονται μόλις 8 μισθώσεις.
Για μια απόσταση 30 χιλιομέτρων από μια πύλη εισόδου, σε όλα τα νησιά της Ελλάδας η χρέωση από την εταιρεία μπορεί να ξεκινήσει από 36 ευρώ, ενώ για την ίδια ακριβώς υπηρεσία στο νησί της Κρήτης η χρέωση ξεκινά από 82 ευρώ, σε ένα καθεστώς περιορισμών όμοιο με εκείνο ενός μεγάλου αστικού κέντρου.
Αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο τόσο στο κόστος των μεταφορών όσο και στη δυνατότητα εξυπηρέτησης των επισκεπτών.
Το συνδικαλιστικό όργανο των ταξί Ηρακλείου δεν επιδιώκει ούτε συνεργασία ούτε σαφή διαχωρισμό ρόλων, αλλά πιέζει για την πλήρη αποδυνάμωση και αφαίρεση του κλάδου μας, με προτάσεις που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερους περιορισμούς.
Το ερώτημα είναι σαφές:
Πώς είναι δυνατόν τέσσερις βουλευτές του νομού Ηρακλείου να καταθέτουν τέτοιες αναφορές χωρίς να εξετάζουν τις επιπτώσεις και τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς;
Μπορεί η Κρήτη να αντέξει χωρίς τις υπηρεσίες μας;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Όχι.
Τους μήνες αιχμής, Ιούλιο και Αύγουστο, το νησί «φωνάζει» από έλλειψη διαθέσιμων μεταφορικών μέσων και επιλογών.
Ουρά περίπου 100 μέτρων σχηματιζεται συχνα στο λιμάνι του Ηράκλειο με την άφιξη ταχυπλόου, καθώς δεν υπάρχει επαρκής κάλυψη των αναγκών αστικής μεταφοράς. Δεκάδες νεοαφιχθέντες τουρίστες, ύστερα από πολύωρο ταξίδι και έντονη ταλαιπωρία, περίμενουν υπομονετικά για να μεταβούν στον τελικό τους προορισμό, χωρίς άμεση εξυπηρέτηση.
Το ίδιο σκηνικό καταγράφεται και στο Αεροδρόμιο Ηρακλείου, όπου οι τουρίστες που δεν έχουν προνοήσει να κλείσουν εκ των προτέρων κάποια υπηρεσία μεταφοράς( transfer), επέλεξαν την αστική συγκοινωνία. Ωστόσο, ερχονται συχνα αντιμέτωποι με έντονη ταλαιπωρία, καθώς σχηματίζονται τεράστιες ουρές λόγω της έλλειψης διαθέσιμων ταξί για την εξυπηρέτηση της συνεχούς ροής αφίξεων.
Παράλληλα, παρατηρούνται περιστατικά που αναδεικνύουν τη στρέβλωση της αγοράς και την προτεραιοποίηση του «τουριστικού πορτοφολιού» εις βάρος του τοπικού πολίτη.
Και όλα αυτά χωρίς ουσιαστικές κυρώσεις, την ίδια στιγμή που ζητείται αυστηροποίηση ποινών και προστίμων αποκλειστικά για τον δικό μας κλάδο.
Συμπέρασμα για τις επιπτώσεις των περιορισμών μας:
Τελικό ερώτημα:
Θα κάνει κάτι η κυβέρνηση;
Αναζητά την πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών στις χερσαίες μεταφορές;
Θα ανταποκριθεί στον απλό πολίτη που περιθωριοποιείται το καλοκαίρι;
Θα δώσει το δικαίωμα στον τουρίστα να ΕΠΙΛΕΞΕΙ τη μεταφορά του πριν ταξιδέψει ή θα επιλέξει τη στασιμότητα σε όρους χρήσης που αποτρέπουν την εξυπηρέτησή του μέσα από τις υπηρεσίες μας και τον ωθούν, ουσιαστικά, να αναζητά τελευταία στιγμή και χωρίς καμία οργάνωση τη μεταφορά του κατά την άφιξή του στη χώρα και στο νησί μας;
Θα επιλέξει να μη «στεναχωρήσει» έναν μόνο κλάδο, απλώς και μόνο για να επικρατεί σιγή υπό το βάρος απειλών, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να πλήττεται οικονομικά, με βάση την πραγματική παρεχόμενη υπηρεσία που έχει αδειοδοτηθεί να προσφέρει;
ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΚΡΗΤΗ ΝΗΣΙ;
