Politica 89.8
Συμπαραστάθηκαν στην 33χρονη που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού τα μέλη Φεμινιστικής Αλληλεγγύης Ηρακλείου
Σήμερα το πρωί πραγματοποιήσαμε στο Δικαστικό Μέγαρο Ηρακλείου συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας για το περιστατικό ξυλοδαρμού 33χρονης που δημοσιεύτηκε στις 2 Αυγούστου στα τοπικά μέσα επικοινωνίας αλλά και γενικότερα για την περίοδο της έμφυλης βίας που διανύουμε.
Αίσθηση προκάλεσε η έντονη προστασία του κακοποιητή από την αστυνομία και η αποτροπή μας από την παρακολούθηση και ενημέρωση σχετικά με την υπόθεση. Διαπιστώσαμε την ανεπαρκή εκπαίδευση των αστυνομικών σε υποθέσεις έμφυλης βίας και την αναγκαιότητα διαχείρισης τέτοιων περιστατικών αυστηρά από γυναίκες αστυνομικούς, ώστε να ενθαρρύνονται οι επιζώσες να μιλάνε και να διεκδικούν δικαιοσύνη.
Την ξυλοκόπησε με αποτέλεσμα να χρειαστεί νοσοκομείο, κι έτσι μάθαμε για άλλη μία αδερφή μας που βιώνει την κόλαση από τα χέρια αυτού που έχει τα κλειδιά του σπιτιού της. Κακοποίησε βάναυσα την σύντροφό του μπροστά στα μάτια του ανήλικου παιδιού τους, και έτσι έγινε γνωστό στην κοινωνία άλλο ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας. Δεν γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους το αυτόφωρο μεταφέρθηκε μία εβδομάδα αργότερα, όπως επίσης δεν γνωρίζουμε ποιες πιέσεις δέχτηκε η επιζώσα στο ενδιάμεσο διάστημα, και αν είχε στήριξη για να αντιμετωπίσει τον κακοποιητή της. ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΕΒΑΙΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ.
Οι μορφές της βίας που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα/θηλυκότητα είναι πολλές: λεκτική, ψυχολογική, οικονομική, σωματική, και καθώς οφείλεται στο φύλο, ονομάζεται έμφυλη. Συνήθως ασκείται από άντρες, οι οποίοι βλέπουν τα θύματα ως ιδιοκτησία τους. Αντίστοιχη συμπεριφορά μπορεί να επιδείξουν σε ηλικιωμένα, ανάπηρα άτομα, σε παιδιά, ακόμη και σε ζώα. Τέτοια φαινόμενα μπορούν εύκολα να συσχετιστούν, καθώς η βία έχει την τάση να κλιμακώνεται. Έτσι, οι άνθρωποι που βασανίζουν ζώα δεν θα διστάσουν να βασανίσουν/κακοποιήσουν και ανθρώπους. Συχνά επίσης παρατηρείται ότι η λεκτική ή ψυχολογική μορφή βίας, κλιμακώνεται και εκδηλώνεται ως σωματική.
Πλέον παρακολουθούμε την έμφυλη βία να παίρνει διαστάσεις επιδημίας, μετρώντας ήδη 8 γυναικοκτονίες στη χώρα μας, καθώς και αμέτρητα περιστατικά κακοποίησης και παρενόχλησης, φυσικής και διαδικτυακής. Ειδικά στην Κρήτη, δεν έχει περάσει εβδομάδα που να μην δημοσιοποιηθούν περιστατικά έμφυλης βίας ενάντια σε συζύγους, συντρόφισσες, μητέρες ή πεθερές, ακόμη και σε παιδιά και ηλικιωμένα ή ανάπηρα άτομα, όπως και φριχτοί βασανισμοί ζώων. Πολλές από αυτές τις επιθέσεις έχουν οδηγήσει τα θύματα στο νοσοκομείο, και μέσω της ευρείας δημοσιοποίησής τους, γίνονται ορατές στην κοινωνία.
Προφανώς η έμφυλη βία, οι ομοφοβικές και τρανσφοβικές επιθέσεις δεν είναι ενδημικό φαινόμενο της Κρήτης, ωστόσο έχουμε πολύ υψηλά ποσοστά σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Εμείς ως υποκείμενα που ζούμε στην Κρήτη, αισθανόμαστε ότι οφείλουμε να την καταστήσουμε ορατή και να την αντιμετωπίσουμε σε τοπικό επίπεδο, καθώς επηρεάζει άμεσα τις ζωές μας, μας καθιστά εν δυνάμει θύματά της, και μπορεί να καταλήξει στην γυναικοκτονία.
Μόνο το 2019 είχαμε 4 γυναικοκτονίες από τη Σητεία μέχρι τα Χανιά, η Κατερίνα στραγγαλίστηκε στη Σητεία δίπλα στα βρέφη της, η Σούζαν χτυπήθηκε με αυτοκίνητο, βιάστηκε και δολοφονήθηκε στα Χανιά, η Κλειώ στο Ηράκλειο βρέθηκε νεκρή με πολλαπλά κατάγματα και η Αδαμαντία στην Αλικαρνασσό πυροβολήθηκε με καραμπίνα από τον σύντροφό της. Και δεν ξεχνάμε την Τόνια Ζόεβα, της οποίας το πτώμα δεν βρέθηκε ποτέ, την Ντέσι Ιλίεβα και όλες τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν από το χέρι του συντρόφου, συζύγου ή πατέρα ή αδερφού τους σε όλο τον κόσμο.
Οι παρενοχλήσεις και η έμφυλη βία καθημερινά, στο δρόμο, στις παραλίες, στα ΜΜΜ, στην εργασία, ακόμα και στα σπίτια μας, συνιστούν ένα καθημερινό βίωμα, μας στερούν την ελευθερία έκφρασης και κίνησης, μας στερούν τον αέρα. Η παρενόχληση μέσω διαδικτύου μας αποκάλυψε άλλον ένα βιαστή, τον Βεστάκη από την Κίσσαμο, που παρενοχλούσε, βίαζε και εκβίαζε ανήλικα κορίτσια, ξεκινώντας τη δράση του μέσω διαδικτύου. Η ανοχή της κρητικής κοινωνίας και η συγκάλυψη που προσφέρει η οικογένεια στους λεβέντες της, δικαιολογούν, απενοχοποιούν και δίνουν θάρρος στους θύτες να συνεχίζουν τα ειδεχθή εγκλήματά τους, όπως στην περίπτωση των κακοποιητών του Βαγγέλη Γιακουμάκη, στην περίπτωση του Βαγγέλη Παρασκάκη και του Αντώνη Βεστάκη.
Πριν ακόμα σβήσουν οι πυρκαγιές που το ανάλγητο, διαλυμένο μ(π)άτσο-κράτος άφησε να καταστρέφουν επί μέρες τη φύση, τα δάση, τα ζώα και τις χιλιάδες ζωές των πυρόπληκτων, πριν προλάβει να ολοκληρωθεί η σύνταξη αυτού του κειμένου, είχαμε άλλη μια γυναικοκτονία στην Κρήτη (8η στην Ελλάδα για το 2021). Με τη μορφή μαφιόζικης εκτέλεσης ένας “λεβέντης” κρητικός στέρησε τη ζωή της Σταυρούλας, επειδή τον “απέρριψε ερωτικά”. Φαίνεται πως οι γυναικοκτόνοι ακολουθούν πλέον τις οδηγίες Μπαλάσκα. Η αδερφή μας όλο το προηγούμενο διάστημα δεχόταν απειλές από τον υποψήφιο “εραστή-δυνάστη”, που δεν άργησαν να υλοποιηθούν. Ποιά γυναίκα αλήθεια στις μέρες μας μπορεί να γοητευτεί από τέτοιο εριστικό φλερτ; Δεν ξέρουμε ποια δικαιοσύνη μπορεί να αποδοθεί γι΄ αυτό το έγκλημα μίσους, για τη χαμένη ζωή της και για τις ρημαγμένες ζωές των αγαπημένων της προσώπων.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ, γιατί θέλουμε να μπει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ, γιατί θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι καμία δεν θα είναι μόνη με τον κακοποιητή της.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ, γιατί θέλουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη και οι επιζώσες να λάβουν στήριξη ώστε να απομακρυνθούν από το κακοποιητικό περιβάλλον, να επουλώσουν τα τραύματά τους, να υποστηριχθούν ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους ελεύθερες και με αξιοπρέπεια.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ γιατί διεκδικούμε ολιστική αντιμετώπιση των έμφυλων διακρίσεων.
Διεκδικούμε:
- Αναγνώριση των έμφυλων εγκλημάτων στον ποινικό κώδικα με καταγραφή όλων των μορφών τους (σωματική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο, εκδικητική πορνογραφία, γυναικοκτονία) και ανάλογη αντιμετώπισή τους από τη δικαιοσύνη. Ειδικά για τη γυναικτονία να αντιμετωπίζεται ως έγκλημα μίσους, χωρίς το ελαφρυντικό του βρασμού ψυχικής ορμής.
- Διεκπεραίωση των υποθέσεων από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό και ως επί το πλείστον γυναίκες, τόσο κατά την αστυνομική διερεύνηση, όσο και στη δικαιοσύνη.
- Αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου με βάση τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αφαίρεση της γονικής μέριμνας από κακοποιητές και γυναικοκτόνους, κατάργηση του νόμου της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας.
- Δομές φιλοξενίας και στήριξης των επιζωσών και των παιδιών τους και παροχή δωρεάν νομικής υποστήριξης.
- Στήριξη των νέων μητέρων/γονέων, ώστε να μπορούν να παρέχουν υγιή και ασφαλή περιβάλλοντα σε βρέφη και παιδιά, ως βάση για μία δίκαιη κοινωνία.
- Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από το δημοτικό καθώς και διαπαιδαγώγηση σε θέματα συναίνεσης και ισότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
- Έμπρακτο σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής και στη φύση για μία πλήρως ελεύθερη κοινωνία.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΕΔΩ, ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΚΙ ΑΡΤΙΜΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙ ΑΥΤΟ.
