Αργά, αλλά με τιμή: Η επιστροφή των πεσόντων του ’74 – Ο Γιώργος Λαμπράκης μιλάει για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Μισός αιώνας πέρασε για να αποδοθούν –με πόνο αλλά και τιμή– τα οστά Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στην Κύπρο το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Ο δημοσιογράφος Γιώργος Λαμπράκης μιλάει στην εκπομπή “Όμορφη Μέρα” και αναδεικνύει μια από τις πιο ευαίσθητες, αλλά και πιο συγκλονιστικές πτυχές της κυπριακής τραγωδίας: εκείνη των αγνοουμένων και της οδυνηρής αναμονής των οικογενειών τους.
«Μιλάμε για οικογένειες που εδώ και 51 χρόνια έστρωναν στο τραπέζι ένα πιάτο φαγητό παραπάνω –το πιάτο του αγνοούμενου», λέει χαρακτηριστικά, ενώ προσθέτει πως οι περισσότεροι γονείς δεν πρόλαβαν να θάψουν το παιδί τους. Το βάρος ανέλαβαν τα αδέρφια και οι απόγονοι, με αξιοπρέπεια και υπομονή.
Η υπόθεση των λειψάνων που ταυτοποιούνται με DNA αποκαλύπτει πρόχειρες ταφές, ομαδικούς τάφους και, δυστυχώς, λάθη. Όπως σημειώνει ο ίδιος, «κάποιες οικογένειες έλαβαν οστά που δεν ανήκαν στον δικό τους άνθρωπο –και τους ζητήθηκε μετά από χρόνια να τα επιστρέψουν».
Ανάμεσα στους 16 στρατιώτες που ταυτοποιήθηκαν και επαναπατρίστηκαν, βρίσκεται και ο Μάριος Βολακάκης από την Κρήτη –ένας από τους ήρωες της ΕΛΔΥΚ που έπεσαν στη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής.
Ο Γιώργος Λαμπράκης δεν παραλείπει και τη συγκλονιστική υπενθύμιση: αν δεν είχε απογειωθεί το «Νίκη 15» με βαρύ οπλισμό από τη Σούδα, ίσως η Λευκωσία να είχε πέσει. «Πολλά παιδιά έμειναν εκεί για παραπάνω από μισό αιώνα», λέει. Και μαζί τους, μια ανοιχτή πληγή που μόλις τώρα αρχίζει να κλείνει.
Ακούστε τη μαρτυρία.