Πώς μπορούμε να σώσουμε ζωές νέων; Ο Γιάννης Καλαντζάκης μιλά για λύσεις πέρα από τα ταμπού

«Ενώ ζούμε περισσότερο, χάνουμε νέους ανθρώπους, χάνουμε γενιές». Με αυτή τη φράση ο Γιάννης Καλαντζάκης, Εμπειρογνώμονας Πολιτικών Υγείας και πρώην Περιφερειάρχης Υγείας Κρήτης, αποτυπώνει το παράδοξο που αναδεικνύει η πρόσφατη παγκόσμια έρευνα *Global Burden of Disease 2023*. Παρά την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, σημειώνεται ανησυχητική αύξηση θανάτων σε ηλικίες 10 έως 39 ετών — κυρίως λόγω αυτοκτονιών και υπερβολικής δόσης ουσιών.
Όπως επισημαίνει, «έχουμε πρόβλημα ψυχικής υγείας, και αυτό πρέπει να το παραδεχθούμε». Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΜΚΟ *Κλίμακα*, το 2024 καταγράφηκαν 469 αυτοκτονίες, με το 8,3% να αφορά νέους 20-24 ετών. «Αν αναλογιστούμε ότι η πρώτη επαφή των εφήβων με τις ουσίες ξεκινά στα 13-14, τότε έχουμε μπροστά μας μια κοινωνική βόμβα», υπογραμμίζει.
Ο κ. Καλατζάκης τονίζει πως υπάρχουν καλές διεθνείς πρακτικές — από τη Φινλανδία και την Πορτογαλία έως τη Νορβηγία και την Αυστραλία — που μπορούν να εφαρμοστούν και στη χώρα μας: εκπαίδευση ψυχικής υγείας στα σχολεία, φιλικά κέντρα για νέους, καινοτόμες πολιτικές πρόληψης. Ξεχωρίζει όμως την πρότασή του για «συνταγογράφηση κοινωνικών παρεμβάσεων»: Να μπορεί ο γιατρός να “γράφει” συμμετοχή σε αθλητικές ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ώστε να ενισχυθεί η ψυχική ανθεκτικότητα των νέων.
«Δεν είναι μόνο να ζούμε — είναι να ζούμε καλά», λέει χαρακτηριστικά. Και καταλήγει πως το στοίχημα είναι συλλογικό: «Η ερώτηση δεν είναι αν θα σώσουμε ζωές, αλλά πόσες και πόσο γρήγορα μπορούμε να τις σώσουμε».
Ακούστε παρακάτω τα όσα είπε.