Politica 89.8
Πρωτομαγιά στην πόλη, και —κατά το έθιμο, όπως και κάθε πρώτη του κάθε μηνός— λίγες σταγόνες αγιασμό ρίχνουν οι πιστοί στις γωνιές του σπιτιού τους για “καλό μήνα”. Μόνο που φέτος, αντί για αγιασμό, έπεσε… αγία ξηρασία! Διότι, φυσική ξηρασία δεν είχαμε. Όλοι βιώσαμε μια βροχερή μέρα! Μια χειμωνιάτικη Πρωτομαγιά!
Ο τακτικός μας πιστός, όμως, όπως κάθε μήνα, όλα τα χρόνια, με το μπουκαλάκι στο χέρι, πέρασε από το παρεκκλήσι του Μητροπολιτικού Ναού εδώ στο Ηράκλειο για να πάρει τον αγιασμό του. Εκεί, η νεοκόρισσα με συγκατάβαση τον ενημέρωσε: «Δεν μας έστειλαν από τη Μητρόπολη». Πήγε λοιπόν ο άνθρωπος στην πηγή —τη Μητρόπολη. Μα η πηγή ήταν… άνυδρη. Ο παπάς, του είπαν, έκανε ρεπό! Που σήμαινε ότι δεν αγίασε ούτε…σταγόνα!
Δεν πτοήθηκε. Επόμενη ενορία. Κλειστή. Παραδίπλα; Κλειστή κι αυτή. Εκεί, συνάντησε συνάδελφο πιστό, ίδιος κι απαράλλαχτος ο καημός. Πρώτη φορά όλα αυτά τα χρόνια, που παίρνει αγιασμό κάθε πρωτομηνιά, του συνέβη αυτό. Οι εκκλησίες ήσαν κλειδαμπαρωμένες και οι παπάδες… λουόμενοι στα άνθη του Μάη. Που λέει ο λόγος δηλαδή, διότι ουδείς -υποθέτω- “έπιασε Μάη” χθες, λόγω, βεβαίως, καιρού.
«Μα καλά», αναρωτήθηκαν, «αν η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία, από ποιον απεργούν; Από τον Θεό ή τους Αγίους;». Η απάντηση αβίαστη: Από τους πιστούς. Κι αν η Πρωτομαγιά είναι του εργαζομένου, ο καλός ποιμένας δεν θα ‘πρεπε να είναι… παρών στο ποίμνιο;
Μήπως, τελικά, να οριστεί και για τους παπάδες… πρόγραμμα υπηρεσίας Πρωτομαγιάς; Ή έστω ένας «εφημερεύων… εφημέριος»;
Θεόφιλος ο Πιστός
