Politica 89.8
Πυρ ομαδόν κατά Καλοκαιρινού – Τι καταγγέλλει ο Δημήτρης Δουλουφάκης
Η χθεσινή ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής, μετά το Δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας , με την οποία ο Δήμαρχος ισχυρίστηκε ότι «έπεσαν στο κενό» όλες οι κατηγορίες που αφορούν την εμπλοκή ιδιώτη, δεν πείθει κανέναν.
Είναι η συνέχεια μιας τακτικής που εδώ και εβδομάδες επιχειρεί να παρουσιάσει μια ωραιοποιημένη εικόνα με συνεχή δημοσιεύματα , πού αν το πρόβλημα δεν ήταν τόσο σοβαρό θα προκαλούσαν γέλιο (θυμίζω το πλύσιμο των δρόμων και τη προτροπή στους δημότες να προσέχουν να μην γλιστρήσουν)
Μόνο που αυτή η εικόνα γκρεμίζεται καθημερινά μπροστά στα μάτια του λαού του Ηρακλείου, κάθε φορά που βγαίνει από το σπίτι του , όχι μόνο τώρα αλλά πολύ καιρό τώρα .
Η Δημοτική Αρχή βρίσκεται στη θέση της σχεδόν δύο χρόνια. Δεν είναι «καινούρια»· έχει μέσα της στελέχη από την προηγούμενη διοίκηση, ακόμα και πρώην Αντιδημάρχους, όπως και ανθρώπους με πολυετή εμπειρία στην τοπική διοίκηση. Άρα γνώριζαν πολύ καλά όλα τα προβλήματα: πόσοι εργαζόμενοι υπάρχουν, τι συμβάσεις λήγουν, σε τι κατάσταση είναι ο στόλος, ποια δικαστήρια έρχονται κτλ .
Γνώριζαν επίσης πολύ καλά και την πολιτική του κράτους, που απαγορεύει ουσιαστικά τις προσλήψεις στην καθαριότητα. Είχαν λοιπόν ολο το χρόνο να προετοιμαστούν και να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Αντί γι’ αυτό, άφησαν τα προβλήματα να συσσωρευτούν, οδηγώντας τον Δήμο στη σημερινή τραγική κατάσταση.
Στην Ελλάδα, οι Δήμοι είναι δύο ειδών:
• Εκείνοι που οι Δημοτικές Αρχές είναι από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» κομμουνιστές Δημάρχους και παλεύουν να μείνει η καθαριότητα δημόσιο δικαίωμα, χωρίς ιδιώτες – με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δήμος Πατρέων.
• Και οι υπόλοιποι, που βήμα-βήμα ανοίγουν τον δρόμο στην ιδιωτικοποίηση.
Οι δεύτεροι , που ανοίγουν δηλαδή την πόρτα ιδιώτες , πληθαίνουν σε όλη τη χώρα. Έτσι και στο Ηράκλειο, όσο κι αν προσπαθεί η Δημοτική Αρχή να πείσει για το αντίθετο, η πορεία της οδηγούσε με μαθηματική βεβαιότητα στο ξεπούλημα σε ιδιώτη. Με «καλή» κληρονομιά από τις προηγούμενες που έστρωσαν το έδαφος . Και αυτό πρέπει να το ξέρει καθαρά ο λαός: δεν έχουμε απέναντί μας μια «ανίκανη» διοίκηση, αλλά μια διοίκηση που ξέρει πολύ καλά να εφαρμόζει την πολιτική της ιδιωτικοποίησης.
Όσο για τις υπόλοιπες παρατάξεις, η στάση τους είναι υποκριτική. Μπορεί να κάνουν κριτική στη Δημοτική Αρχή, όμως στην ουσία συμφωνούν. Όλοι τους αποδέχονται την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών – του νερού, της υγείας, της παιδείας, της ενέργειας, των μεταφορών. Έτσι, οι φωνές τους δεν είναι για να υπερασπιστούν τον λαό, αλλά για να κρύψουν την αλήθεια: ότι εφαρμόζουν όλοι την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.
Όλα τα παραπάνω , έρχονται βέβαια να κουμπώσουν με την εξαγγελία της κυβέρνησης για τη δημιουργία έξι μονάδων καύσης απορριμμάτων, μια εκ των οποίων στη Κρήτη. Μιλάμε για πλήρη έλεγχο της διαχείρισης των απορριμμάτων από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους – από τη συλλογή μέχρι την καύση – όπου τους δίνεται η δυνατότητα να αποφασίζουν πού και πως θα γίνουν αυτές μονάδες , με μόνο στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Η καύση είναι αποδεδειγμένα επικίνδυνη για την υγεία και το περιβάλλον, αλλά είναι εξαιρετικά επικερδής.
Η καύση για την παραγωγή Ενέργειας, την οποία υιοθέτησε θεσμικά και ενεργοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 στις τσιμεντοβιομηχανίες , ολοκληρώθηκε από τη ΝΔ με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων του 2020. Αυτή η επιλογή όχι μόνο θα αυξήσει το κόστος για τους δημότες, αλλά αποτελεί και πραγματική απειλή για τη ζωή και την υγεία μας. Γιατί ο καρκίνος δεν είναι «λίγος» ή «πολύς»· είναι καρκίνος. Και για εμάς, τους συμβούλους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», η καύση αποτελεί αιτία πολέμου.
Αντίθετα, η Δημοτική Αρχή περιορίζεται σε «ασάφειες» και «ζητά ενημέρωση». Δηλαδή προετοιμάζει από τώρα το ξέπλυμα αυτής της εγκληματικής πολιτικής. Όμως εδώ δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες: ή είσαι υπέρ ή είσαι κατά.
Ο λαός του Ηρακλείου πρέπει να δει καθαρά: το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα ούτε η «ικανότητά» τους. Το πρόβλημα είναι η πολιτική που υπηρετούν. Και αυτή η πολιτική δεν μπορεί ποτέ να γίνει φιλολαϊκή, γιατί δεν χωρούν μαζί το κέρδος των λίγων και οι ανάγκες των πολλών.
Στο σύνδεσμο μπορείτε να ακούσετε την τοποθέτηση μου για το εργοστάσιο καύσης . Προτείναμε να παρθεί απόφαση από το Δημοτικό συμβούλιο που να εκφράζεται η αντίθεσή μας για το εργοστάσιο καύσης , δεν έγινε αποδεκτή από τη Δημοτική Αρχή .
