Politica 89.8
Γαλλία: Το αδιέξοδο του Λεκορνί και τα σενάρια για τέταρτο πρωθυπουργό
Έναν ακόμα γύρο διαβουλεύσεων με τα κόμματα της αντιπολίτευσης (πλην της Ανυπότακτης Γαλλίας, που έχει ούτως ή άλλως αρνηθεί να συμμετάσχει) θα έχει σήμερα ο γάλλος πρωθυπουργός, Σεμπαστιάν Λεκορνί, σε μια ύστατη προσπάθεια να αποφύγει αυτό που κάθε μέρα φαίνεται όλο και πιθανότερο: την προκήρυξη νέων πρόωρων κοινοβουλευτικών εκλογών.
Ο Λεκορνί εξετάζει διάφορες επιλογές για τη μείωση των εισφορών υπέρ των εργαζομένων
Θέλοντας να εντείνουν την πίεση, τα συνδικάτα διοργάνωσαν την Πέμπτη από την πλευρά τους έναν ακόμα γύρο κινητοποιήσεων – η συμμετοχή όμως δεν ήταν τόσο μαζική όσο σε εκείνον της 18ης Σεπτεμβρίου, είναι χαρακτηριστικό πως το συνδικάτο CGT εκτίμησε πως συνολικά, βγήκαν στους δρόμους σχεδόν 600.000 άνθρωποι, ενώ τη 18η Σεπτεμβρίου το ίδιο είχε κάνει λόγο για 1 εκατομμύριο διαδηλωτές.
Ειδικά στο Παρίσι, οι διαδηλωτές έφτασαν σύμφωνα με τις Αρχές τις 24.000, έναντι 55.000 την προηγούμενη φορά. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε το CGT να θριαμβολογήσει πως μαζί με τους 175.000-250.000 ανθρώπους που είχε βγάλει στους δρόμους στις 10 Σεπτεμβρίου εκείνο το νεφελώδες κίνημα «Μπλοκάρουμε τα Πάντα», οι κινητοποιήσεις «συσπείρωσαν περισσότερους από 2 εκατομμύρια διαδηλωτές για μια ιστορική φθινοπωρινή επάνοδο».
Ο χρόνος τον πιέζει ασφυκτικά
Οι πληροφορίες θέλουν τον Σεμπαστιάν Λεκορνί, ο οποίος εξακολουθεί, 24 ημέρες μετά τον διορισμό του από τον Εμανουέλ Μακρόν, να μην έχει συγκροτήσει κυβέρνηση, να έχει ήδη υποβάλει για γνωμοδότηση μια πρώτη βερσιόν του σχεδίου νόμου για τον προϋπολογισμό του 2026 στο Ανώτατο Συμβούλιο Δημοσίων Οικονομικών (HCFP). Ο χρόνος τον πιέζει πια ούτως ή άλλως ασφυκτικά: το κείμενο πρέπει κανονικά να κατατεθεί στην Εθνοσυνέλευση το αργότερο ως τις 13 Οκτωβρίου, ώστε να έχει το Σώμα το περιθώριο των 70 ημερών που προβλέπει το σύνταγμα για να το συζητήσει.
Το πρωθυπουργικό Μέγαρο ωστόσο έσπευσε να διευκρινίσει πως το προσχέδιο μπορούσε πάντα να τροποποιηθεί, με βάση τις σημερινές διαβουλεύσεις. Συνεργάτες του διαβεβαίωσαν παράλληλα το Γαλλικό Πρακτορείο πως ο Λεκορνί εξετάζει διάφορες επιλογές για τη μείωση των εισφορών υπέρ των εργαζομένων. Ολα αυτά τα μηνύματα απευθύνονταν ουσιαστικά στους Σοσιαλιστές, την ανοχή των οποίων χρειάζεται ο γάλλος πρωθυπουργός για να μην έχει την τύχη των δύο προκατόχων του, του Φρανσουά Μπαϊρού και, νωρίτερα, του Μισέλ Μπαρνιέ.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε εντούτοις στην εφημερίδα «Le Parisien» στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Λεκορνί έκλεισε την πόρτα σε όλες τις βασικές διεκδικήσεις των Σοσιαλιστών: και στην υιοθέτηση του επονομαζόμενου φόρου Ζουκμάν (2% επί του πλούτου των φορολογούμενων νοικοκυριών των οποίων η περιουσία υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ), και στο πάγωμα της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του 2023, και στην επιστροφή του ISF (φόρου αλληλεγγύης επί του πλούτου).
«Αν δεν αλλάξει τίποτα, το αποτέλεσμα είναι ήδη γνωστό» προειδοποίησε ο πρώτος γραμματέας του κόμματος, Ολιβιέ Φορ. Στην πραγματικότητα, η μεγάλη πλειονότητα των 68 σοσιαλιστών βουλευτών είπε στη «Le Monde» πως, παρότι δεν επιθυμεί νέα διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, προετοιμάζεται για αυτή, θεωρώντας τη λίγο-πολύ αναπόφευκτη.
Η ίδια εφημερίδα, βέβαια, σημειώνει πως η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης δεν πρέπει να θεωρείται αυτόματη σε περίπτωση αποτυχίας (και) του Λεκορνί: ο Εμανουέλ Μακρόν, εκτιμά, θα προτιμήσει να διορίσει έναν τέταρτο πρωθυπουργό, ίσως αυτή τη φορά προερχόμενο από την Αριστερά, παρά να διακινδυνεύσει μια συγκατοίκηση με την Ακροδεξιά – ένα σενάριο που θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και την παραίτησή του.
