Politica 89.8
Η αόρατη πανδημία βίας: 281 τρανς και φυλοδιαφορετικά άτομα δολοφονήθηκαν μέσα σε έναν χρόνο
Τα νέα στοιχεία για τις δολοφονίες τρανς και φυλοδιαφορετικών ανθρώπων υπενθυμίζουν κάτι που οι κοινότητες γνωρίζουν εδώ και χρόνια: η βία δεν μειώνεται, απλώς γίνεται πιο αόρατη. Παρά τη φαινομενική πτώση στους αριθμούς, 281 ζωές χάθηκαν μέσα σε έναν χρόνο, συχνά χωρίς καν να αναγνωριστεί ποιοι ήταν πραγματικά.
Μια ενημέρωση της ετήσιας έκθεσης της Transgender Europe and Central Asia (TGEU) για τη βία κατά των τρανς ατόμων δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ενόψει της Ημέρας Μνήμης για τα Τρανς Θύματα (20 Νοεμβρίου), της διεθνούς ημέρας πένθους για όσους σκοτώθηκαν σε τρανσφοβικά εγκλήματα μίσους.
Τα δεδομένα, που προέρχονται από τη Μονάδα Παρακολούθησης Τρανς Δολοφονιών της TGEU, δείχνουν ότι 281 τρανς και φυλοδιαφορετικά άτομα αναφέρθηκαν ως δολοφονημένα μεταξύ 1ης Οκτωβρίου 2024 και 30ής Σεπτεμβρίου 2025.
Από το 2009, η παρακολούθηση της TGEU έχει πλέον καταγράψει 5.322 δολοφονίες παγκοσμίως.
Παρόλο που ο αριθμός αυτός είναι μειωμένος σε σχέση με τις 350 δολοφονίες που καταγράφηκαν πέρυσι, οι ερευνητές τονίζουν ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα αυξημένη ασφάλεια, αλλά μάλλον μια «αυξανόμενη αορατότητα» στον τρόπο που αναφέρονται αυτές οι δολοφονίες.
Από το 2009, η παρακολούθηση της TGEU έχει πλέον καταγράψει 5.322 δολοφονίες παγκοσμίως.
Οι τρανς μετανάστριες γυναίκες και φυλοδιαφορετικά άτομα εξακολουθούν να είναι τραγικά υπερ-εκπροσωπημένες στην ετήσια καταγραφή, με το 88% των περιστατικών από 1η Οκτωβρίου 2024 έως 30ή Σεπτεμβρίου 2025 να αφορά άτομο από εθνοτικές μειονότητες.
Στο στόχαστρο οι τρανς σεξεργάτριες
Οι εργαζόμενες στο σεξ παραμένουν η πιο συχνά στοχοποιημένη ομάδα με ποσοστό 34%, αν και παρατηρείται σημαντική αύξηση στις επιθέσεις ενάντια σε ακτιβιστές ή ηγετικές μορφές του κινήματος, που αποτελούν πλέον τη δεύτερη πιο στοχοποιημένη ομάδα με 14%.
Η TGEU επισημαίνει ότι τα τρανς θύματα συχνά χαρακτηρίζονται με λάθος φύλο σε δημοσιογραφικές και αστυνομικές αναφορές, γεγονός που δυσκολεύει την πλήρη καταγραφή των περιστατικών. Ως αποτέλεσμα, ο πραγματικός αριθμός των τρανς ανθρώπων που χάνονται λόγω βίας «είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος».
«Από το 2020, έχω παρατηρήσει μια μείωση αυτού του είδους των ειδήσεων, η οποία μπορεί να οφείλεται στην αορατότητα αυτών των περιστατικών ή στην αυξανόμενη υποκαταγραφή», δήλωσε η Sayonara Nogueira, συνεργάτιδα της TGEU στην έρευνα.
«Δεν είναι δυνατόν να ισχυριστούμε ότι οι πληροφορίες και τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται εδώ αντιπροσωπεύουν όλες τις ανθρωποκτονίες και τη βία κατά των τρανς ατόμων, λόγω περιορισμών κατά την παρακολούθηση και της έλλειψης κρατικών δεδομένων».
Η πλειονότητα των εγκλημάτων μίσους κατά τρανς ατόμων δεν καταγγέλλεται
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το υπουργείο Εσωτερικών ανέφερε ότι ο αριθμός καταγεγραμμένων εγκλημάτων μίσους κατά LGBTQ+ ατόμων έχει μειωθεί σε σχέση με πέρυσι. Ωστόσο, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων επισημαίνουν ότι αλλαγές στην πολιτική καταγραφής πιθανότατα επηρέασαν τα στοιχεία.
ο πραγματικός αριθμός των τρανς ανθρώπων που χάνονται λόγω βίας «είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος»
Η οργάνωση Stop Hate UK σημειώνει επίσης ότι το 88% των τρανς ατόμων δεν καταγγέλλουν τα εγκλήματα μίσους που βιώνουν λόγω αυξανόμενης δυσπιστίας προς την αστυνομία.
Η Deekshitha Ganesan, υπεύθυνη πολιτικών της TGEU, εξέφρασε ιδιαίτερη ανησυχία για την άνοδο στις δολοφονίες ακτιβιστών, αριθμός που έχει διπλασιαστεί τα τελευταία δύο χρόνια.
«Αυτή η αύξηση είναι μια σκόπιμη προσπάθεια να σωπάσουν όσοι υπερασπίζονται την ελευθερία και την ισότητα», δήλωσε. «Αυτές οι δολοφονίες αποτελούν την πιο ακραία συνέπεια μιας πολιτικής ρητορικής που αποανθρωποποιεί τα τρανς άτομα. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν τώρα για να προστατεύσουν τους τρανς υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να διασφαλίσουν ότι οι τρανς κοινότητες μπορούν να ζουν και να οργανώνονται με ασφάλεια».
Η Freya Watkins, ανώτερη ερευνήτρια της TGEU, κάλεσε επίσης τους αξιωματούχους να πράξουν περισσότερα για την προστασία των τρανς ανθρώπων από τη βία, προσθέτοντας: «Κάθε δολοφονημένος ακτιβιστής αντιπροσωπεύει μια σιωπημένη κοινότητα.»
Η οργάνωση κάλεσε τους διεθνείς θεσμούς να στηρίξουν το δικαίωμα των τρανς ακτιβιστών να συνεχίσουν να οργανώνονται και να υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα «χωρίς φόβο».
Ζήτησε επίσης την αποποινικοποίηση της εργασίας στο σεξ ώστε να «διασφαλιστούν εργασιακές προστασίες για τα τρανς και φυλοδιαφορετικά άτομα».
