Politica 89.8
ΠΑΣΟΚ για πανεπιστήμια: Η αυστηροποίηση και ο αυταρχισμός είναι το καταφύγιο του ανίκανου
Δριμεία κριτική στο υπό συζήτηση ερανιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, άσκησε ο Στέφανος Παραστατίδης, κοινοβουλευτικός τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας λόγο για «μια ακόμη αποσπασματική νομοθετική απόπειρα, χωρίς ενιαίο στρατηγικό προσανατολισμό», ενώ καταφέρθηκε με σφοδρότητα κατά της «απορρύθμισης που φέρνουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια του Νόμου Πιερρακάκη (Ν.Π.Π.Ε.)», περιγράφοντας την «πλήρη έκπτωση» των όρων αδειοδότησης χωρίς επαρκείς ελέγχους και διαφάνεια, παρά τις περί αντιθέτου δεσμεύσεις για το πιο αυστηρό πλαίσιο αδειοδότησης στην Ευρώπη».
Μιλώντας στην 1η συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, ο κ. Παραστατίδης αναφέρθηκε επίσης στο σκέλος του νομοσχεδίου που αφορά στην «ασφάλεια στα ΑΕΙ», το οποίο – όπως τόνισε – κινείται στη λογική του αυταρχισμού και της τιμωρητικότητας. «Η αυστηροποίηση και ο αυταρχισμός είναι το καταφύγιο του ανίκανου», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση εργαλειοποιεί μεμονωμένα περιστατικά για να περιορίσει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και να ποινικοποιήσει τη φοιτητική ζωή.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επισήμανε ότι το πρόβλημα της βίας στα πανεπιστήμια είναι δομικό. Συνδέεται άρρηκτα με το «πρυτανοκεντρικό μοντέλο διοίκησης των πανεπιστημίων που καθιέρωσε ο νόμος Κεραμέως», το οποίο αποκλίνει σημαντικά από το κυρίαρχο μοντέλο διοίκησης των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, καθώς και με τον χαμηλότατο βαθμό αυτοδιοίκησης που έχει το ελληνικό πανεπιστήμιο, συγκρινόμενο με το κυρίαρχο ευρωπαϊκό κεκτημένο.
«Όσο η κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τα πανεπιστήμια ως περιφερειακές διευθύνσεις του υπουργείου Παιδείας, ρυθμίζοντας ακόμη και τις πιο μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες της διοίκησης και λειτουργίας τους, ακόμη και εκείνα τα μέτρα ασφαλείας που έχουν επιτύχει σε άλλες χώρες είναι μοιραίο να αποτύχουν ή τουλάχιστον να μην αποδώσουν τα αναμενόμενα», υπογράμμισε.
Στο θέμα των αιωνίων φοιτητών, ο κ. Παραστατίδης τόνισε ότι η κυβέρνηση – ορθώς – υπαναχώρησε από την αρχική θέση των οριζόντιων μέτρων για τους φοιτητές που καθυστερούν να πάρουν πτυχίο, διότι αυτό τα οριζόντια μέτρα είναι επί της αρχής άδικα και ασύμβατα με όσα εφαρμόζονται διεθνώς στα πανεπιστήμια του δημοκρατικού κόσμου.
«Τώρα, η συζήτηση θα πάει στις προϋποθέσεις, για τις οποίες το ΠΑΣΟΚ θα προσέλθει στη συζήτηση με τις δικές του προτάσεις, θέτοντας, πέρα από το ανώτατο όριο σπουδών, τη δημιουργία προϋποθέσεων για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις φοιτητικές τους σπουδές ει δυνατόν περισσότεροι ενδιαφερόμενοι», προανήγγειλε.
Στην ενότητα για την επαγγελματική εκπαίδευση, κατηγόρησε την κυβέρνηση για «υπονόμευση του νόμου Πιερρακάκη», μιλώντας για «ταφόπλακα» στα campus και για την ουσιαστική κατάργηση κρίσιμων θεσμών που αυτός προβλέπει. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην επίμαχη ρύθμιση για τους σχολικούς νοσηλευτές, η οποία – όπως δήλωσε – συνιστά «κίνδυνο για την υγεία των μαθητών», καθώς επιτρέπει την κάλυψη πολλαπλών σχολικών μονάδων από έναν μόνο επαγγελματία υγείας.
Για την Ιερά Μονή Σινά
Μιλώντας για τη σύσταση ΝΠΔΔ, με την επωνυμία: «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου Όρους Σινά στην Ελλάδα», το αρμόδιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι η ίδρυσή του έρχεται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση.
«Είναι χαρακτηριστικό ότι το εν λόγω σ/ν παρουσιάστηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο από τον κ. Πιερρακάκη ήδη από τον Φεβρουάριο του 2025 και έρχεται καθυστερημένα προς ψήφιση 5 ολόκληρους μήνες μετά, συνεχίζοντας την ‘ράθυμη’ προσέγγιση της κυβέρνησης σε ζητήματα καίριας σημασίας για την εξωτερική μας πολιτική», επισήμανε.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τη διαχείριση της Ιεράς Μονής Σινά, αλλά και των ευρύτερων εξελίξεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, η εξωτερική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα την τελευταία 6ετία, υπογράμμισε ο Στέφανος Παραστατίδης, «έχει οδηγήσει στην γεωπολιτική φθορά των ελληνικών συμφερόντων και την υποχώρηση της ελληνικής επιρροής τόσο στο Σινά, όσο και στην Ιερουσαλήμ, την Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια».
Τέλος, για τον αθλητισμό, ανέφερε ότι το σχετικό μέρος του νομοσχεδίου «αποτελεί την 59η (!) τροποποίηση του βασικού αθλητικού νόμου από το 1999 και την 31η από το 2019», επισημαίνοντας ότι η υπερνομοθέτηση, αντί να διευκολύνει, τελικά παραλύει τη λειτουργία του αθλητικού οικοσυστήματος.
