Politica 89.8
N. Τζαβάρα: Tο ΕΣΥ δε μπορούσε να ανταπεξέλθει στις αυξανόμενες νοσηλείες από την πανδημία
Δήλωση της κ. Τζαβάρα Νάνσυ, νοσηλεύτρια Π.Ε., μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, όχι στην κοροϊδία και στον εμπαιγμό χιλιάδων ειδικευομένων νοσηλευτών.
Μετά τις αναγγελίες του υπουργείου που αφορούν τόσο τα αποτελέσματα της 7κ όσο και για τις παρατάσεις των επικουρικών συνάδελφων μας στα νοσοκομεία, μια γραμμή δεν γράφτηκε ούτε και ειπώθηκε για τους ειδικευόμενους νοσηλευτές.
Να θυμίσουμε ότι οι πρώτες νοσηλευτικές ειδικότητες (Επείγουσας και εντατικής και Κοινοτικής νοσηλευτικής) πραγματοποιήθηκαν όταν το ΕΣΥ δε μπορούσε να ανταπεξέλθει στις αυξανόμενες νοσηλείες από την πανδημία. Οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές – ως επί τω πλείστων χωρίς άλλη εργασιακή εμπειρία, ανέλαβαν αμέσως καθήκοντα, λόγω της υποστελέχωσης, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς τη στοιχειώδη εκπαίδευση, χωρίς πρόγραμμα μαθημάτων. Η έναρξη κι άλλων ειδικοτήτων έγινε για να μπορέσει το ΕΣΥ να εξυπηρετήσει τις χιλιάδες ασθενών που δυο χρόνια της πανδημίας δε μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στα νοσοκομεία – είχαν μετατραπεί σε νοσοκομεία μίας νόσου.
Για εμάς ήταν ξεκάθαρο από την αρχή: ότι οι νοσηλευτικές ειδικότητες είναι μία ακόμη ευέλικτη μορφή εργασίας για την κάλυψη πάγιων αναγκών του ΕΣΥ , και με λήξη της σε στέλνει στο ταμείο ανεργίας!
Και η ίδια η πραγματικότητα μας επιβεβαίωσε: Δεν έχεις δικαίωμα να αρρωστήσεις, ούτε να λείψεις παρά μόνο χρησιμοποιώντας την κανονική σου άδεια, ούτε καλά καλά να γεννήσεις, γυρνώντας μετά από 3 μήνες στη δουλειά. Λάμβανες τον βασικό μισθό – χωρίς αναγνώριση προϋπηρεσίας ή μεταπτυχιακών σπουδών (εκπαιδευτικό πρόγραμμα πάνω απ’ όλα). Μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα, στελέχωση βάρδιας μόνο με ειδικευόμενους νοσηλευτές, χρήση των ειδικευόμενων νοσηλευτών ως ΔΕ. Παράταση στην παράταση γιατί υπάρχουν ανάγκες που δε μπορούν να καλυφθούν από το ήδη υπάρχον, εξουθενωμένο προσωπικό.
Η λήψη της πολυπόθητης ειδικότητας οδηγεί στην έναρξη του στίβου της επαγγελματικής αποκατάστασης, πιστεύοντας ιδανικά ότι πλέον θα μπορείς να εργαστείς σε αυτό που επέλεξες να «αφοσιωθείς». Τελικά όσοι ειδικευμένοι νοσηλευτές δεν κατάφεραν να μεταπηδήσουν σε άλλου είδους συμβάσεις, πάρθηκε η απόφαση ότι δε τους χρειάζονται πλέον και λήγει η σύμβασή τους σε δύο μήνες, αφού είναι χαρακτηριστικό ότι δεν μοριοδοτήθηκαν ειδικώς στην 7κ.
Χρειάζεται αγώνας για το αυτονόητο: ότι στο ΕΣΥ κανείς συνάδελφος δεν περισσεύει! Να εξασφαλιστεί η παραμονή τους στο ΕΣΥ, μονιμοποίηση μετά την ειδικότητα. Να γίνεται σωστά η ειδικότητα, στα τμήματα που ορίζονται και όχι σε άσχετα για να καλύψουν τις ελλείψεις.
Οι νοσηλευτικές ειδικότητες είναι πολύ σημαντικές και έχουν νόημα όταν ο συνάδελφος εκπαιδεύεται με συγκεκριμένο πρόγραμμα, έχει εργασιακά δικαιώματα και ύστερα δουλεύει στο αντικείμενο του.
Αυτή η κατάκτηση είναι άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα ώστε ΕΣΥ να είναι πραγματικά Δημόσιο και Δωρεάν, ότι δεν θα είναι επιχείρηση και δεν θα αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως κόστος και τον ασθενή ως πελάτη. Για να ικανοποιηθούν οι πραγματικές μας ανάγκες και Πρόνοια και Υγεία.
