Politica 89.8
Μνημόσυνο του ήρωα Ιωάννη Παντερή (Παλμέτη) τελέστηκε σήμερα το πρωί, στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη στο Καμαράκι του δήμου Μαλεβιζίου.
Στην τελετή έδωσαν το “παρών” κάτοικοι του χωριού, η οικογένεια των Παντερήδων, αλλά παρεβρέθηκαν επίσης, ο Δήμαρχος, ο αντιπεριφερειάρχης, o συλλόγου Καμαρακίου και ο Μανώλης Χριστοδουλάκης συνταξιούχος εκπαιδευτικός ο οποίος έγραψε βιβλίο για τον Παλμέτη.
Στέφανα προς τιμήν του Ιωάννη Παλμέτη κατέθεσαν ο Δήμαρχος Μαλεβιζίου Μενέλαος Μποκέας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ηγουμενίδης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Βαρδάκης, ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Φραγκίσκος Παρασύρης, ο αντιπεριφερειάρχης Νίκος Ξυλούρης, ο Νίκος Σκουλάς, ο δήμαρχος Ανωγείων Σωκράτης Κεφαλογιάννης, από την κοινότητα Αστειρακίου Καμαρακίου ο Σωτήρης Μιχαλάκης, ο Πρόεδρος κοινότητας Γωνιών Βασίλης Νάθενας, ο μεγαλύτερος των Παντερήδων Ηρακλής Παντερής , από την πλευρά του Πολιτιστικού συλλόγου Καμαρακίου ο Γιώργος Αργύρης και από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γωνιών ο Νίκος Μαρκατάτος.
Ποιός ήταν ο Ιωάννης Παντερής (Παλμέτης)
Ο χαϊνης Ιωάννης Παλμέτης (1790 – 1834 πραγματικό επώνυμο Παντερής), από το Καμαράκι, υπήρξε ο φοβερότερος εξολοθρευτής Τούρκων αγάδων και χρησιμοποιούσε μια σπηλιά ως κρησφύγετο (χάϊν στα Τούρκικα σημαίνει στασιαστής – ανυπότακτος). Έτσι το όνομά του Χαϊνόσπηλιου , οφείλεται στον Παλμέτη.
Στην είσοδο του χωριού σώζονται ερείπια σπιτιού που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση ανήκε στον οπλαρχηγό και χαΐνη Ιωάννη Παντερή, το γνωστό και ως Παλμέτη, είχε το λημέρι του στον Χαϊνόσπηλιο και στο Στρούμπουλα όπου περνούσε ο τότε δρόμος από Ηράκλειο για Ρέθυμνο, εκεί εξαφάνιζε τους Τούρκους πετώντας τους σε ένα βάραθρο γνωστό σήμερα ως “του Παλμέτη ο ταφκος”.
Την επανάσταση του 1821 σύμφωνα με τη wikipedia ο Παλμέτης πολέμησε γενναία και διατήρησε την επανάσταση στην ανατολική Κρήτη. Στην συνέλευση που έγινε στις Μαργαρίτες Μυλοποτάμου το 1830 παραστάθηκε ως πληρεξούσιος της επαρχίας Μυλοποτάμου, στο σβήσιμο της επανάστασης στην Κρήτη πήγε στην τότε ελεύθερη Ελλάδα και πολέμησε στο σώμα Κρητών σε διάφορες μάχες. Το 1834 γύρισε στην Κρήτη και οι Τούρκοι συνθηκολόγησαν μαζί του, επιτρέποντας του προνομιακά να οπλοφορεί και να φέρει και “λαχουρένια ζώνη”.
Ο λαός με την σοφία του έφτιαξε την παρακάτω μαντινάδα, “Αφήστε τονε να περνά απ τω Χανιώ τη πόρτα, και να φορει και τα άρματα όπως τα φόριε πρώτα”. Τελικά όργανα του Μουσταφά Ναϊλή πασά τον συνέλαβαν στο τότε Μεγάλο Κάστρο και τον σκότωσαν μαχαιρώνοντάς τον, πάλι η λαϊκή σοφία αποφάνθηκε το εξής στο άκουσμα της είδησης “Δεν είναι αυτή παλληκαριά μον ειναι πουστουλούκι, ένα Παλμέτη επιάσανε δέκα χιλιάδες Τούρκοι”.
