Politica 89.8
Θανάσης Βασιλόπουλος: «με φίλους κάτω απ’ την Ακρόπολη» στο Ηρώδειο
Από το Αγρίνιο στην παγκόσμια μουσική σκηνή, ποια ήταν η στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι το κλαρίνο δεν είναι απλώς όργανο, αλλά προέκταση της ψυχής σας;
Από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου, θα ήμουν τεσσάρων, πέντε ετών, πίστευα πως έχει ψυχή… ποτέ δεν το είδα σαν ένα απλό μουσικό όργανο μέσω του οποίου θα κερδίσω χρήματα, πάντα ήταν για εμένα ο τρόπος μου για να εκφραστώ και να επικοινωνήσω.
Πώς καταφέρνετε να ισορροπείτε ανάμεσα στην παράδοση και την καινοτομία, ειδικά όταν συνεργάζεστε με μεγάλα ονόματα όπως ο Vangelis ή ο Μίκης Θεοδωράκης;
Το κλαρίνο, που βεβαίως εκφράζει απόλυτα την πάμπλουτη ελληνική μουσική παράδοση, δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Χρησιμοποιείται στην κλασική μουσική, στη jazz μουσική και γενικά μπορεί να «παίξει» και να «εμπλουτίσει» όλα τα είδη μουσικής. Μικρό παιδί, σχεδόν δέκα ετών, ξεκίνησα να παίζω στα παραδοσιακά πανηγύρια, συνοδεύοντας τον πατέρα μου, επίσης κλαρινετίστα, τον Γιώργο Βασιλόπουλο, Μετά τα δεκαπέντε, δεκαέξι όταν άρχισα να παίζω στα studios σαν session μουσικός, σκεφτόμουν πως θα ήθελα να κάνω και άλλα πράγματα εκτός της παραδοσιακής μουσικής. Συμμετέχω σε πάρα πολλά κομμάτια στην ελληνική δισκογραφία. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συναντήσω τον τεράστιο Έλληνα δημιουργό Βαγγέλη Παπαθανασίου, μου ζήτησε να ακούσει τη μουσική του από το κλαρίνο μου, επέλεξε ο ίδιος τα κομμάτια που συμπεριλάβαμε στο δίσκο μου “Atractos”, υπέρτατη τιμή για εμένα!
Συνάντησα τον Joe Bonamassa, μεγάλο μουσικό της blues στο studio του Κώστα Καλημέρη στη Σαντορίνη.
Ο Joe θεωρείται διάδοχος του B.B King, έπαιξα στο δίσκο του “Black Rock”. Μετά από αυτό με κάλεσε να παίξω ως guest στο Jazz festival, στο Montreux της Ελβετιας. Εκεί συνάντησα πολύ μεγάλους μουσικούς, όπως ο Chick Corea, ο Buddy Guy και άλλους σπουδαίους που έδωσαν τα φώτα τους, όσον αφορά στη μουσική, σε όλο τον πλανήτη.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μόνος του ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ελληνική μουσική. Η συμβολή του τεράστια στον πολιτισμό μας. Τι να πω εγώ για τον Μίκη Θεοδωράκη, πώς να περιγράψω συναισθήματα για εκείνον; Το ότι μου έδωσε την άδεια να διασκευάσω 2 κομμάτια του, το «Πάολα» για το δίσκο «Ξαναδιαβάζοντας τον Μίκη», και το «Αν θυμηθείς το όνειρο μου» για τον προσωπικό μου δίσκο «Dunes of Mykonos» που κυκλοφόρησε μετά τις εμφανίσεις μου στο club Scorpios, με deep house επιρροές, είναι ευλογία!
Από πού γεννήθηκε η ιδέα για αυτή την παράσταση; Τι σημαίνει για εσάς να παίζετε στο Ηρώδειο, κάτω από την Ακρόπολη; Και πώς νιώθετε, ως δημιουργός και ερμηνευτής, όταν βρίσκεστε μπροστά σε μια τέτοια σκηνή;
Πιστεύω πως το «Ηρώδειο» είναι ότι σημαντικότερο μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης, μουσικός, δημιουργός ή ερμηνευτής! Αυτό που νιώθω είναι δέος!
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Omar Faruk Tekbilek και τι φέρνει αυτός ο μουσικός διάλογος στην παράσταση;
Ο Omar Faruk ήταν ίνδαλμα για εμένα από τα παιδικά μου χρόνια, με εντυπωσίαζε ο τρόπος που «πάντρευε» μουσικά την ανατολή με τη δύση. Τον συνάντησα σε ένα δείπνο με φίλους, του πρότεινα αυτή τη συνεργασία και δέχτηκε με χαρά, τον ευχαριστώ γι αυτό!
Η μουσική του Tekbilek έχει βαθιές ρίζες στη Sufi παράδοση. Τι μαθαίνετε εσείς από αυτή την πνευματική διάσταση της μουσικής;
Μουσική με ρίζες στη Sufi παράδοση άκουγα πάντα! Όντως έχει πνευματική διάσταση, όπως και η βυζαντινή μουσική. Πάντα προσπαθώ στη μουσική μου να «βάζω» στοιχεία από Sufi ή βυζαντινή μουσική.
Ποια είναι η δική σας αντίληψη για τη μουσική ως «παγκόσμια γλώσσα» και πώς πιστεύετε ότι αυτή η συναυλία την υπηρετεί; Τι κάνει μια live παράσταση με τέτοιο βάθος τόσο πολύτιμη για το κοινό;
Η μουσική ενώνει, δεν χωρίζει ποτέ! Αυτή η συναυλία υπηρετεί αυτό ακριβώς! Συμπεριλαμβάνει όλα τα είδη, πιο παλιά, πιο σύγχρονα, κλασικά, μοντέρνα αλλά και παραδοσιακά! Πιστεύω πως μπορεί να εκφράσει όλες τις προτιμήσεις καθώς και όλες τις ηλικίες.
Τι δεν έχετε πει ακόμη με τη μουσική σας; Ποιες μελωδίες ή συνεργασίες ονειρεύεστε στο μέλλον;
Η μουσική δεν τελειώνει ποτέ! Πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν έχεις πει και θα θέλεις να το πεις «παρακάτω», είναι συναίσθημα που σου δημιουργεί η ίδια… πολλές συνεργασίες ονειρεύομαι, δε νιώθω ότι έχω κάνει τα πάντα. Εύχομαι να έχω υγεία και να μπορώ να ονειρεύομαι, κάποια όνειρα θα πραγματοποιηθούν και κάποια όχι, αλλά και μέχρι εδώ νιώθω ευλογημένος!
