Politica 89.8
Το πολιτικό θρίλερ για τον Μερτς δεν τελείωσε, μόλις άρχισε
Μπορεί μετά το αποτέλεσμα της δεύτερης ψηφοφορίας για εκλογή καγκελαρίου στη Γερμανία, να πέρασαν ένας-ένας οι βουλευτές για να κάνουν χειραψία με τον νικητή Φρίντριχ Μερτς, αλλά ο ίδιος φαίνεται να έχει ηττηθεί από τα αποδυτήρια.
Υπενθυμίζεται ότι ο Φρίντριχ Μερτς αναμενόταν να ξεκινήσει τη θητεία του ως καγκελάριος την Τρίτη 6 Μαίου, αλλά μια άνευ προηγουμένου κίνηση βουλευτών του ίδιου του συνασπισμού το ίδιο πρωί, του στέρησε τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων.
Μετά το πρώτο σοκ και κάποιες διαφωνίες, διεξήχθη μια ακόμη ψηφοφορία το απόγευμα της ίδιας μέρας, η οποία τελικά έφερε τον Μερτς στη γραμμή τερματισμού με 325 ψήφους – εννέα πάνω από το απαιτούμενο όριο!
Πρόκειται για μια μοναδική εξέλιξη στη μεταπολεμική Γερμανίας, καθώς κανένας Γερμανός καγκελάριος, από τον Κόνραντ Αντενάουερ μέχρι τον Όλαφ Σολτς, δεν έχει αποτύχει ποτέ στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας.
Μπορεί λοιπόν στην τελική ο Μερτς να τα κατάφερε, αλλά σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Ουέμπστερ στη Βιέννη, Ραλφ Σούλχαμμερ, η ζημιά έχει γίνει ήδη.
Σούλμαχερ εκτιμά, σε ανάλυσή του στο βρετανικό Unherd ότι οι πολιτικοί της επερχόμενης κυβέρνησης συνασπισμού της Γερμανίας, που σχηματίστηκε μεταξύ των δύο μακροβιότερων κομμάτων της χώρας, δεν έχουν λάβει το μήνυμα.
Ειρωνεία
Υποτίθεται ότι θα ήταν η αρχή μιας νέας εποχής σταθερότητας.
«Η κυβέρνηση του Μερτς χαιρετίστηκε ως η πραγματική αρχή του Zeitenwende (σημείο καμπής) της Γερμανίας, με φιλόδοξες δεσμεύσεις για την εξωτερική πολιτική (όπως μεγαλύτερη αυτονομία από τις ΗΠΑ) και τον επανεξοπλισμό (πάνω από 500 εκατ. ευρώ μέσω ειδικού ταμείου)» λέει ο διεθνολόγος.
Ωστόσο παρατηρεί ότι «μέχρι στιγμής, έχει διακριθεί μόνο επειδή είναι η λιγότερο δημοφιλής κυβέρνηση που ανέλαβε ποτέ το αξίωμα, και τώρα επειδή δεν κατάφερε να ορκιστεί ο καγκελάριός της με την πρώτη προσπάθεια».
Το έχουν συνολικά 328 βουλευτές στη Γερμανική Βουλή, αλλά μόνο 310 ψήφισαν για τον νέο καγκελάριο στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας.
Ο επιστήμονας βάζει κάτω τα κουκιά και θεωρεί ότι είναι πολύ λίγα για να κυβερνήσει ο Μερτζ. Πράγματι, 18 βουλευτές από τη συμμαχία που υποστηρίζει τον Μερτζ -CDU/CSU και το SPD- δεν τον ψήφισαν στην πρώτη ψηφορία τασσόμενη την τρομερή Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) — που πρόσφατα χαρακτηρίστηκε ως «δεξιό εξτρεμιστικό» κόμμα.
«Σε μια ειρωνική ανατροπή, η εκλογή του ίδιου του καγκελαρίου που υποσχέθηκε ένα «τείχος προστασίας» έναντι της Εναλλακτικής για τη Γερμανία έχει στην πραγματικότητα αποδυναμώσει τον αποκλεισμό» τονίζει.
18 αντάρτες που περιμένουν
Ο διεθνολόγος αποκλείει το γεγονός οι «αποστάτες» να προέρχονταν από το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), κυρίως επειδή το SPD έκανε μια σκληρή συμφωνία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τον συνασπισμό, συμπεριλαμβανομένης μιας ήπιας στάσης απέναντι στη μαζική μετανάστευση και καμίας πραγματικής μεταρρύθμισης του κράτους πρόνοιας.
Το ίδιο του το κόμμα το CDU/CSU εγκατέλειψε πολλές από τις προεκλογικές υποσχέσεις, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στη μετανάστευση και του μη τερματισμού του φρένου χρέους.
Έτσι, ο Σούλχαμμερ συμπεραίνει ότι ορισμένοι βουλευτές σαφώς δεν έχουν ξεχάσει αυτές τις αθετημένες υποσχέσεις και του επεφύλαξαν μια εφιαλτική αρχής: δεν του έδωσαν ψήφο!
«Η οπισθοδρόμηση στην πρώτη ψηφοφορία σήμερα μπορεί να φαίνεται καθαρά συμβολική, αλλά δεν είναι» εξηγεί ο ειδικός.
«Ο Μερτς γνωρίζει τώρα ότι έχει τουλάχιστον 18 αντάρτες εντός του συνασπισμού του, ένας σημαντικός αριθμός που θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας επανάστασης από μέσα. Πριν περάσει ούτε μια μέρα στην καγκελαρία, ο Μερτσ βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα σε ένα SPD που θα προσπαθήσει να τον σύρει προς τα αριστερά και μια αυξανόμενη φατρία στο δικό του κόμμα που πιστεύει ότι το CDU έχει ήδη παραχωρήσει πολύ χώρο στη Δεξιά του» λέει.
Έτσι, προσθέτει πως ο ωφελημένος εδώ, φυσικά, είναι η Εναλλακτική Γερμανία, που είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις.
«Όλα αυτά δεν αποτελούν καλό οιωνό για τη νέα κυβέρνηση, η οποία δείχνει όλο και πιο ανίσχυρη» λέει, καταλήγοντας ότι «ένας καγκελάριος που δεν μπορεί να βασιστεί στους δικούς του βουλευτές δεν θα έχει την απαραίτητη επιρροή για να κάνει πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές. Και οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται περισσότερο η Γερμανία».
