Ασθενείς ξεσπούν για τις παροχές δημόσιας υγείας – «Δεν θα επισκεφθούμε ξανά την Κρήτη»

Οι ασθενείς που ζουν ή βρέθηκαν στην Κρήτη που αποζητούν περίθαλψη στα νοσοκομεία του Ηρακλείου, για επείγοντα περιστατικά, εξετάσεις ή προγραμματισμένη νοσηλεία, αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα που συγκέντρωσε η εφημερίδα Πατρίς συχνά έρχονται αντιμέτωποι με μια σειρά από προβλήματα με την μόνη διέξοδο να βγάλουν τον θυμό και την απογοήτευσή τους να είναι οι βαθμολογίες της Google.

Οι καταγγελίες αφορούν προβλήματα προσβασιμότητας, καθυστερήσεις ή αναβολές στα ραντεβού και την ιατρική περίθαλψη, παραβίαση της λίστας χειρουργείου, αδιαφορία, έλλειψη σεβασμού. Τα «Γραφεία παραπόνων» των νοσοκομείων δημοσιοποίησαν την επίσημη έκθεση για το έτος 2024 και αποκαλύπτουν πως στην Κρήτη έγιναν 575 επίσημες καταγγελίες από ασθενείς.

«Η πηγή όλων των προβλημάτων είναι η οξύτατη υποστελέχωση», επισημαίνει η γ.γ. της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ ν. Ηρακλείου, Γρηγορία Μπέτση μιλώντας στην Πατρίς, τονίζοντας ότι η πίεση που δέχονται προσωπικό και ασθενείς οδηγεί, όχι σπάνια, σε διαπληκτισμούς και δυσάρεστες καταστάσεις.

Βενιζέλειο: Τραυματίας που έχασε τον σύντροφό της

Πριν ένα μήνα μια ασθενής τραγικού περιστατικού έγραψε το παρακάτω «Στις αρχές Οκτωβρίου, επισκέφθηκα το Βενιζέλειο ως συνοδός και τραυματίας σε τροχαίο δυστύχημα, στο οποίο έχασα τον σύντροφό μου. Ήμουν σε κατάσταση σοκ και είχα τραύμα στο γόνατο που χρειάστηκε ράμματα.

Παρόλα αυτά, αντιμετώπισα έλλειψη κατανόησης και ψυχρότητα από μία γιατρό του τμήματος. Αντί για λίγη συμπαράσταση ή ανθρώπινη στάση απέναντι στην κατάσταση που βίωνα, δέχτηκα επίπληξη, επειδή δεν είχα επανεξεταστεί την ημερομηνία που μου είχε αναφέρει, την οποία λόγω σοκ, δεν θυμόμουν και που η ίδια δεν βγήκε για να ενημερώσει τους γονείς μου που περίμεναν απ’ έξω!

Θεωρώ πως τέτοιες συμπεριφορές δεν αρμόζουν σε λειτουργούς υγείας, ειδικά σε τόσο ευαίσθητες στιγμές για τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Εύχομαι το νοσοκομείο να λάβει υπόψη του τέτοια περιστατικά και να ενισχύσει την ανθρωπιά και την ενσυναίσθηση στο προσωπικό του»

Ασθενής δεν μπορεί να κλείσει ούτε απογευματινό ραντεβού και ζει με τον πόνο!

«Προσπαθώ να κλείσω ραντεβού σε απογευματινό ιατρείο, δηλαδή να πληρώσω για εξέταση σε δημόσιο νοσοκομείο, διότι ξέρω, αν και είμαι ασφαλισμένη και πληρώνω τις εισφορές μου, πως δεν πρόκειται να βρω πρωινό δωρεάν ούτε για αστείο. Τώρα δεν μπορείς, τουλάχιστον στο… τμήμα, να βρεις ούτε το απόγευμα.

Προσπαθώ από τον Απρίλιο, δηλαδή εδώ και 5 μήνες υποφέροντας, το σύστημα ανοίγει για την ηλεκτρονική δήλωση ραντεβού μια φορά την μήνα στις 15:00 και πάντοτε, το πολύ τρεις και ένα λεπτό, δεν υπάρχει διαθεσιμότητα.

Κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον προϊστάμενο του τμήματος απογευματινών ραντεβού, η απάντηση που έλαβα είναι το “δυστυχώς έτσι είναι το σύστημα”.

Το ένα αστέρι λοιπόν στην αξιολόγηση πάει στο σύστημα (αναγνωρίζοντας την υποστελέχωση των νοσοκομείων και τον φιλότιμο αγώνα που δίνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό) και δηλώνω πως σε περίπτωση που διαπιστωθεί πρόβλημα υγείας, επιφυλάσσομαι κάθε νόμιμου δικαιώματός μου κατά παντός υπευθύνου για τον χρόνο που έχασα και την ανύπαρκτη περίθαλψη» έγραψε μια ασθενής πριν από 2 μήνες.

«Γιατί ήρθες; Δεν πεθαίνεις»

«Ούτε ένα αστέρι δεν αξίζει… Οι γιατροί να ρωτάνε την φίλη μου μπροστά μου, ενώ είχε έντονους πόνους στην κοιλιά… γιατί ήρθες; Δεν πεθαίνεις…

Του μπαμπά της είναι το νοσοκομείο; Και αρνήθηκε να της διαβάσει και τις εξετάσεις! Ρε πάτε καλά; Και μετά βάζετε χαρτιά και άφησες να μην δέχεστε βία; Σοβαρά; Για να έχετε το ελεύθερο να την ασκείτε εσείς; Πού είναι ο διευθυντής; Πού είναι τα κανάλια; Αυτά τα χαλιά σας, αγένεια φουλ και δικτατορία…», σημείωσε ένας έξαλλος συνοδός πριν 1 μήνα.

«Τέσσερις μήνες δεν μπορούμε να κλείσουμε ραντεβού»

«Ούτε ένα αστέρι δεν αξίζει κανονικά! Είναι δυνατόν 4 μήνες να μην μπορούμε να κλείσουμε ραντεβού στο…; Παίρνω τηλέφωνο, μου λένε, ανοίγουν την τάδε ημερομηνία τα απογευματινά ραντεβού αλλάααα, όχι τηλεφωνικά, λέει, αλλά μόνο μέσω ίντερνετ η κράτηση του ραντεβού (που εννοείται θα πληρώσω να με δούνε, μήπως γίνει κάποια στιγμή). Παίρνεις τηλέφωνο την ημέρα που ανοίγουν τα ραντεβού και εννοείται κατειλημμένο συνέχεια.

Μπαίνω να κλείσω ιντερνετικά, που μου είπαν και φυσικά δεν έχουν ανοίξει και δεν πρόκειται κιόλας! Κλείστε το πια…», ανέφερε ένας ασθενής μόλις πριν 1 μήνα.

Τέσσερις ώρες στη διαλογή και μετά την έστειλαν σε άλλη κλινική

«Πώς να χαρακτηρίσω ένα δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα, που αφήνει μια γυναίκα 93 ετών, με σοβαρό πρόβλημα υγείας, να περιμένει 4 ώρες στη διαλογή και στη συνέχεια (επειδή τελείωσε η βάρδια των γιατρών) την στέλνουν στο παθολογικό;

Στο παθολογικό, που τις 4 ώρες που περιμέναμε, τα νούμερα είχαν κολλήσει στο 18. Μέσα δε στο ιατρείο, μπορεί να ήταν και 5 φορεία, μαζί με τους ασθενείς στα κρεβάτια του.

Τελικά, η γυναίκα δεν άντεξε άλλο και μετά από 5 ώρες αναμονής, υπέγραψε και έφυγε.

Η γυναίκα είναι η πεθερά μου.

Μια απέραντη θλίψη για τη κατάντια του Βενιζέλειου Νοσοκομείου», έγραψε ο απηυδυσμένος συνοδός πριν 2 μήνες.

«Απολύτως φρικτή εμπειρία»

«Απολύτως φρικτή εμπειρία στο Νοσοκομείο Βενιζέλου – Χειρουργική Κλινική Επειγόντων Περιστατικών.

Ήρθα επείγοντα με τον πατέρα μου, ο οποίος βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση. Πήγαμε κατευθείαν στη Χειρουργική Κλινική Επειγόντων Περιστατικών, αλλά η γιατρός που εργαζόταν εκεί μας αγνόησε εντελώς. Παρόλο που δεν υπήρχαν άλλοι ασθενείς που περίμεναν, μας άφησε να καθόμαστε και να περιμένουμε για πολύ ώρα. Αντί να βοηθήσει, ήταν απασχολημένη πίνοντας καφέ και μιλώντας στο τηλέφωνό της, ενώ ο πατέρας μου αγωνιζόταν.

Μηδενικός επαγγελματισμός, μηδενική φροντίδα, μηδενική ανθρώπινη ενσυναίσθηση. Ντροπιαστική συμπεριφορά για έναν γιατρό που εργάζεται σε τμήμα επειγόντων περιστατικών. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Τράβηξα φωτογραφίες ως απόδειξη αυτής της απαράδεκτης κατάστασης. Δεν θα επιστρέψω ποτέ σε αυτό το νοσοκομείο και προειδοποιώ έντονα τους άλλους να το αποφύγουν αν νοιάζονται για τους αγαπημένους τους» αναφέρει μια προσθήκη που βρήκαμε συνεχίζοντας την έρευνα του Πατρίς.

Live your myth in Greece – «Δεν θα επισκεφθούμε ξανά την Κρήτη»

«Ένας παιδίατρος μας συμβούλεψε να μεταφέρουμε την κόρη μας σε αυτό το νοσοκομείο με ασθενοφόρο λόγω σοβαρής ασθένειας, λήθαργου και αδυναμίας να κρατήσει οτιδήποτε στο στομάχι της. Το ασθενοφόρο ήταν εξαιρετικά παλιό. Κατά την άφιξή μας, μας υποδέχτηκαν με εχθρότητα και, δυστυχώς, όλη η παραμονή μας εκεί ήταν φρικτή.

Δεν υπήρχε καμία επικοινωνία από τις νοσοκόμες ή τους γιατρούς, δεν μας έδωσαν καμία πληροφορία, μας άφησαν για ώρες χωρίς ενημέρωση ή εξετάσεις. Δώσαμε στην κόρη μας υγρά, αλλά μας είπαν ότι θα έπρεπε να μείνουμε εκεί επ’ αόριστον χωρίς λόγο. Αρνήθηκαν να μας δώσουν τα απαραίτητα έγγραφα για να τα υποβάλουμε στην ασφαλιστική μας εταιρεία.

Τελικά, ζητήσαμε να μας επιτρέψουν να φύγουμε, όταν η κόρη μας κατάφερε επιτέλους να πιει και να φάει λίγο. Πιστεύουμε ότι ήταν σοβαρά γαστρεντερικά προβλήματα, αλλά ποτέ δεν μας το είπαν. Νιώθαμε σαν να βρισκόμασταν σε μια χώρα που μαστίζεται από πόλεμο και ήμασταν οι εισβολείς.

Ήταν αηδιαστική μεταχείριση για τους πολύ φοβισμένους για πρώτη φορά γονείς και την κόρη μας. Αυτό μας έχει τρομάξει και δεν θα επισκεφθούμε ξανά την Κρήτη. Παρακαλώ, αν πρέπει να πάτε σε νοσοκομείο, ειδικά με παιδιά, πηγαίνετε σε άλλο!». Να τονίσουμε πως όλοι οι συνοδοί και ασθενείς γράφουν επώνυμα και πως η συγκεκριμένη συνοδός και μητέρα έχει υποβάλει 4 σχόλια σε όλη της τη ζωή, τα τρία απόλυτα θετικά με 5 αστέρια και αυτό.

Τι γράφουν οι ασθενείς για το ΠΑΓΝΗ

«Ο κυρία (ο Θεός να την κάνει) στο… της μιλάς και κάνει ότι δεν σε βλέπει, η άλλη κυρία στις…, μόλις μιλήσεις, πιάνει το κεφάλι της και τρέχει μέσα, κοιτάζοντας από την γωνία να δει πότε θα φύγεις, να ξαναβγεί.

Ο ένας σε στέλνει στον άλλον με αγένεια και στο τέλος, καταλήγεις κάτω στο αρχείο, όπου ο άνθρωπος εκεί κάθεται μόνιμα στο κυλικείο, και μόλις τον ενοχλήσεις για αίτηση που έχεις κάνει 2μιση μήνες πριν, σου λέει, δεν έχω καμία ευθύνη εγώ με αυτά, πήγαινε στους εξωτερικούς. Εκεί θα βρεις πιο νορμάλ ανθρώπους, οι οποίοι όμως δεν έχουν παραλάβει τα αρχεία.

Αν πάει ένας άνθρωπος με λιγότερη υπομονή, μιλήσουν έτσι και γίνει κανένα σκηνικό σοβαρό, τι θα κάνετε μετά;

Ο κύριος στο αρχείο μίλησε άσχημα στη μητέρα μου, ηλικιωμένη γυναίκα, αφού είχε περάσει ένα 2ωρο να εξυπηρετηθεί και εν τέλει έπαθε κρίση πανικού μέσα στο νοσοκομείο.

Αν εγώ εκείνη την ώρα αντιδρούσα ανάλογα, τι θα γινόταν;» διηγήθηκε ένας συνοδός πριν 3 εβδομάδες.

Μούντζες αντί για αστέρια

«Αν μπορούσα να βάλω 0 αστέρια και να σας προσθέσω 5 μούτζες, θα το έκανα.

Τι να πρωτοσχολιάσω; Τον γιατρό που δεν ήθελε να με αναλάβει;

Που στα τηλέφωνα στον… δεν απαντάνε ποτέ, ενώ είναι εκεί;

Που πας από κοντά να κλείσεις ραντεβού και μόνο που δεν σε βρίζουν; (Γιατί βέβαια διακόπτεις το κουτσομπολιό και τον ζεστό καφέ τους). Που πας στην διαλογή και υποφέρεις από τον πόνο και σε λένε υπερβολικό κι αν παραπονεθείς και για την ατέλειωτη ώρα που περιμένεις, μπορεί και να σε δείρουν. Το λιγότερο τραγικοί όλοι σας» έγραψε ασθενής πριν 3 μήνες.

«Μεγάλη ταλαιπωρία του κόσμου, καλύτερα να πάτε κάπου έξω»

«Τελείως απαράδεκτο. Δεν υπάρχει κανένας να σου δώσει μία πληροφορία πού πρέπει να πας. Μετά από μία ώρα βρίσκεις άκρη, πρέπει να περιμένεις άλλες τρεις ώρες για να μπεις μέσα. Μετά, σου λένε ότι το σύστημα έχει πρόβλημα, σου δίνουν ένα χαρτί και σου λένε να πας από κει που ήρθες.

Έχασα 4 ώρες για να περιμένω και στο τέλος τίποτα. Μεγάλη ταλαιπωρία του κόσμου, καλύτερα να πάτε κάπου έξω για να ξεμπερδέψετε» έγραψε ένας ασθενής πριν 1 μήνα. Οι κακές υπηρεσίες υγείας είναι αυτονόητο πως οδηγούν όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια στα ιδιωτικά νοσοκομεία. Όσοι δεν έχουν χρήματα;