Θα θέλαμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε το Υπουργείο Υγείας και την κυβέρνηση που και φέτος μας σκέφτηκαν. Φαίνεται πως μας έχουν πραγματικά μέσα στην καρδιά τους—όπως ακριβώς και τις απλήρωτες υπερωρίες μας. Πραγματικά, συγκινούμαστε.
Άλλωστε, τι καλύτερο από το να περιμένεις μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου, για να πάρεις—κατά πάσα πιθανότητα—τα δεδουλευμένα σου; Μία μέρα πριν τα Χριστούγεννα!
Ένα πραγματικό δώρο Χριστουγέννων:
Το 50% των απλήρωτων υπερωριών του Σεπτεμβρίου,
Και ολόκληρες οι υπερωρίες για τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο.
Όλα σε ένα πακέτο. Γιορτινό. Σαν κουραμπιές, αλλά χωρίς τη ζάχαρη.
Τι να πούμε… Συγκινητικό.
Το κράτος που νοιάζεται.
Το Υπουργείο που αγαπάει τους εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση που επιμένει ότι «κανείς δε θα μείνει πίσω».
(Οι υπερωρίες όμως μένουν σταθερά πίσω).
Μην παρεξηγηθούμε όμως. Ξέρουμε την αλήθεια.
Δεν υπάρχει καμία καθυστέρηση.
Απλώς η κυβέρνηση είχε μια λαμπρή ιδέα:
Να επαναφέρει τον 13ο και 14ο μισθό… αλλά, ξέρετε, δεν πρόλαβε.
Οπότε είπε να ξεκινήσει πιλοτικά από τους υγειονομικούς:
Για φέτος «13ος μισθός» = απλήρωτες υπερωρίες.
Ευχαριστούμε πραγματικά.
Η σκέψη μετράει.
Ευχαριστούμε επίσης που μας δίνεται η δυνατότητα να δουλεύουμε 16ωρα. Ειλικρινά. Το νομοσχέδιο για το 13ωρο μοιάζει πια παλιό και συντηρητικό μπροστά σε αυτό που βιώνουμε καθημερινά. Το έχουμε ήδη ξεπεράσει μόνοι μας, με συνεχόμενες βάρδιες και με εφημερίες που μοιάζουν με μικρού μήκους ταινίες—μόνο που δεν έχουν τέλος.
Αλλά βέβαια, κάπως πρέπει να καλυφθούν τα κενά της υποστελέχωσης—δηλαδή, οι άδειες και η ανθρώπινη ανάγκη των συναδέλφων να… αναπνεύσουν καμιά φορά.
Και όπως όλοι γνωρίζουμε, οι μισθοί μας είναι τόσο παχυλοί που φυσικά δεν τελειώνουν στο πρώτο δεκαπενθήμερο. Ούτε έχουμε ανάγκη τα χρήματα των υπερωριών για λογαριασμούς, σπίτια, παιδιά, μεταφορές ή καθημερινές ανάγκες. Τι είναι μερικές εκατοντάδες ευρώ που λείπουν;
Άλλωστε στην Ελλάδα του 2025 όλα είναι τόσο οικονομικά: το σούπερ μάρκετ, το ρεύμα, τα καύσιμα, τα ενοίκια… όλα για γέλια.
Κυριολεκτικά.
Τα νοσοκομεία, δε, λειτουργούν χάρη στη μαζική πληθώρα προσωπικού. Με τόσες προσλήψεις που γίνονται συνεχώς, στελεχώνουμε τα τμήματα δύο-δύο. Γι’ αυτό και συνεχίζουμε να δουλεύουμε στο φιλότιμο, αφού προσωπικό υπάρχει άφθονο… κάπου, σε μια άλλη διάσταση.
Τελικά, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο:
Η κυβέρνηση μας αγαπάει τόσο πολύ,
που δεν θέλει να πληρωνόμαστε νωρίς.
Θέλει να μας κάνει έκπληξη.
Να νιώσουμε το «πνεύμα των γιορτών».
Να πάρουμε το «δώρο» μας στις 23 Δεκεμβρίου.
Και να το χαρούμε, στην εργασία μας, φυσικά.
Πού αλλού;
Δηλώνουμε λοιπόν:
Η ειρωνεία τελειώνει εδώ.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή και προσβάλλει κάθε εργαζόμενο της δημόσιας υγείας:
Απαιτούμε άμεση πληρωμή όλων των δεδουλευμένων υπερωριών.
Απαιτούμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Απαιτούμε αξιοπρεπείς αποδοχές.
Απαιτούμε σεβασμό σε όσους κρατούν τα νοσοκομεία ζωντανά.
Απαιτούμε να σταματήσει η κοροϊδία.
Η κυβέρνηση μπορεί να κάνει χιούμορ με τις καθυστερήσεις.
Εμείς όμως δε μπορούμε να κάνουμε χιούμορ με την πραγματικότητα στην οποία εργαζόμαστε.
Και η ειρωνεία δεν είναι πολιτική υγείας—είναι η αντίδραση ανθρώπων που έχουν φτάσει στα όριά τους.
Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα.
Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα.
Και εμείς θα συνεχίσουμε να τη διεκδικούμε:
με αξιοπρέπεια, με συλλογικότητα (δυστυχώς για όσους μας θεωρούν δεδομένους), με φωνή και με αλήθεια.
Politica 89.8
