Politica 89.8
Ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον 19χρονο Ραφαήλ – «Η Ελλάδα πρέπει να προστατεύει τα παιδιά της… όχι να τα θρηνεί» λέει ο πατέρας
Συγκλονιστικές στιγμές εκτυλίχθηκαν στο Τυμπάκι με την άφιξη της σορού του 19χρονου Ραφαήλ, που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια άσκησης στη Ρόδο. Συγγενείς, φίλοι και δεκάδες κάτοικοι καταφθάνουν συνεχώς έξω από το σπίτι της οικογένειας, κρατώντας λουλούδια και λευκά κεριά, δημιουργώντας μια σιωπηλή πομπή αγάπης και πένθους.
Το φέρετρο, τυλιγμένο με τη γαλανόλευκη, έφτασε στο αεροδρόμιο Ηρακλείου με στρατιωτικό αεροσκάφος C-130. Η εικόνα του πατέρα να συνοδεύει το παιδί του, λίγες μόνο ημέρες μετά που το αποχαιρέτησε χαρούμενο για την πρώτη του μεγάλη άσκηση, προκαλεί ρίγη συγκίνησης.
Στο πατρικό σπίτι, όπου ο Ραφαήλ μεγάλωσε, ο πόνος είναι αβάσταχτος. Η οικογένεια —γονείς, αδελφή, παππούδες και συγγενείς— προσπαθεί να κατανοήσει πώς χάθηκε τόσο ξαφνικά ο νεαρός οπλίτης, την ώρα που υπηρετούσε την πατρίδα.
Η οικογένεια έχει δηλώσει από την πρώτη στιγμή παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας και ζητά να μάθει τι ακριβώς συνέβη. Ο δικηγόρος της, Γιώργος Κοκοσάλης, τόνισε ότι όλα τα ενδεχόμενα θα εξεταστούν, από πιθανή εγκληματική ενέργεια μέχρι αμέλεια. Τεχνικός σύμβουλος βρέθηκε ήδη στη Ρόδο, όπου εξέτασε το σημείο της άσκησης, στην οποία τραυματίστηκε σοβαρά και ένας 39χρονος επιλοχίας πυροτεχνουργός.
Ο κ. Κοκοσάλης σημείωσε ότι η συνεργασία με το Α.Τ. Αρχαγγέλου είναι άριστη και υπογράμμισε τη σημασία της κατάθεσης του τραυματία, όταν καταστεί δυνατό, αλλά και των περίπου 150 στρατιωτών που συμμετείχαν στην άσκηση. Παράλληλα, θα διερευνηθεί εάν ο 19χρονος είχε την απαιτούμενη εκπαίδευση για τον ρόλο που του ανατέθηκε.
Συντετριμμένος ο πατέρας του Ραφαήλ ευχαρίστησε τον κόσμο για τη συγκλονιστική συμπαράσταση και δεν παρέλειψε να εκφράσει την αγωνία του για τον τραυματία στρατιωτικό. Ζήτησε από την Πολιτεία να σταθεί πραγματικά δίπλα στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, τονίζοντας ότι οι άνθρωποι που χειρίζονται επικίνδυνα μέσα και οπλικά συστήματα έχουν αυξημένες ανάγκες και ευθύνες.
Με τρεμάμενη φωνή, θυμήθηκε τα τελευταία λόγια του γιου του πριν φύγει για την άσκηση:
«Μου είπε: “Αύριο, μπαμπά, θα ρίξουμε χειροβομβίδες”. Τον ρώτησα αν θα ρίξει κι εκείνος και μου απάντησε γελώντας: “Σιγά μην χάσω το πανηγύρι”. Ήταν ενθουσιασμένος».
Ο πατέρας αποκάλυψε ότι η οικογένεια έχει ζήσει ξανά τον ίδιο αδιανόητο πόνο: «Στην ίδια ηλικία έχασα και τον ανιψιό μου, 19 χρονών κι εκείνος, το 2008…».
