Politica 89.8
Μια σπάνια φωτογραφία της Ζωής Λάσκαρη δια χειρός του σπουδαίου Κλεισθένη Δασκαλάκου
Με αφορμή τη συμπλήρωση των οκτώ χρόνων από τον θάνατο της σπουδαίας ηθοποιού Ζωής Λάσκαρη, το Studio Kleisthenis δημοσίευσε δύο άγνωστες λήψεις του σπουδαίου φωτογράφου Κλεισθένη Δασκαλάκου.
Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε τους συντελεστές της ταινίας «Οι θαλασσιές οι χάντρες» του 1967, σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, να κάνουν διάλειμμα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
«Η αξέχαστη ηθοποιός απαθανατίζεται σε διάλειμμα των γυρισμάτων του μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ και του Γιάννη Δαλιανίδη ‘Οι θαλασσιές οι χάντρες’, πλάι στους συντελεστές της ταινίας», αναφέρεται στην περιγραφή της δημοσίευσης.
Στη δεύτερη λήψη μεταφερόμαστε στα εμβληματικά στούντιο της Φίνος Φιλμ στους Αγίους Αναργύρους, εκεί όπου γυρίστηκε η ταινία το μακρινό 1966.
H Ζωή Λάσκαρη έφυγε από τη ζωή στις 18 Αυγούστου 2017, έπειτα από καρδιακή ανακοπή που υπέστη ενώ κοιμόταν στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη σε ηλικία 74 ετών.
Ενταφιάστηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών, στον τάφο της οικογένειας Λυκουρέζου.
Η ανάρτηση
«Σήμερα συμπληρώνονται οκτώ χρόνια από τον χαμό της Ζωής Λάσκαρη, μιας από τις πιο λαμπερές μορφές του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Με το ταλέντο, την εκφραστικότητα και την ακαταμάχητη παρουσία της, κατάφερε να γίνει σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής, αφήνοντας πίσω της ρόλους που συνεχίζουν να συγκινούν και να εμπνέουν.
Στις δύο αδημοσίευτες φωτογραφίες από τον φακό του Κλεισθένη @studio_kleisthenis , η αξέχαστη ηθοποιός απαθανατίζεται σε διάλειμμα των γυρισμάτων του μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ και του Γιάννη Δαλιανίδη «Οι θαλασσιές οι χάντρες», πλάι στους συντελεστές της ταινίας: (Από αριστερά) Γιάννης Δαλιανίδης, Γιώργος Τσιτσόπουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Μάρθα Καραγιάννη, Κώστας Βουτσάς, Γιάννης Βογιατζής και κάτω η τραγουδίστρια Αλέκα Μαβίλη και ο Διευθυντής Φωτογραφίας του Φίνου, Γιώργος Αρβανίτης.
Η δεύτερη φωτογραφία μας μεταφέρει στα ιστορικά στούντιο της Φίνος Φιλμ στους Αγίους Αναργύρους, εκεί όπου γυρίστηκε η συγκεκριμένη ταινία το 1966, αλλά και αμέτρητα ακόμη έργα που σφράγισαν το παλιό καλό ελληνικό σινεμά. Στο ανεξάντλητο αρχείο του Κλεισθένη φυλάσσονται πολύτιμες φωτογραφίες από τα γυρίσματα δεκάδων ταινιών σε στούντιο, που παραμένουν ζωντανά κομμάτια μιας χρυσής εποχής, χαρίζοντας στο κοινό τη μαγεία και την αίσθηση πως οι ήρωες εκείνων των χρόνων συνεχίζουν να ζουν μέσα από την τέχνη τους».
View this post on Instagram
«Ήταν. Είναι. Και θα είναι για πάντα»
Από την πλευρά της, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, τίμησε τη μνήμη της μητέρας της, μοιραζόμενη μια φωτογραφία της, στην λεζάντα της οποίας έγραψε: «Φώς. Αέρας. Λευκό. Φωτεινή ψυχή. Έσπερνε δημιουργία. Διαφορετική. Δημιουργική. Απόλυτη. Ζωντανή. Ευαίσθητη. Τσαμπουκάς. Θαρραλέα. Τολμηρή. Άνοιγε δρόμους. Δεν ακολουθούσε τα στημένα. Δεν ακολουθούσε τα πλήθη. Δεν επιζητούσε χειροκρότημα. Δεν επιζητούσε τίποτα. Γιατί πολύ απλά ήταν. Σε ένα στημένο σημερινό «στάρ σύστεμ», ήταν το πιο λαμπρό αστέρι. Το φώς της είτε σε έκαιγε είτε σε ζέσταινε. Δεν «έστηνε» ειδήσεις. Δεν είχε ψώνιο να την αποκαλούν κάπως. Ήταν. Είναι. Και θα είναι για πάντα. Όλα αυτά που οι περισσότεροι «προσπαθούν» με χίλια μέσα να τραβήξουν την προσοχή…Δεν προσπάθησε ποτέ. Αρκούσε ένα βλέμμα. Ένα περπάτημα. Ένα γέλιο. Σε ένα στημένο κόσμο. σε έναν Άθεο κόσμο, υπήρξε κάτι πολύ παραπάνω. Άπιαστο. Με πίστη δυνατή μόνο στον Θεό. Σε ευχαριστώ που μου έδειξες τι θα πει… ΖΩΗ».
View this post on Instagram
