Politica 89.8
«Τι στο καλό να φορέσω;» – Οι προκλήσεις του στυλ ενός σαραντάρη άνδρα
«Ως άνδρας, όταν φτάνεις στα 40 σου, γίνεται πιο δύσκολο να συμβαδίζεις με κάθε νέα τάση και ίσως έρχεται μια στιγμή που δεν πρέπει να το κάνεις. Αλλά μπορεί να μην θέλεις να τα παρατήσεις εντελώς. Δεν θέλεις να φαίνεσαι σαν τον γέρο που επιτέλους συμβαδίζει με μια νέα τάση, ακριβώς όπως το τελευταίο ελικόπτερο απογειώνεται από τη Σαϊγκόν» σχολιάζει ο Larry Ryan στον Guardian και συνεχίζει:
«Ομοίως, μπορεί να είναι ταπεινωτικό να προσπαθείς να ακολουθήσεις κάθε νέα μόδα. Υπάρχουν πολλά μεγαλύτερα προβλήματα στη ζωή, και όμως βρίσκομαι στο σπίτι, στο κατάστημα, στο δοκιμαστήριο και αναρωτιέμαι: τι στο καλό πρέπει να φορέσω πια; Ίσως αυτό προσφέρει έναν τρόπο να αποφύγεις τα μεγαλύτερα ερωτήματα».
Οι 10 πιο στιλάτες χώρες στον κόσμο για την ανδρική μόδα άνω των 40 ετών (δείτε το βίντεο)
Μπορώ ακόμα να φοράω Air Max ή Asics;
«Η ανανέωση της ντουλάπας σας απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και χρήματα – και μόλις το κάνετε, τα πράγματα μπορεί να έχουν αλλάξει ξανά. Για να μην αναφέρουμε την αυξανόμενη αίσθηση ότι όλοι μας πρέπει να αγοράζουμε λιγότερα και να επαναχρησιμοποιούμε περισσότερα» παρατηρεί ο Larry Ryan.
«Και έτσι, όπως και πολλοί άντρες της ηλικίας μου, νιώθω λίγο ζαλισμένος και μπερδεμένος στην αναζήτησή μου για ρούχα που ταιριάζουν στην εποχή – και σε μένα.
»Μερικές από τις βεβαιότητες για το πώς ντυνόσουν στα 20 και στα 30 σου αρχίζουν να χάνουν τη σημασία τους. Μπορώ ακόμα να φοράω Air Max ή Asics; Μια μπλούζα με το λογότυπο μιας μπάντας είναι ακόμα εντάξει; Γιατί αυτό το φούτερ με κάνει να μοιάζω με έφηβο με γκρίζα μαλλιά; Πρέπει να φοράω τα τζιν μου φαρδιά ή στενά;».
O Ντάνιελ Γκρεγκ για τη διαφήμιση της Loewe
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αχ, αυτά τα παντελόνια
Τα παντελόνια φαίνεται να είναι το βασικό πρόβλημα σε αυτό το δίλημμα. Είναι εύκολο να κάνεις ένα λάθος χωρίς να το καταλάβεις. Είναι σαν μια στιλιστική εκδοχή μιας ατάκας από τους Rounders, την ανεξάρτητη ταινία του τέλους της δεκαετίας του ’90 με θέμα το πόκερ: «Αν δεν μπορείς να εντοπίσεις τον κορόιδο μέσα στην πρώτη μισή ώρα που κάθεσαι στο τραπέζι, τότε είσαι εσύ το κορόιδο».
Τα παντελόνια έχουν διανύσει μια επική πορεία τα τελευταία τριάντα χρόνια: στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τα φαρδιά και τα bootcut ήταν ο κανόνας Στη δεκαετία του 2000, με την ώθηση του σχεδιαστή Hedi Slimane και των Strokes, τα τζιν έγιναν όλο και πιο στενά.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 και του 2010, διάφορες εκδοχές των στενών παντελονιών έγιναν η νόρμα, μέχρι που τα στενά παντελόνια έφτασαν στο σημείο του παραλόγου.
O Κόλμαν Ντομίνγκο ακροβατεί μεταξύ στυλ και υπερβολής
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια στιλιστική κρίση ταυτότητας
Σταδιακά, με την ώθηση των πρωτοπόρων της μόδας όπως οι Vetements και Supreme στα μέσα της δεκαετίας του 2010, και στη συνέχεια ξαφνικά, τα πράγματα άλλαξαν – εκτοξεύοντας την τάση στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Τώρα, τα μεγαλύτερα και φαρδύτερα στυλ αφθονούν.
«Αν οι άνδρες μιας συγκεκριμένης ηλικίας πάντα αντιμετώπιζαν μια κρίση ταυτότητας όσον αφορά τα ρούχα, ο επιταχυνόμενος κύκλος των τάσεων έχει κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα» γράφει ο Larry Ryan.
«Ο σύζυγός μου είναι παρόμοιας ηλικίας και λέει τα ίδια» συμφωνεί καθησυχαστικά η Μπεθ Πετίτ, υπεύθυνη ανδρικών ενδυμάτων στο John Lewis. «Υπάρχουν τόσες πολλές πληροφορίες, τόσες πολλές εικόνες, τόσα πολλά δεδομένα, τόσα πολλά σημεία στα οποία ο καταναλωτής μπορεί να έχει πρόσβαση στη μόδα με έναν τρόπο που δεν μπορούσε στο παρελθόν, που μπορεί να είναι συντριπτικό».
Επιπλέον, πιστεύει ότι «δεν έχει να κάνει τόσο με την καθαρή τάση που φιλτράρεται, όπως στο παρελθόν. Ο πελάτης έχει περισσότερες επιλογές, αλλά με αυτό, μπορεί να δυσκολευτεί να προσανατολιστεί».
Ο Σεθ Ρόγκεν, τα τελευταία χρόνια, έχει δώσει ένα μάλλον απροσδόκητο πρότυπο για το πώς να ντύνεται κανείς καλά και με προσωπικότητα ως άνδρας άνω των 40 ετών
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια διάθεση πειραματισμού, αλλά και όχι
Ίσως ως αποτέλεσμα αυτής της ευρύτερης και κάπως αμείλικτης επιλογής, η Πετίτ πιστεύει ότι η mainstream ανδρική μόδα γίνεται πιο τολμηρή, αν και με ήπιο τρόπο.
«Υπάρχει μια νέα διάθεση πειραματισμού και ανακάλυψης», λέει, ακόμη και μεταξύ των βασικών πελατών της John Lewis, οι οποίοι δεν είναι ακριβώς ο τολμηρός Κόλμαν Ντομίνγκο, ο οποίος μαζί με τους Άντριου Σκοτ και Ντάνιελ Γκρεγκ έχουν οδηγήσει την ανδρική μόδα για τους άνω των 40 ετών σε δημιουργικές κατευθύνσεις στην παγκόσμια σκηνή.
Ο Σεθ Ρόγκεν, τα τελευταία χρόνια, έχει δώσει ένα μάλλον απροσδόκητο πρότυπο για το πώς να ντύνεται κανείς καλά και με προσωπικότητα ως άνδρας άνω των 40 ετών.
Ο ακαδημαϊκός και συγγραφέας μόδας Νταλ Τσόντα, που διδάσκει στο Central Saint Martins, δεν είναι πεπεισμένος ότι τα πράγματα έχουν πραγματικά γίνει πιο τολμηρά – βέβαια, είναι λίγο πιο απαισιόδοξος σχετικά με αυτό.
Πιστεύει ότι, εκτός από ορισμένες δημιουργικές βιομηχανίες που θεωρητικά επιτρέπουν πιο εκφραστική ενδυμασία, οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να εργάζονται σε θέσεις που τους υποχρεώνουν να ακολουθούν συντηρητικούς τρόπους ντυσίματος.
Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι παραμένουν επιφυλακτικοί στο να ξεχωρίζουν. «Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει», λέει ο Τσόντα, «αλλά πολλοί από εμάς δεν κάνουμε τίποτα. Απλώς μιλάμε μεταξύ μας στη βιομηχανία της μόδας για το πόσο υπέροχος φαίνεται κάποιος με ένα ζευγάρι μικροσκοπικά μεταξωτά σορτς».
Ο Πολ Μέσκαλ το έχει τερματίσει με τα σορτσάκια του
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η άχαστη λίστα των κλασικών
«Σίγουρα, πιστεύω ότι ο Πολ Μέσκαλ φαίνεται υπέροχος με τα μικροσκοπικά σορτς αλλά αυτό δεν με βοηθάει απαραίτητα. Πώς πρέπει λοιπόν να ντύνομαι ως άνδρας σχεδόν 44 ετών;» επιμένει ο Larry Ryan στον Guardian.
Ο Τσόντα λέει ότι πολλοί άνθρωποι τείνουν προς τα κλασικά. Ποια είναι τα κλασικά;
«Είναι το τζιν 501, σε ένα πολύ καλό σκούρο ντένιμ. Είναι ένα καλό μπουφάν που μπορείς να παίξεις να θες με τα χρώματα. Φαίνεται κομψό και casual. Είναι ένα T-shirt καλής ποιότητας, ένα ανθεκτικό ζευγάρι γυαλιά. Είναι τα Carhartt. Αυτού του είδους οι μάρκες που είναι ρούχα εργασίας. Και συνδέονται με ένα συγκεκριμένο είδος ανδρισμού και τεστοστερόνης. Δεν πρέπει να το υποτιμάμε αυτό. Carhartt, Levi’s, Dickies».
«Νομίζω ότι η μόδα ήταν πάντα ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός χώρου όπου οι άνθρωποι νιώθουν ότι δεν τα καταφέρνουν ποτέ σωστά» καταλήγει ο Τσόντα.
*Με στοιχεία από theguardian.com
