Πάντα ήμουν περήφανη για τους αγώνες του κρητικού λαού, για τις μάχες, τις διεκδικήσεις. Δεν ήταν εύκολο να τον ξεγελάσεις, πόσο μάλλον να τον προδώσεις. Τελευταία αισθάνομαι ότι αυτή η Κρήτη είναι …μακρινή ανάμνηση.
Είναι σαν όλα όσα γίνονται γύρω μας να μην μας αγγίζουν. Κι όμως μας αφορούν.
Δεν λέω γίνονται μεγάλα αναπτυξιακά έργα στην Κρήτη: αεροδρόμιο, ΒΟΑΚ, ηλεκτρική διασύνδεση, αλλά εδώ παίζονται και μεγάλα “παιχνίδια”.
Ας πάρουμε για αρχή τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης. Οι υπογραφές “έπεσαν” σε πανηγυρικό κλίμα αλλά εκ των υστέρων αποκαλύφθηκαν σοβαρά ζητήματα, παράμετροι τη σύμβασης που δεν γνωρίζαμε.
Δέχονται οι Κρητικοί να πληρώνουν διόδια πριν καν ολοκληρωθεί το έργο; (για να συνηθίσουν, ντε)
Δέχονται να αποτελούν το μόνο νησί της Μεσογείου όπου θα ισχύουν διόδια;
Δέχονται να πληρώνουν 18 ευρώ Ηράκλειο – Χανιά, aller retour; (Θυμίζω ότι οι κάτοικοι του νησιού δεν έχουν εναλλακτικές επιλογές και άλλους προορισμούς όπως στην υπόλοιπη χώρα, είναι κατα κάποιον τρόπο πιο “αποκλεισμένοι” λόγω της θάλασσας. Θυμίζω επίσης ότι δεν είναι όλοι ευκατάστατοι, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι του μεροκάματου)
Στα ερωτήματα θα βρείτε διαφορετικές απαντήσεις αλλά δεν είναι τυχαίο ότι τοπικοί άρχοντες, επιμελητήρια, βουλευτές και φορείς αντέδρασαν σφοδρότατα στα “ψιλά γράμματα” της σύμβασης.
Και να’ταν μόνο αυτό.
Η Κρήτη με την συμμετοχή στο ΑΕΠ, η “ναυαρχίδα” του τουρισμού με εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες το καλοκαίρι, έχει τα νοσοκομεία που της αξίζουν; (ή έχει γιατρούς που τρέχουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να καλύπτουν βάρδιες και ασθενείς “στο περίμενε” για να εξυπηρετηθούν;).
Οι Kρητικοί άραγε έχουν την νοσηλευτική περίθαλψη που του αρμόζει;
Τα σχολεία όπου φοιτούν τα παιδιά είναι σύγχρονα και ασφαλή;
Έχουμε συνεχή πρόσβαση σε νερό στα σπίτια και τις επιχειρήσεις μας, χωρίς να αγωνιούμε για κάθε βλάβη ή “δύσκολη” χρονιά;
Ζούμε σε καθαρές πόλεις που δεν στολίζουν “βουνά” από σκουπίδια;
Αν όχι, τότε λυπάμαι, δεν φταίνε οι πολιτικοί αλλά εμείς οι ίδιοι.
Φταίμε εμείς που όταν μας έταξαν έργα δεν σκεφτήκαμε ότι τα έχουμε τριπλοπληρώσει, φταίμε γιατί δεν αναλογιστήκαμε ότι κάπου τα έχουμε ξανακούσαμε αυτά (το λεγόμενo dejavu) και ότι ίσως μας παραπλάνησαν.
Όσο για την ανάπτυξη που έφτασε με…. καθυστέρηση, δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε. Δεκαετίες για τα ίδια θέματα ακούω και άλλες τόσες για αυτά που (ΔΕΝ) έγιναν.
Άρα την επόμενη φορά που θα τάξουν έργα στο νησί – ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης- απλά αναλογιστείτε αν είχατε και θα έχετε ποτέ τις υποδομές που σας αξίζουν.
Όλα τ’ άλλα είναι γυαλιστερές κορδέλες και λαμπερό περιτύλιγμα, χωρίς περιεχόμενο….