Φιλία Σαριδάκη

Οι σφαίρες “λάβωσαν” την περηφάνια ενός ολόκληρου νησιού

Δημοσιεύτηκε στις 05/11/2025 09:40

Οι σφαίρες “έπεφταν” βροχή, δύο νεκροί, δύο σπίτια που έκλεισαν, ένα χωριό που “ντύθηκε” στα μαύρα. Οι σφαίρες που “έπεσαν” στα Βορίζια κατάφεραν να λαβώσουν την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου νησιού που βρέθηκε- άθελά του- και πάλι στο προσκήνιο για λάθος λόγους.

Δεν βρεθήκαμε στο επίκεντρο για την καινοτομία, την πρωτοπορία, τις τέχνες, την επιχειρηματικότητα, το λαμπρό πολιτισμό μας, έναν πολισμό που μετρά χιλιάδες χρόνια ζωής. ‘Ηταν γιατί γιατί ένα αιματηρό περιστατικό έμελλε να θέσει το νησί στο σκοτεινό περιθώριο.

Μετά τους οπεκεπέδες, τα σκάνδαλα, τη διαφθορά, το “αλεσβερίσι” μεταξύ βουλευτών- εξουσίας- απατεώνων και το έγκλημα στο Έλος, το σκηνικό ολοκληρώθηκε με τα Βορίζια.

Και το “τσουβάλιασμα” δεν άργησε να έρθει.

Η λεβεντογέννα Κρήτη, έγινε εν μια νυκτί η Κρήτη της βεντέτας (ενώ δεν ήταν βεντέτα), των κύκλων αίματος και του αποτυχημένου σασμού.

Εύκολο δεν ήταν; Αρκεί να πέσει ο προβολέας σε μία χούφτα ανθρώπων και να επισκιάσει ένα ολόκληρο νησί.

Μόνο που και η πολιτεία κρύβεται πίσω από τις ευθύνες της…

Δεν θέλησε ποτέ αποτελεσματικά να πατάξει την οπλοφορία.

Δεν είχε ποτέ σκοπό να κάνει “φύλλο και φτερό” σπίτια, ποιμνιοστάσια και αυτοκίνητα, για να “εξαφανίσει” τα όπλα.

Ποτέ δεν ήταν στις προθέσεις του κράτους να στελεχώσει ισχυρά τμήματα σε “δύσκολες” περιοχές, να επιβάλλει αυστηρούς νόμους και να εμποδίσει αποφυλάκιση όσων τόλμησαν να αφαιρέσουν ζωές, να κλείσουν σπίτια, να πυροβολούν εν ψυχρώ, να καθιερώσουν δικούς τους νόμους.

Οι περισσότεροι αυτοδιοικητικοί δε, περιορίστηκαν στην καταδίκη χωρίς πολλά, πολλά. Βλέπετε το πολιτικό κόστος είναι μεγάλο.

Και εκείνο που πληγώνει περισσότερο: άφησαν την εκπαίδευση να “αργοπεθαίνει”. Μόνο “όπλο” απέναντι στα όπλα είναι η παιδεία λένε οι σοφότεροι. Αλλά το επίπεδο παιδείας μας εξαντλείται στην αποστολή ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, κατόπιν εορτής. Για τις συζητήσεις που θα πρέπει να έχουν γίνουν στα σχολεία και μέσα στις οικογένειες, ελάχιστα ειπώθηκαν. Για όσα δεν έχουν γίνει στις “κλειστές” κοινωνίες, παγερή σιωπή.

Όταν σβήσουν τα φώτα και οι προβολείς στραφούν αλλού, αστυνομικές ενισχύσεις, οι αξιωματούχοι και όλοι οι ειδικοί, θα πάνε σπίτι τους και όλοι θα επιστρέψουν στην ίδια πραγματικότητα. Μέχρι το νέο αιματοκύλισμα., όπως συμβαίνει και άλλες περιοχές της χώρας.

Ωστόσο στα δικά μας μάτια η Κρήτη έχει θα έχει πάντα άλλη όψη και όχι την σκοτεινή που της προσδίδουν…