15 χρόνια μετά, τα ίδια και τα ίδια στις τραγωδίες

Aκόμα μια διαχωριστική γραμμή 15 χρόνια τώρα.
Οι νεκροί της Marfin αν ήταν αλλιώς τα πράγματα θα κατέβαζαν τον κόσμο στο δρόμο.
Βλέπετε η Ελλάδα εξακολουθεί και κάνει διακρίσεις ακόμα και σε αυτά.
Θυμίζω τις περιπτώσεις Αξαρλιάν-Γρηγορόπουλου,
Άλλο ένα κακό που έχουν φέρει κάποιοι με κομματικές σκοπιμότητες στην κοινωνία μας.
Δυστυχώς…οι εγκληματίες κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Και για αυτό, η “ούγια” γράφει τον αρχιτέκτονα ιδεολογικό πολιτικό χώρο απ’ τον οποίο πηγάζουν κάθε λογής τυμβωρυχίες.
Τρανή απόδειξη μεταξύ άλλων ακόμα και η πλακέτα που τοποθετήθηκε στην μνήμη των θυμάτων το 2019 και η οποία ενόχλησε τόσο που κάποιοι άμεσα την λεηλάτησαν.
Τόση ντροπή που και η ντροπή ντράπηκε…αλλά είπαμε.
Στην Ελλάδα οι τραγωδίες έχουν κομματική απόχρωση και πολιτική σπέκουλα από πονηρούς και υπόπτους όπως το βλέπουμε και στην τυμβωρυχία της τραγωδίας των Τεμπών.