Politica 89.8
Πρωτόγνωρος φασισμός παραλύει το κράτος και μας εκθέτει διεθνώς
Μέρες τώρα, μια μικρή ομάδα «αλληλέγγυων» απειλεί πως δεν θα επιτρέψει σε Ισραηλινούς πολίτες να πατήσουν ελληνικό έδαφος.
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, οι αρχές θα είχαν κινητοποιηθεί προτού εκδηλωθούν τέτοιου είδους ακραίες συμπεριφορές.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το Υπουργείο Ναυτιλίας, μέσω του Λιμενικού Σώματος, θα είχαν ήδη ενημερώσει τις τοπικές δυνάμεις και θα είχαν σχέδιο δράσης, αποτρέποντας αυτά τα αίσχη.
Όμως εδώ φαίνεται πως τίποτα δεν λειτουργεί.
Ο κύριος Χρυσοχοΐδης και ο κύριος Κικίλιας μάλλον δεν πήραν είδηση.
Αρκεί μια μικρή μάζωξη κόκκινων τραμπούκων στη Σύρο για να διασύρει τη χώρα διεθνώς, απαγορεύοντας αυθαίρετα την αποβίβαση Ισραηλινών επισκεπτών.
Και όλα αυτά συμβαίνουν στο νησί που κάποτε συμβόλιζε, ως γνωστόν, τον νεοελληνικό Διαφωτισμό.
Μια θορυβώδης μειοψηφία επιβάλλει με το έτσι θέλω τον κόκκινο φασισμό της.
Με σημαίες της Παλαιστίνης, πανό για «γενοκτονίες» και συνθήματα μίσους, αποφασίζουν ότι οι Ισραηλινοί δεν δικαιούνται να πατήσουν το πόδι τους στο νησί.
Όχι γιατί έκαναν κάτι. Αλλά επειδή είναι Ισραηλινοί.
Κληρονομική αμαρτία δηλαδή.
Κάπως έτσι το αντιλαμβάνεται αυτή η περιθωριακή μειοψηφία.
Αν η ιστορία γραφόταν ανάποδα – αν δηλαδή μια ομάδα επιχειρούσε να απαγορεύσει την αποβίβαση μουσουλμάνων ή Αφρικανών – θα είχαμε ενδεχομένως έκτακτα δελτία, κατακραυγή, πορείες και διεθνή καταδίκη, αλλά και την Γκρέτα να τρώει κάνα hot dog πάνω σε κανένα ιστιοφόρο και να φωνάζει μέσα στο ίδιο μας το σπίτι: «Φασίστες Έλληνες που δέχεστε τους φονιάδες των λαών!»
Ο αντισημιτισμός έχει γίνει σχεδόν «lifestyle», όπου το κράτος του Ισραήλ δαιμονοποιείται με απίστευτη ευκολία.
Οι δήθεν ανθρωπιστές βάζουν φωτογραφία προφίλ με τη σημαία της Παλαιστίνης, πουλάνε φτηνό «αλτρουισμό» στα social media και νομίζουν πως έχουν το ηθικό πλεονέκτημα.
Για να είναι απλά αύριο κάπου υποψήφιοι σε ψηφοδέλτιο της Αριστεράς, με παράσημα απ’ τους αντισημιτικούς τους αγώνες, τις εκστρατείες τους και τη μοναδική ευαισθησία τους.
Οι τοπικοί επαγγελματίες της Σύρου θα έπρεπε ήδη να έχουν στραφεί νομικά εναντίον αυτών των ομάδων για διαφυγόντα κέρδη, ενώ και η πλοιοκτήτρια εταιρεία θα έπρεπε να ζητήσει αποζημίωση για τη ζημιά στο πρόγραμμα της κρουαζιέρας.
Διότι εδώ δεν έχουμε απλά μια διαμαρτυρία, αλλά μια ωμή παραβίαση δικαιωμάτων, έναν τραμπουκισμό που καμία δημοκρατία δεν μπορεί να ανεχτεί — εκτός της Ελλάδας, που τα ανέχεται όλα.
Αν κάποιοι δεν θέλουν Ισραηλινούς τουρίστες, ας ναυλώσουν ένα πλοίο για τη Γάζα – και μάλιστα χωρίς επιστροφή – για να βρουν την «αγάπη» της Χαμάς.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να επιτρέπει σε τέτοιους θορυβώδεις μειοψηφικούς τραμπούκους να παριστάνουν τους κριτές του ποιος είναι άξιος να πατήσει σε ελληνικό έδαφος.
Η ανοχή της πολιτείας σε αυτόν τον ιδιότυπο φασισμό αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Διεθνής διασυρμός, μεγάλος βαθμός επικινδυνότητας για το ευαίσθητο τουριστικό μας προϊόν.
Άντε, γιατί η ανοχή έχει και τα όριά της — σε μια χρονική στιγμή όπου η Ελλάδα δέχεται ασύμμετρη υβριδική απειλή από λαθρομετανάστες.
