
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έγινε η πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία στην επέτειο του Πολυτεχνείου.
Μερικές επισημάνσεις:
Στην πορεία δεν πήγε ο Αλέξης Τσίπρας, βάσει του *rebranding* που εκτελούν οι επικοινωνιολόγοι του, ενώ για χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή προς την Αμερικανική Πρεσβεία.
Αδυνατώ να κατανοήσω τι δουλειά έχουν οι σημαίες κομμάτων της Αριστεράς, και πολύ περισσότερο του ΚΚΕ (το οποίο μάλιστα είχε πάει ξεκάθαρα απέναντι όταν ξεκινούσε η κινητοποίηση, θεωρώντας την ως υποκινούμενη από την CIA και τους Αμερικανούς γενικότερα).
«ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ» και «Εμπρός λαέ, μην σκύβεις το κεφάλι».
Αδυνατώ όμως να κατανοήσω ακόμη περισσότερο τις σημαίες της Παλαιστίνης. Δηλαδή, πάλι καλά που δεν είδαμε και σημαίες ποδοσφαιρικών ομάδων που έχουν μείνει χωρίς ελληνικό πρωτάθλημα εδώ και χρόνια και συνθήματα του τύπου «ΠΑΟ θρησκεία, Θύρα 13».
Αδυνατώ να καταλάβω γιατί κάποιοι επιτρέπουν να καπηλεύονται άλλοι ιστορικά γεγονότα, λες και είναι χωράφι του μπαμπά τους.
Λες και μέσα στο Πολυτεχνείο δεν ήταν φοιτητές που σήμερα δεν ανήκουν σε κόμματα της Αριστεράς. Προσωπικά γνωρίζω πολλούς οι οποίοι δεν το “πούλησαν” ποτέ — όπως κάποιοι άλλοι που ζουν με αυτό, εξαργυρώνοντας επιταγές…
Αλλά είπαμε… οι παπατζήδες έχουν πεδίο δόξης λαμπρό σε μια κοινωνία όπως η δική μας, που τους ανέχεται διαχρονικά. Και να που τέτοιες ιστορίες έχουν και άλλες εφαρμογές στη σύγχρονη ιστορία μας, όπως οι συντάξεις της Εθνικής Αντίστασης, που τις έλαβαν με πολιτική απόφαση ακόμα και… αγέννητα.
Και κάτι τελευταίο, ως απορία.
Η Ρωσία ξεκίνησε έναν πόλεμο ενάντια σε μια άλλη χώρα, που συνεχίζει να απασχολεί με νεκρούς και καταστροφές.
Ναι ή όχι;
Αλλά οι ευαίσθητες ελληνικές ψυχές, που έχουν αλλεργία στον ιμπεριαλισμό, τον μιλιταρισμό, τις γενοκτονίες και τις στρατιωτικές εισβολές, μια πορεία προς τη ρωσική πρεσβεία δεν έκαναν τέσσερα χρόνια τώρα… έτσι, για τα μάτια του κόσμου ρε παιδί μου. Για να μπορούν να γίνονται πιστευτοί όταν πουλάνε φορμόλη για άρωμα του Hermès και κάποιοι αδιάβαστοι το αγοράζουν.
Ως απορία τα επισημαίνω…
Και κάτι από αναρτήσεις που βρήκα με ενδιαφέρον σε λογαριασμό συντοπίτη στο Facebook:
«Θα κατέβαινα κι εγώ στην πορεία για το Πολυτεχνείο σήμερα, αλλά φοβήθηκα μην πω κανένα αντικυβερνητικό σύνθημα και στεναχωρηθεί η Μαρία Δαμανάκη…»