Politica 89.8
Η γενναιότητα το αντίδοτο στο “κάζο” του Πολιτιστικού
Διαβάζω τη δήλωση του Δημάρχου Ηρακλείου, Αλέξη Καλοκαιρινού, για την απένταξη του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου και την επιβαλλόμενη πλέον επιστροφή των 11,8 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ. Η ανάγνωση πάει καλά, μέχρι που φτάνω στο εξής απόσπασμα: «Εφιστώ ιδιαιτέρως την προσοχή σε όσους σκέφτονται να αποδυθούν σε καταλογισμό ευθυνών σε προηγούμενες Δημοτικές Αρχές. Μόνο βλάβη μπορεί να προκαλέσουν στο Ηράκλειο, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή».
Και δεν καταλαβαίνω. Τι είδους βλάβη θα προκαλέσουν στο Ηράκλειο όσοι —δικαιολογημένα— θα επικρίνουν εκείνους που δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους; Τι ζημιά μπορεί να προκαλέσουν όσοι ζητούν εξηγήσεις από αυτούς που εξελέγησαν ακριβώς για να λογοδοτούν για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους;
Ένα πράγμα μόνο καταλαβαίνω: Ότι ο Δήμαρχος θέλει να προστατεύσει την παράταξή του. Διότι αυτή, σε μεγάλο βαθμό, απαρτίζεται από μέλη που συμμετείχαν στην παράταξη η οποία σήμερα μέμφεται και καταδεικνύεται από την οριστική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Όμως, έτσι —και ενδεχομένως υπό την πίεση του πανικού— ο ίδιος ο Δήμαρχος κάνει κακό στην πόλη. Εκείνος όφειλε να βγει και να δηλώσει: «Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για το κάζο. Και τώρα θα δούμε πώς θα το διαχειριστούμε».
Σε νεότερη δήλωσή του, πάντως, φαίνεται να αναθεωρεί. Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε χωρίς να ξεφεύγουμε από την επιδίωξή μας, που είναι η οικονομική σταθερότητα του Δήμου Ηρακλείου, η εξασφάλιση της οικονομικής του δυνατότητας να επιτελεί το έργο για το οποίο προορίζεται. Αυτή είναι μία προσπάθεια η οποία ήδη έχει ξεκινήσει, θα εξελιχθεί τις επόμενες ημέρες και σε αυτή την προσπάθεια δεν χρειάζονται πολλά λόγια —χρειάζεται πράξη και αποτέλεσμα».
Ανακρούει δηλαδή πρύμναν, σταματάει να κουνάει το δάχτυλο, ύστερα από τη γενική κατακραυγή για το προηγούμενο επιτιμητικό του ύφος, και καλεί σε συνεργασία. Αυτό είναι, ασφαλώς, καλύτερο.
Και μιας και ο Δήμαρχος μιλά για συνεργασία, να συνδράμω κι εγώ επαναλαμβάνοντας την πρόταση που είχα καταθέσει ως Πρόεδρος της τότε μονομετοχικής ΔΕΠΑΝΑΛ: Αποσπάστε το Πολιτιστικό Κέντρο από τη ΔΕΠΑΝΑΛ. Δημιουργήστε ξεχωριστό Οργανισμό, στα πρότυπα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή είχε ξεκινήσει σχετική προσπάθεια, η οποία όμως —για λόγους που δεν γνωρίζω— δεν ευοδώθηκε.
Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να γίνει. Διότι, ύστερα από την απένταξη, το Πολιτιστικό Κέντρο βουλοπλέει. Και αν βουλιάξει, θα παρασύρει στον βυθό και την υπόλοιπη ΔΕΠΑΝΑΛ, κάτι που δεν της αξίζει. Όλοι γνωρίζουμε το έργο που έχει επιτελέσει και συνεχίζει να επιτελεί.
Όλοι επίσης ξέρουμε ότι η πολιτική βούληση είναι εξαιρετικά ισχυρός παράγοντας στη λήψη αποφάσεων. Ας τη χρησιμοποιήσει, λοιπόν, η Δημοτική Αρχή για να λύσει το πρόβλημα. Δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα — υπάρχουν δύσκολα. Και ένα από αυτά είναι και το πρόβλημα που έχει τώρα ανακύψει.
Μην ξεχάσει, όμως, η Δημοτική Αρχή να αποδώσει και ευθύνες. Οι οποίες έχουν ονοματεπώνυμο — όποιο κι αν είναι αυτό. Αυτό θα δείξει γενναιότητα. Και η γενναιότητα εκτιμάται. Το πόσο εκτιμάται, το δείχνουν οι κάλπες.
