Politica 89.8
Δύο χρόνια μηδέν έργο: Το φιάσκο Βρούτση με το Στάδιο Ελευθερίας και οι τοπικοί βουλευτές της ΝΔ
Το Στάδιο Ελευθερίας δεν είναι ένα ακόμη έργο που «έμεινε πίσω». Είναι ο καθρέφτης μιας πολιτικής αντίληψης που θεωρεί οτι η ανάπτυξη του αθλητισμού μπορεί να περιμένει. Είναι η απόδειξη ότι για κάποιους η δημόσια δέσμευση είναι απλώς ένα επικοινωνιακό εργαλείο και όχι πράξη ευθύνης.
Δύο χρόνια τώρα το Ηράκλειο περιμένει. Περιμένει τον Γιάννη Βρούτση να τηρήσει τις δεσμεύσεις του για το Στάδιο Ελευθερίας. Περιμένει να ξαναδεί το ιστορικό στάδιο να αποκτά ταρτάν και ζωή. Περιμένει να γίνουν πράξεις οι εξαγγελίες που με τόσο θόρυβο και πανηγυρισμούς ανακοίνωνε η κυβέρνηση και οι τοπικοί βουλευτές της ΝΔ. Χαμογελαστοί, πρόθυμοι να φωτογραφηθούν δίπλα στον υπουργό. Πρόθυμοι να καρπωθούν επικοινωνιακά μια δέσμευση που παραμένει μέχρι σήμερα στον “αέρα”.
Τι έχει γίνει στην πράξη;
Ο κ. Βρούτσης ανακοίνωσε στις 11 Σεπτεμβρίου 2024 ότι το έργο της αποκατάστασης του ταρτάν επαναδημοπρατείται «τις επόμενες ημέρες». Μία μέρα μετά, στις 12 Σεπτεμβρίου, διαβεβαίωνε ότι η δημοπράτηση θα ολοκληρωθεί «έως το τέλος Οκτωβρίου 2024». Ήταν η εποχή που οι βουλευτές της ΝΔ στο Ηράκλειο έκαναν “παρέλαση” στα τοπικά μέσα και στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, μιλώντας για «δικαίωση» και «ανάσα για τον αθλητισμό». Αλλά απο τότε το Στάδιο Ελευθερίας παραμένει ουσιαστικά κλειστό για τον στίβο. Μια πραγματική “πληγή” για την αθλητική κοινότητα. Ούτε δημοπράτηση έγινε τότε, ούτε έργο ξεκίνησε, ούτε φυσικά αποκατάσταση του ταρτάν. Το μόνο που άλλαξε ήταν οι εξαγγελίες.
Φτάσαμε στον Μάρτιο του 2025, και τότε πάλι ο κ. Βρούτσης υποσχέθηκε νέο προϋπολογισμό, νέα μελέτη, νέο διαγωνισμό, αυτή τη φορά 1,1 εκ. ευρώ και «δημοπράτηση σε 3 μήνες». Πάλι πανηγυρισμοί, πάλι δηλώσεις. Το έργο όντως βγήκε στον “αέρα” στις 28 Απριλίου σύμφωνα με το Υπουργείο Αθλητισμού αλλά εκτοτε, ουδέν νεότερο. Το απόλυτο σκοτάδι. Σχεδόν 2,5 μήνες μετά την δημοσίευση της προκήρυξης δεν υπάρχει ανάδοχος. Ίσως οι υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού να είναι χαμένες στη μετάφραση. Όπως άλλωστε είχαν χαθεί και όταν δεν παρακολούθησαν τη σωστή εκτέλεση του αρχικού έργου του ταρτάν που κατέληξε σε ναυάγιο με τα γνωστά σήμερα αποτελέσματα.
Την ώρα που οι διαθέσιμοι προπονητικοί και αγωνιστικοί χώροι του Ηρακλείου συρρικνώνονται μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις με το Παγκρήτιο Στάδιο, οι αθλητές -προπονητές – σύλλογοι του στίβου ασφυκτιούν. Το Στάδιο Ελευθερίας, το πιο ιστορικό στάδιο της πόλης, υπολειτουργεί εξαιτίας του ακατάλληλου και επικίνδυνου ταρτάν.
Όλα αυτά για ένα ιστορικό σημείο αναφοράς για τον Ηρακλειώτικο αθλητισμό. Είναι το στάδιο που μεγάλωσαν γενιές αθλητών, φιλοξένησε αμέτρητους αγώνες, ενέπνευσε νίκες, φιλοξένησε όνειρα. Και σήμερα; Ένα μνημείο πολιτικής υποκρισίας.
Η αθλητική κοινότητα του Ηρακλείου και όχι μόνο δεν χρειάζεται άλλες εξαγγελίες. Χρειάζεται έργα. Χρειάζεται σεβασμό. Χρειάζεται το Στάδιο Ελευθερίας πίσω.
